هشدار به فوتبال آلمان؛ بوندس‌لیگا جایی برای ماجراجویی ندارد

به گزارش فوتبال 360، قهرمانی اینتراخت‌فرانکفورت با اولیور گلاسنر در لیگ اروپا، بار دیگر ثابت کرد موفقیت مربیان آلمانی (به همراه اتریشی‌های شاغل در بوندس‌لیگا)، فراتر از مرزهای این کشور تعریف شده است.
اینتراخت در شرایطی به قهرمانی لیگ اروپا رسید که در این مسیر، تیم‌هایی چون وستهام و بارسلونا را حذف کرده بود و شاید مدال قهرمانی، بیش از سایر تیم‌ها بر گردنِ بازیکنان آینتراخت اندازه بود. تیمی که در بوندس‌لیگا به موفقیت خاصی نرسید اما داستانِ ماجراجویی‌اش در لیگ اروپا، آنقدر جذاب بود که هر هوادار فوتبال از مسیرِ این تیم تا رسیدن به فینال لذت برده و در نزدیکی‌های مقصد، دلش بخواهد کوین تراپ از ضیافت مرگبار پنالتی‌ها سربلند خارج شود. در این میان اما به یک نکته کم‌تر اشاره شد و آن هم موفقیت اولیور گلاسنر در اینتراخت پس از اثبات ارزش‌هایش در ولفسبورگ بود؛ موفقیتی که شاید به بهای خروج گلاسنر از بوندس‌لیگا در آینده‌ای نزدیک خاتمه یابد.

جایی برای نابغه‌ها نیست

فصل بوندس‌لیگا به پایان رسیده و همان همیشگی، جام قهرمانی را بالای سر برده است. جنگ صعود از پلی‌آف اما هنوز ادامه دارد و یک طرف ماجرا، یک مربی حاضر است که خودش بهتر از هرکسِ دیگری می‌داند به پایان راه رسیده. فلیکس ماگات، سرمربی 68 ساله هرتابرلین، 2 دهه پس از افتخارآفرینی با بایرن‌مونیخ، حالا جایی در میانِ سرمربیان جوان و جویای نامِ آلمانی ندارد. یورگن کلوپ با لیورپول همه افتخارات را کسب کرده، توماس توخل با چلسی لیگ قهرمانان را بالای سر برده و هانسی فلیک تصمیم گرفته نبوغش را خارج از بوندسلیگا خرج کند؛ روی نیمکت مربیگری «مانشافت» که با تغییر نسل دست و پنجه نرم می‌کند.

تابستان داغ روی نیمکت

هنوز یک هفته از پایان رسمی رقابت‌های بوندس‌لیگا نگذشته که نیمکت‌های سرمربیگری را طوفان تغییرات درنوردیده است. مارکو رزه از هدایت دورتموند برکنار شده و مارکوس واینتسیل (آگسبورگ)، آدی هوتر (بروسیا مونشن گلادباخ)، فلوریان کوفلت (ولفسبورگ) و سباستین هوینس (هوفنهایم)  برای فصل آینده باید به دنبال یک نیمکت سرمربیگری دیگری بگردند. ضمن اینکه شالکه هم پس از صعود به بوندس‌لیگا، باید سرمربی جدیدی انتخاب کند. همه این سرمربیان غیر از «مارکوس واینتسیل»، به سبب عدم موفقیت در نتیجه‌گیری سکان هدایت تیم‌هایشان را رها کرده‌اند.

بوندس‌لیگا فقرِ سرمربی دارد؟

قطعاً خیر! مشکلِ بوندس‌لیگا، فقرِ سرمربی نیست. مشکل اصلی اینجاست که سرمربیان موفق آلمانی، دیگر رغبتی برای کار کردن در بوندس‌لیگا ندارند و این رقابت‌ها، دیگر سرمربیان جاه‌طلبی همچون یورگن کلوپ و توماس توخل را به دردسر نمی‌اندازد. این تهدید، دامنگیرِ ستارگان شاغل در این لیگ هم شده است و کای هاورتز، ارلینگ هالند، تیمو ورنر، داوید آلابا، جیدون سانچو و حتی رابرت لواندوفسکی بار سفر به مقصد لیگ برتر انگلیس و لالیگا اسپانیا بسته‌اند. بوندس‌لیگا در آینده‌ای نه‌چندان دور حتی در جمع 5 لیگ پر طرفدار فوتبال اروپا هم  نیست و صرفاً اگر مدیران فوتبال آلمان در شیوه کارشان تجدید نظر نکنند، سقوط آزاد بوندس‌لیگا را شاهد خواهیم بود. صادقانه، استادیوم‌های مملو از جمعیت و جنگ‌های دراماتیک هفته پایانی بر سر سقوط نکردن به دسته پایین‌تر، دیگر مخاطبان بین‌المللی را جذب نمی‌کند. به خصوص آنکه کوچ دسته جمعیِ سرمربیان، زنگ خطر را برای تیم‌های آلمانی به صدا درآورده است.

چه بلایی بر سرِ بوندس‌لیگا آمده است؟

پیش از این، تفاوت بارز انتخاب سرمربی در بوندس‌لیگا و لیگ برتر انگلیس به عنوان یکی از مزایای قانون 1+50، این بود که مدیران آلمانی برای چند سال آینده برنامه‌ریزی می‌کردند. وقتی اورتون از جدایی کارلو آنچلوتی شگفت زده شد و در کمتر از یک فصل، جنگ کسب سهمیه را با نبرد برای سقوط نکردن عوض کرد، هانسی فلیک از باواریا به اردوگاه مانشافت رفت، بایرن مونیخ سرمربی ردبول لایپزیش را جایگزینِ هانسی فلیک کرد، لایپزیش جسی مارش را از سالزبورگ به زاکسن آورد و سالزبورگ به سرعت مراسم معارفه ماتیاس جیزل (سرمربی سابق لیفرینگ، دیگر باشگاه ورزشی زیر مجموعه ردبول) را برگزار کرد. همه این اتفاقات در عرض یک هفته رخ داد.

مدیرانِ آلمانی سردرگم می‌شوند!

سناریو مشابهی در آینتراخت به دورتموند و گلادباخ  به نمایش درآمد؛ پس از اخراج فاوره، اگرچه ادین ترزیچ به نیمکت سرمربیگری آن هم به شکل موقت تکیه زد اما مدیران دورتموند اعلام کردند با مارکو رزه (سرمربی وقت مونشن گلادباخ) به توافق رسیده‌اند، آدی هوتر (سرمربی وقت آینتراخت) به سرعت در مونشن گلادباخ جایگزین شد و مدیران فرانکفورت با اولیور گلاسنر (سرمربی وقت ولفسبورگ) به توافق رسیدند. مارک فن‌بومل به نیمکت سرمربیگری وولفسبورگ تکیه زد! در طول یک فصل، اگرچه گلاسنر جام اروپایی را برای آینتراخت به ارمغان آورد اما حالا در پروسه انتخاب سرمربی جایگزین در دورتموند و سایر باشگاه‌ها، شاهدِ سردرگمیِ بی‌سابقه‌ای هستیم! سردرگمی که پیش از این در پروسه انتخاب سرمربی تاتنهام جریان داشت. حالا به نظر می‌رسد تاتنهام راه درست را پیدا کرده اما از طرف مقابل، مدیرانِ آلمانی که تصمیمات صنعتی- فوتبالی‌شان زبانزد بود، راهِ درست را گم کرده‌اند. بوندس‌لیگا اگر دست نجنباند، اندک جذابیت باقی‌مانده را هم دود خواهد کرد.