الکساندر نوری در مسیر دژاگه و زندی؛ مهاجرت معکوس!

به گزارش فوتبال360، مذاکرات الکساندر نوری با مدیران استقلال در روزهای گذشته، تیتر یک بسیاری از رسانه‌ها شده بود. او و مادرش متولد آلمان‌اند ولی پدر او ایرانی است. نوری البته اولین دورگه یا دوتابعیتی نیست که به عنوان سرمربی قرار بود به فوتبال ایران بیاید. امید نمازی پیش از نوری، دوتابعیتی ایرانی-آمریکایی بود که مدتی به عنوان دستیار کارلوس کی‌روش در تیم ملی و پس از آن به عنوان سرمربی ذوب‌آهن در فوتبال ایران حضور داشت. در این سال‌ها، بازیکنان دوتابعیتی زیادی هم ایران را انتخاب کردند. از زمان فریدون زندی و اشکان دژاگه، تاحالا که صحبت از الکساندر نوری شده، همیشه در داخل ایران نسبت به توانایی فنی آن‌ها، تردید زیادی وجود داشت.

فریدون زندی: «اومدم، خیلی خوش اومدم!»

برانکو ایوانکوویچ، روی یک بازیکن بوندس‌لیگا دست گذاشت و او را به فوتبال ایران آورد. فریدون زندی زمانی که در کایزرسلاترن بازی می‌کرد، تصمیم به پوشیدن پیراهن تیم ملی ایران گرفت. تصمیمی که انتقادات زیادی را هم به همراه داشت و برخی از پیشکسوتان فوتبال نسبت به نادیده گرفتن توانایی بازیکنان ایران معترض شدند. زندی اما در بازی ایران و بحرین، پاس‌گل داد و نقش موثری در صعود به جام‌جهانی 2006 داشت تا نگاه‌ منتقدین را نسبت به خودش عوض کند. فریدون زندی برای نزدیک به 5 سال، پیراهن تیم ملی را پوشید و پس از آن هم 2 فصل برای استیل‌آذین و یک فصل هم برای استقلال در لیگ برتر ایران بازی کرد.

امیر شاپورزاده؛ فریدون نشد!

پدر امیر شاپورزاده اهل تهران و خود او هم متولد این شهر است. شاپورزاده در سال 2002 وارد تیم دوم هامبورگ شد و در سال 2004 به تیم هانزاروستوک پیوست و اولین بازی خود را در بوندس‌لیگا انجام داد. شاپورزاده همچنین یک سال در تیم اف‌اس‌وی فرانکفورت حضور داشت و پس از آن به تیم فوتبال استیل‌آذین پیوست و 4 بازی برای این تیم انجام داد. مقصد شاپورزاده بعد از جدایی استیل آذین سطوح پایین فوتبال آلمان بود. شاپورزاده برای بازی‌های غرب آسیا در سال 2007 به تیم دوم ایران دعوت شد و در مجموع 4 بازی ملی داشت. در کل شاپورزاده برخلاف زندی، هیچ وقت در فوتبال ایران درخشش ویژه‌ای نداشت و محبوبیتی هم کسب نکرد.

اشکان دژاگه؛ خداحافظی با مسعود اوزیل و مانوئل نویر!

از دیگر ستاره‌های دوتابعیتی و سرشناسی که پیراهن تیم ملی را پوشید، اشکان دژاگه است؛ بازیکنی با سابقه بازی در هرتابرلین و وولفسبورگ در بوندس‌لیگا و فولام در لیگ برتر انگلیس. دژاگه در 158 بازی در لیگ آلمان، مجموعا 19 گل و در لیگ برتر انگلیس در 37 بازی، 4 گل زد. دژاگه در رده‌های سنی زیر 17 سال، زیر 19 سال و زیر 21 سال برای آلمان بازی کرد. او در سال 2009 در بازی‌های زیر 21 سال اروپا همراه با مانوئل نویر، سامی خدیرا و مسعود اوزیل برای آلمان بازی کرد و به قهرمانی رسید. دژآگه در این دوره یک گل هم به ثمر رساند. در نهایت اما در اسفند  سال 1390، دژاگه در دوراهی بازی برای ایران یا آلمان، به سمتی رفت که شانس بازی بیشتری داشت. اشکان دژاگه در همان اولین بازی ملی، 2 گل به قطر زد تا کیفیت متفاوتش را به رخ بکشد. تراکتور، اولین و آخرین تیم اشکان دژاگه در فوتبال ایران بود. 

