بالوتلی یکی از 3 گلزن برتر ایتالیایی سال 2022؛ این بار در متن، نه در حاشیه!

10 دی 1401 ساعت 07:449 نظر

مردی که روزگاری به عنوان استعداد اول فوتبال ایتالیا شناخته می شد، دوباره و هر چند موقت به متن فوتبال بازگشته است.

به گزارش فوتبال360، در کنار فوق‌ستاره‌های موفق، کم حاشیه و بدون سرصدا که البته تعدادشان سیر نزولی شدیدی پیدا کرده، معدود فوتبالیست‌هایی وجود دارند تا به همه یادآوری کنند برخورداری از حواشی گوناگون و مختلف حتی با وجود داشتن استعداد فوق‌العاده و مشتریان فراوان و بازی در سطح اول فوتبال اروپا می‌تواند چه سقوط دردناکی را برای بازیکنان فوتبال رقم بزند. ماریو بالوتلی که انگار نام او با حاشیه در فوتبال عجین شده است در سن 32 سالگی باز هم مجبور به عوض کردن تیم خود شد و این بار برای ماجراجویی جدید خود کشور سوئیس و باشگاه سیون را انتخاب کرد؛ تیمی که در 5 سال اخیر هیچ‌گاه در فصل را در نیمه بالایی جدول 10 تیمی سوپرلیگ سوئیس تمام نکرده و امیدوار است در صورت درخشش ستاره ایتالیایی خود در جمع مدعیان قهرمانی قرار گیرد. اتفاقی که با توجه به سابقه درخشان سوپرماریو بعید به نظر می‌رسد و رسانه ها مانند همیشه از همین حالا به دنبال گزارش حواشی او از سرزمین آرام شکلات و ساعت خواهند بود؛ با این حال بالوتلی با زدن 16 گل برای آدنا دمیراسپور و باشگاه جدیدش، سیون پس از ایموبیله و کامپانو، سومین گلزن برتر ایتالیایی در سال 2022 نام گرفت. به این بهانه مرور کارنامه عجیب دوران حرفه‌ای او خالی از لطف نیست.

پرده اول؛ اینتر

پسرک سیاه پوست متولد پالرمو خیلی زود خود را به عنوان یکی از استعدادهای نسل جدید فوتبال ایتالیا به دنیا معرفی کرد و خود را به عنوان یک مهاجم گلزن از تیم های پایه اینتر به ترکیب تیم رویایی تحت هدایت مورینیو رساند. 3 سال حضور او در ترکیب بزرگسالان افعی‌ها 86 بازی، 28 گل و 16 پاس گل به همراه داشت اما ماریو ترجیح داد که خود را نه به عنوان یک مهاجم گلزن و جایگزینی برای توتی و دل‌پیرو در تیم ملی ایتالیا که به عنوان یک یاغی به فوتبال ایتالیا معرفی کند. پوشیدن پیراهن تیم رقیب در برنامه تلویزیونی، با وجود بیانیه رسمی و عذرخواهی او، مقدمات اخراج از اینتر را فراهم کرد. بازی ضعیف ماریو در دیدار نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل بارسلونا و هو شدن او توسط هواداران و پرت کردن پیراهن تیم بر روی زمین بار دیگر آتش نفرت بین او و هواداران را شعله ور کرد و طولی نکشید که پس از اخراج موقت از ترکیب تیم، مجبور به ترک تیم آبی پوش شهر میلان شد.

پرده دوم؛ منچسترسیتی

روبرتو مانچینی سرمربی ایتالیی وقت سیتیزن‌ها به گمان اینکه با جذب مهاجم با استعداد فوتبال کشورش می‌تواند مسیر شکوفایی را برای ستاره هموطن خود هموار کند با صرف حدد 30 میلیون یورو او را از ایتالیا به انگلیس آورد اما با وجود حضور 3 ساله سوپرماریو در منچسترسیتی که در کنار اینتر طولانی ترین مدت حضور در یک باشگاه برای او به حساب می‌آید، بالوتلی خیلی زود نشان داد علاقه‌اش به حواشی بیش‌تر از فوتبال است. شایعه سیگار کشیدن ماریو و درخواست مانچینی از باشگاه برای ترک دادن او از سوژه های داغ رسانه های انگلیسی در سال‌های ابتدایی حضورش در منچستر بود و آتش سوزی منزل او قبل از بازی حساس تیمش مقابل منچستریونایتد در سال 2011 این شایعه را برای همه باورپذیرتر از پیش کرد. اغراق نیست اگر بگوییم خوشحالی پس از گل او در دربی حساس منچستر با عبارت «چرا همیشه من؟»که زیر لباس خود نوشته بود، باعث شد برد 6 بریک تاریخی و تحقیرآمیز سیتیزن‌ها مقابل همسایه قدرتمند خود در حاشیه حرکات سوپرماریو قرار گیرد. بازداشت در هنگام خروج از کلوپ شبانه، 27 بار حمل اتومبیل او توسط جرثقیل حمل خودرو، جریمه‌های متعدد انضباطی و اخلاقی و حتی درگیری لفظی و فیزیکی با مانچینی باعث شد تا او منچستر را خیلی زود و با انجام فقط 80 بازی و 30 گل به مقصد ایتالیا ترک کند.

