تحقیری که به یک دهه اقتدار منجر شد؛ شبهای روشن مونیخ
به گزارش فوتبال 360، بایرنمونیخ در هفته سیویکم بوندسلیگا میزبان دورتموند، نزدیکترین تعقیبکننده، است و با پیروزی در این بازی به دهمین قهرمانی متوالی (نقطهای دستنیافتنی برای همه باشگاههای بزرگ اروپایی) میرسد اما نشانههایی از تغییر وجود دارد.
تحقیر، نقطه شروع دهگانه
هانسیواخیمواتزکه، رییس باشگاه دورتموند حتی در اوج خوشحالی بوروسیادورتموند آنچه را که در راه بود میدید. در ماه می 2012 در ورزشگاه المپیک برلین، دورتموند با خوشحالی کامل رقیب خود بایرنمونیخ را با نتیجه 5 بر 2 تکهتکه کرد تا اولین دوگانه لیگ و جامحذفی خود را به دست بیاورد. روبرتلواندوفسکی هتتریک کرد. یورگنکلوپ در این جشن چنان از خود بیخود شد که بعداً ادعا کرد که هیچ خاطرهای از آن شب ندارد. اما مدیر بدبین و معروف باشگاه بیشتر نگران اتفاقات در راه بود. واتزکه به همکارانش گفت: «پاسخ کوبندهای در راه خواهد بود». با گذشت یک دهه، این پاسخ هنوز طنینانداز است. حتی واتزکه به سختی میتوانست پیشبینی کند پیشبینی بینی او چقدر درست است.
اختلاف 137 امتیازی
تحقیر بایرن توسط دورتموند واکنشی را برانگیخت که نه تنها منجر به تبدیل شدن آنها به مسلطترین تیم تاریخ فوتبال آلمان شد، بلکه یکی از بزرگترین باشگاههای ورزشی جهان را هم در معرض دید عموم قرار داد. مجموع برتری امتیازی بایرنمونیخ در 10 فصل گذشته نسبت به تیم دوم بوندسلیگا به 137 امتیاز میرسد. آنها دورتموند را در 7 دیدار گذشته خود در تمام رقابتها شکست دادهاند که این یک رکورد دیگر است. واتزکه بعداً گفت بزرگترین اشتباه دورتموند این بود که در سال 2012 بایرن را بیش از حد عصبانی کرد.
عدم توازن
با وجود همه شاهکارهای چشمگیر و اعداد حیرتانگیزی که بایرن در دهه گذشته ثبت کرده در سلطه آنها یک ناهمگونی وجود دارد؛ نوعی غیرطبیعی بودن. از یک طرف، کسب 10 قهرمانی متوالی بوندسلیگا یک دستاورد واقعاً خیرهکننده است. اما ازطرف دیگر این سوال مطرح میشود. آیا شروع این قدرتنمایی دشوار بود؟حتی یولیانناگلزمن، مربی بایرن، گهگاه آن احساس کنجکاوی و بیقراری را اغلب از درون تیم خود درک میکند. به عنوان نقطه عطفی برای یکی از هیجانانگیزترین مربیان جوان اروپا، این اولین قهرمانی او در بوندسلیگا خواهد بود. در مقابل، توماسمولر در آستانه کسب یازدهمین قهرمانی خود است. ناگلزمن گفت: «میدانم بوندسلیگا در مونیخ اهمیت چندانی ندارد با این حال یک دستاورد بسیار خوب است».
فراتر از مرزهای ایالت باواریا، موفقیت بایرن اغلب احساسات بسیار سادهتری را به همراه دارد؛ از خشم تا تمسخر. برای برخی، بایرن نماد ثروتگرایی و اقتدار یکجانبه است . از طرفی دیگر مقاومت فوتبال آلمان در برابر ورود سرمایهگذاران ثروتمند از طریق اعمال قانون مالکیت (1+50) به تثبیت برتری بایرن کمک کرده است.
