شب کم‌فروغ خط حمله بایرن پس از 87 دیدار؛ جای یک نفر خالی است!

به گزارش فوتبال 360، آگزبورگ، نام جدیدی است که در فصل جاری رقابت‌های بوندس‌لیگا، موفق به کسب امتیاز از بایرن‌مونیخ می‌شود. آن هم نه کسب یک امتیاز همچون یونیون برلین، مونشن گلادباخ و اشتوتگارت؛ بلکه کسب 3 امتیاز کامل مقابل مدافع عنوان قهرمانی همراه با ثبت کلین‌شیت!
خروج روبرت لواندوفسکی در نقل‌وانتقالات تابستانی با جایگزینی سادیو مانه همراه بود و درحالی که کادر مدیریت بایرن، بازیکنان دیگری چون دلیخت و استعدادهای جوان دیگری را جذب کرد، فعلاً این تیم نشانی از مدعیِ محض بوندس‌لیگا در یازدهمین فصل متوالی نداشته است. ترکیب بایرن‌مونیخ، سرشار از ضعف است و ضعف‌های این تیم در سبک بازی سادیو مانه و لئون گورتسکا مشخص است. مدافع عنوان قهرمانی، فصل جاری برای چهارمین مرتبه امتیاز از دست داد و صحنه گل نیمه دوم آگزبورگ رده چهاردهمی، اوج تفاوت عملکرد تیم تحت هدایت ناگلزمن با تیم تحت هدایت هانسی فلیک بود.

بی‌نظم، سردرگم و بدون عطش لازم برای گلزنی

تیم فلیک، منظم در فاز تدافعی، نبض بازی را در دست می‌گرفت و درحالی که با برنامه به دروازه حریف نزدیک می‌شد، یک تمام‌کننده تمام‌عیار به نام لواندوفسکی را مقابل دروازه حریف می‌دید. آن‌ها از به ثمر رساندن گل، سیر نمی‌شدند و برخلاف آن روزها، حالا تیم تحت هدایت ناگلزمن، نه در فاز تدافعی از نظم خاصی برخوردار است و نه در فاز تهاجی، زهردار ظاهر می‌شود. در دیدار مقابل آگزبورگ، بایرن‌مونیخ که باز هم شاهد به میدان رفتن بازیکنان در خط دفاعی 4 نفره و کاملاً ناهماهنگ بود، روی یک ضربه کاشته با تنها 3 بار لمس توپ توسط بازیکنان حریف دروازه‌اش را باز شده دید. سادیو مانه از جریان بازی کاملاً محو شده بود و لروی سانه هرچه زد، به در بسته خورد. شاید بتوان با قاطعیت گفت تنها بازیکنی که در دیدار مقابل آگزبورگ توقعات را برآورده کرد، آلفونسو دیویس در پست مدافع چپ بود. او البته بازیکن جانشین هم ندارد و خیالش از بابت به میدان رفتن مداوم مادامی که آرایش تیم 4 دفاعه باشد، راحت است.

ترس از تصمیم سرنوشت‌ساز

ناگلزمن هنوز جرأت پیاده کردن سبک مورد نظرش در بایرن را پیدا نکرده و البته برای این کار، به اندازه کافی تیمش تقویت شده است. اگر قرار بر از دست دادن امتیازات است، چرا ناگلزمن آرایش مدنظرش را پیاده نکند؟ شکست با آرایش 4 دفاعه، هیچ سودی برای باواریایی‌ها ندارد و درحالی که مدافع عنوان قهرمانی یکی از پرهزینه‌ترین تیم‌های فوتبال آلمان پس از سال‌ها لقب گرفته، آن‌ها در پایان هفته هفتم در رتبه پنجم جا خوش کرده‌اند. باواریایی‌ها حالا این فرصت را دارند تا در تعطیلات فیفادی، مشکلات تیمشان را حل کنند و می‌‎توان گفت تعطیلات برای بایرن و ناگلزمن، به موقع از راه رسیدند.

فعلاً قصدی برای تغییر سرمربی نداریم!

بایرن اهل اخراج سرمربی در مقطع آغازین فصل نیست و این نکته را اولیور کان در مصاحبه پس از بازی، گوشزد کرد: «فعلاً قصدی برای تغییر سرمربی نداشته و گزینه‌ای هم برای جانشینی ناگلزمن در نظر نداریم. هنوز ناگلزمن از اطمینان ما برخوردار است. در تعطیلات، شرایط تیم را دوباره بررسی کرده و بازی‌ها را آنالیز می‌کنیم. به هرحال، بازیکنان نباید گمان کنند بوندس‌لیگا برایشان بی‌اهمیت شده و همان نمایش‌های لیگ قهرمانان را هم باید در رقابت‌های داخلی تجربه کنیم. مهره‌های خوبی در اختیار گرفته و برای به نمایش گذاشتن بازی‌های راضی کننده، هیچ چیز کم نداریم».