امید نظری؛ بازیکنی با 3 پاسپورت!

امید نظری دیگر فوتبالیستی است که پدری ایرانی و مادری فیلیپینی دارد. امید نظری به دلیل داشتن 3 پاسپورت، می‌توانست برای یکی از 3 تیم ملی ایران، سوئد و فیلیپین به میدان برود. او برای اولین‌بار در 16 آبان 1391 برای تیم ملی ایران در مقابل تاجیکستان به میدان رفت. او در آن بازی 90 دقیقه بازی کرد. نظری اولین گل ملی خود را در بازی با یمن از سری مسابقات غرب آسیا به ثمر رساند، ولی هرگز جایگاه ثابتی در ترکیب تیم ملی پیدا نکرد و خیلی زود با فوتبال ایران خداحافظی کرد.

دانیال داوری؛ دروازه‌بان بوندس‌لیگایی جایگزین رحمتی نشد!

پدر دانیال داوری اهل ایران و مادرش آلمانی-لهستانی است. او  سابقه صعود به بوندس‌لیگا و 3 فصل حضور در این لیگ را در کارنامه دارد. داوری در روزهایی که ایران با معضل شماره یک دست و پنجه نرم می‌کرد، با انتخاب ایران شانس حضور در جام‌جهانی را به‌دست آورد. نمایش ضعیف او در تیم ملی در بازی دوستانه قبل از جام‌جهانی 2014  منجر به ذخیره شدن در برزیل شد.

عقیل اعتمادی؛ تیم ملی نه، باشگاهی بله!

دروازه‌بان 35 ساله ایرانی-هلندی هم در رده پایه‌های تیم ملی هلند بازی کرد، اما هیچ‌گاه به تیم ملی ایران دعوت نشد. نزدیک‌ترین ارتباط او با فوتبال ایران، حضور در تیم تراکتور و نفت آبادان بود. 

مهرداد بیت‌آشور؛ 2 بار به آمریکا «نه» گفت!

او متولد کالیفرنیای آمریکا و شاغل در لیگ کانادا بود که به فوتبال ایران آمد. خانواده استیون بیت‌آشور ایرانی هستند. پدر او یک مسیحی و مادرش یک مسلمان ایرانی است. نام او در شناسنامه ایرانی «مهرداد» و در آمریکا «استیون» است. بیت‌آشور پیش از انتخاب ایران، 2 مرتبه از سوی کلینزمن، سرمربی وقت آمریکا به اردوی تیم ملی این کشور فراخوانده شد، اما بعد از آخرین مصدومیتش و پیش از انجام بازی رسمی، دیگر به تیم ملی آمریکا دعوت نشد تا کارلوس کی‌روش روی او دست بگذارد. بیت‌آشور در لیست ایران برای جام‌جهانی 2014 حضور داشت ولی پس از آن از بین نفرات منتخب ایران خط خورد.

سامان قدوس؛ با یک گل ملی برای تیم ملی سوئد!

پدر و مادر قدوس اهل اهواز، ولی خود او زاده مالمو سوئد است. قدوس در شهریور ۱۳۹۶ توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی ایران دعوت شد. او همچنین از به تیم ملی سوئد نیز دعوت شد اما این دعوت را نپذیرفت. سامان البته در 2 دیدار دوستانه برای سوئد بازی کرده بود؛ او مقابل ساحل عاج از دقیقه ۷۴ به میدان رفت و در بازی مقابل اسلواکی هم در دقیقه ۵۹ به میدان رفت و در دقیقه (2+90) برای سوئدی‌ها گل زد. قدوس همراه با برنتفورد سابقه صعود و حضور در لیگ برتر انگلیس را در کارنامه دارد. قدوس در 31 بازی ملی، 2 گل هم برای ایران زده است.

به این لیست می‌توان نام رضا قوچان‌نژاد، گلزن بازی‌های سرنوشت‌ساز تیم ملی را هم اضافه کرد. بازیکنی که دوتابیعتی نبود، ولی برای حضور در فوتبال ایران تردید داشت.