آمار بیانگر حقیقت
حقیقت مانند همیشه بسیار پیچیده است. به راحتی میتوان گفت کسب 10 عنوان قهرمانی متوالی بایرن برای فوتبال بد است. اما به چه تعداد قهرمانی میگوییم خیلی زیاد؟ تعداد صحیح تیمهایی که باید اجازه داشته باشند در لیگ برتر قهرمانی را دستبهدست کنند، چقدر است؟ 2 تیم، مانند اسپانیا و انگلیس؟ 3 یا 4 تیم مانند ایتالیا؟ نیمی از تیمهای لیگ؟ در حالت ایدهآل، آیا باشگاهی متفاوت باید هر فصل عنوان قهرمانی را کسب کند؟ کلوپ این ماه در مصاحبهای با مجله آلمانی بیلد به این موضوع پرداخت. او گفت: «2 دلیل برای برتری بایرن وجود دارد. البته یکی از آنها کیفیت بایرن است و دیگری این که تعقیبکنندگان از یکدیگر امتیاز میدزدند. تیمهای دیگر احتمالاً خیلی به هم نزدیک هستند».
آنچه کلوپ میگوید، در اصل، توجیهی برای دوم شدن است که در یک فصل ممکن است شامل دورتموند، لایپزیش، بایرلورکوزن و اغلب یک یا 2 تیم دیگر باشد. این روند آنقدر خشن و فرساینده است که هیچ یک از این تیمها نمیتواند در نبرد کسب عنوان قهرمانی دوام بیاورد. اعداد و ارقام این را نشان می دهند. با فرمول تعداد امتیاز در هر بازی، بایرن تقریباً در یک سطح با سایر قهرمانان لیگ های دیگر قرار دارد. با حفظ روند فعلی، آنها در این فصل به 91 امتیاز در 34 بازی میرسند. احتمالا منچسترسیتی 91 امتیاز، رئالمادرید 90 امتیاز و پاریسنژرمن 89 امتیاز کسب میکنند. تفاوت بزرگ اما در سطح رقبای آنهاست. در طول فصل گذشته، میانگین فاصله بین تیم های دوم و پنجم بوندسلیگا 10 امتیاز بوده است. در انگلیس و اسپانیا، میانگین فاصله عدد 17 را نشان میدهد. به نوعی آلمان ماجرای یکطرفه در صدر را با رقابتهای بیشتر و نزدیکتر بین تیمهای رده پایینتر لیگ جبران کرده است.
نشانههای تغییر
نشانههای اولیه ممکن است در حال تغییر باشد. یکی از مرگبارترین سلاحهای بایرن در راه سلطه بر بوندسلیگا، توانایی در جذب بهترین بازیکنان رقبای خود بوده است. یک دهه پیش، دورتموند را برای جذب روبرت لواندوفسکی، ماریو گوتزه و متسهوملز غارت کرد و اخیراً مارسلسابیتزر و دایوتاوپامکانو را از لایپزیش تازهوارد به بوندسلیگا شکار کرد اما هجوم پول از سمت لیگ برتر انگلیس، استفاده از این روش را سختتر کرده است. بعید است بایرن با غولهای اروپایی برای جذب ارلینگهالند یا جود بلینگهام رقابت کند. لیورپول برای جذب فلوریان ویرتس، اعجوبه لورکوزن، موقعیت بهتری دارد. در همین حال، لیست خرید تابستانی بایرن که بر اساس گزارشهای مختلف، شامل بازیکنانی مانند نوسیر مزرویی و آنتونی از آژاکس، دارویننونییز از بنفیکا و رافینیا از لیدز است، نشان میدهد بایرن دیگر خریدهای سطح بالا انجام نمیدهد. کای هاورتز هنگام رد کردن پیشنهاد بایرن برای پیوستن به چلسی در لیگ برتر در سال 2020 گفت: «قهرمانی با چلسی ارزش بسیار بیشتری دارد».
شاید این، نتیجه منطقی از بین بردن رقابت لیگ داخلی و در نهایت آسیبپذیر شدن در برابر شکارچیان بازیکنان باشد. در حال حاضر لواندوفسکی بزرگ بر سر یک قرارداد جدید منتظر مانده و اطراف بارسلونا در حال پرسه زدن است. شکست در لیگ قهرمانان اروپا مقابل ویارئال نشان داد بایرن دیگر آن تیمی نیست که زمانی باعث ترس در سراسر قاره میشد. در این ماه، بوندسلیگا اعلام کرد که درآمدش نسبت به سال قبل 10 درصد کاهش یافت. این موضوع نه تنها مربوط به استادیومهای خالی بلکه به دلیل کاهش درامدهای بازاریابی است زیرا تماشاگران دیگر چندان این رقابتها را جذاب نمیدانند و دنبال نمیکنند. حتی اگر رقبای بایرن در آلمان نتوانند ضربهای به این تیم وارد کنند، بازار فوتبال به زودی این کار را انجام میدهد!