فرصت 3 هفته‌ای به ناگلزمن

در حالی که پس از تعطیلات، بایرن‌مونیخ روز 30 سپتامبر (8 مهر) میزبان لورکوزن است و سپس هفته بعد به مصاف دورتموند خواهد رفت، دیدار برابر فرایبورگ هم از راه می‌رسد و در صورتی که ناگلزمن و شاگردانش موفق به کسب حداقل 7 امتیاز از این دیدارها نشوند، آن گاه بایرن‌مونیخ به لبه پرتگاه می‌رسد. سرمربی جوان به امید عدم مواجه شدن بازیکنان ملی‌پوشش با مصدومیت در طول تعطیلات باید راجع به پست سادیو مانه تجدیدنظر کرده و او را به روزهای خوبش در لیورپول بازگرداند. در دیدار برابر آگزبورگ، لئون گورتسکا بدترین بازیکن بایرن بود و نتوانست به خوبی در کنار یوشوا کیمیش، رقابتی که انتظار می‌رفت را به نمایش بگذارد.
او برای باقی ماندن در ترکیب 11 نفره تیم، کار سختی از این پس پیش رو خواهد داشت و درحالی که ریان گراونبرخ به انتظار درخشش و اثبات خودش است، می‌توان به مارسل سابیتزر که به عنوان جانشین گورتسکا به میدان آمد، نمره قبولی داد. گنبری با وجود این که دیگر تعویضی بایرن بود و فرصت کافی هم داشت، نتوانست خودش را برای جانشینی نصیر مزرویی در دیدارهای آینده به اثبات برساند. مزرویی هم صدالبته در روزی که بایرن عملکرد تیمی ضعیفی داشت، نتوانست درخشش دیدار مقابل بارسلونا را تکرار کند.

دلیخت خوش‌شانس، اوپامکانو عصبی

نویر هم شب چندان درخشانی را پشت سر نگذاشت و عملکرد پر از نقص مدافعان، روی عملکرد کاپیتان هم تاثیر گذاشته بود؛ اگرچه مانو در نیمه نخست، چند مهار تاثیرگذار داشت. زوج دلیخت و اوپامکانو روز خوبی را پشت سر نگذاشتند. جا ماندن از حملات برق‌آسای آگزبورگ، عدم استحکام دفاعی روی ضربات شروع مجدد و همچنین گم کردن یکدیگر در طول دقایق بازی، خلاصه‌ای از عملکرد زوج قلب خط دفاعی بایرن بود. اوپامکانو که کمی خشن ظاهر شده بود در نیمه نخست اشتباه بسیار تاثیرگذاری داشت و پس از آن نتوانست روحیه و عملکردش را بازپرورد. دلیخت بسیار خوش‌شانس بود که اشتباه مهلکش در دقایق نخست دیدار، به گل ختم نشد! البته خرید گران‌قیمت بایرن، اگرچه در عملکرد تدافعی ضعیف بود اما از نظر ارسال پاس برای هم‌تیمی‌ها، نمره قابل قبولی کسب کرد و می‌توان به حضور او در آرایش 3 دفاعه، بسیار امیدوار بود.

مولر، مستاصل در جست‌وجوی گنج!

به جز گورتسکا که بدترین بود، دیگر بازیکنان خط هافبک عملکرد چندان قابل قبولی نداشتند و تنها نکته امیدوارکننده، حضور مولر در پشت مهاجمان بود. جایی که به مراتب، تجربه بهتری نسبت به جلوترین خط در فاز تهاجمی را پشت سر گذاشت. موسیالا آن بازیکنِ خلاق همیشگی نبود و کیمیش هم بر خلاف همیشه در تصمیماتش سردرگم بود. یوشوا در نیمه نخست، 9 پاس اشتباه داد و البته در نیمه دوم، کمی درخشان‌تر ظاهر شد؛ درخششی که برای جبران نتیجه کافی نبود.

اوضاع به هیچ وجه خوب نیست

در خط حمله سانه 2 شانس مسلم گلزنی را از دست داد و فرصت درخشانی هم برای به تساوی کشاندن کار داشت که قدر ندانست. مانه هم که جلوه‌ای از یک شبح در میدان بود، برای بازپس‌گیری توپ‌ها در فاز تدافعی حریف تلاش بسیاری کرد اما یک زوج تاثیرگذار در کنارش، همچون دوران به میدان رفتن تحت هدایت کلوپ، کم داشت. بایرن، با این عملکرد بازیکنان پس از 21 سال، رکورد عدم تجربه پیروزی در 4 دیدار متوالی بوندس‌لیگا را تکرار کرد. اتفاقی که آخرین بار در فصل 02-2001 رخ داده بود و در نهایت، دورتموند با پیروزی در هفته پایانی، با 2 امتیاز بیشتر نسبت به رقیب، عنوان قهرمانی را به نام خود زد.