پرده سوم؛ میلان- لیورپول - میلان

هواداران فوتبال ایتالیا که پس از درخشش بالوتلی در یورو 2012 و گل معروف او به آلمان هنوز به احیای ستاره جدید کشورشان امیدوار بودند، انتقالش به باشگاه میلان یعنی همان تیم رویایی دوران کودکی ماریو را بهترین اتفاق ممکن برای درخشش مجدد او می‌دیدند اما اوضاع در نیمه قرمز شهر میلان هم برای او به خوبی پیش نرفت. حواشی زیاد در تیم باعث شد تا باشگاه قوانین سفت و سختی برای حضور او در کلوپ‌های شبانه، مصرف مشروبات الکلی و حتی ترک سیگار در نظر بگیرد. روی کثیف فوتبال ایتالیا که با شعارهای نژادپرستانه صحنه‌هایی از اشک ریختن ماریو بر روی نیمکت روسونری را به یادگار گذاشت، باعث شد این بار رسانه های ایتالیایی بیش از هر زمانی در مقابل او قرار بگیرند و تابستان 2014 پس از حذف زودهنگام ایتالیا از جام جهانی، بالوتلی مقصر اصلی این ناکامی لقب بگیرد و او با چشمانی گریان ضمن عذرخواهی از هم‌تیمی های خود حاضر به بازگشت به ایتالیا نشد. پرداخت 16 میلیون یورو توسط لیورپول برای جایگزین کردن بالوتلی با لوییس سوارسی که باشگاه را ترک کرده بود باعث شد تا بار دیگر به فوتبال انگلیس بازگردد اما قرمزها خیلی زود به اشتباه خود پی بردند و پس از بازگشت قرضی مجدد ماریو به میلان، کلوپ حاضر به همراهی او با تیمش در تور پیش فصل در تابستان 2016 نشد تا پرونده حضور ماریو در تیم‌های بزرگ فوتبال اروپا برای همیشه بسته شود.

پرده چهارم؛ فوتبال فرانسه

تابستان 2016 و با تمام سوابق بد ماریو در به وجود آوردن حواشی گوناگون برای تیم‌های خود، باشگاه نیس فرانسه به صورت آزاد اقدام به جذب مهاجم ایتالیایی کرد اما این بار ظاهرا این فوتبال و هوادارانش بودند که قرار بود باعث آزار و اذیت و به وجود آمدن حواشی برای او شوند. روند خوب گلزنی ماریو که پس از 17 گل در فصل اول به 26 گل در فصل دوم افزایش پیدا کرد، تحت تاثیر جو مسموم و شعارهای نژادپرستانه هواداران فوتبال در فرانسه قرار گرفت. اتفاقی مانند دیدار نیس در مقابل باستیا که خشم ماریو را برانگیخت و با انتشار بیانیه ای نوشت: « این که هواداران باستیا در طول بازی دائما صدای میمون را تقلید کنند و به من توهین کنند، عادی است؟ اینکه کمیته انضباطی هم هیچ واکنشی نداشته است به این معنی است که باید گفت نژادپرستی در فرانسه قانونی است؟ یا این موضوع فقط مربوط به باستیاست؟ فوتبال ورزشی فوق‌العاده است اما کاری که هواداران باستیا کردند، آن را وحشتناک می‌کند. این واقعا شرم‌آور است.»

حضور او در سومین فصل حضور در نیس فقط چند ماه طول کشید و باز هم با انتقالی رایگان، فصل 2019-2018 را با لباس مارسی به پایان رساند.

پرده پنجم؛ بازگشت به خانه

ماجرای فوتبال و ماریو به قدری ناخوشایند شده بود که او حتی پس از بازگشت به تیم شهری که در آن اولین خاطراتش با توپ فوتبال را ثبت کرده بود هم نتوانست لذت چندانی از آن ببرد؛ باز هم ماریو و باز هم شعارهای نژادپرستانه این بار در استادیوم بنتگودی هلاس وروونا. شدت شعارها به حدی زیاد بود که بالوتلی با شوت زدن توپ به سمت هواداران از ادامه بازی انصراف داد و قصد خروج از زمین را داشت اما با وساطت بازیکنان و داور پس از وقفه‌ای طولانی بازی مجدد از سر گرفته شد و ماریو یکی از 5 گل خود با پیراهن «برشا» را در این دیدار به ثمر رساند. با شیوع بیماری کرونا و تحت تاثیر قرار گرفتن فوتبال، بالوتلی یکی از معدود بازیکنانی بود که به مخالفت با سیاست‌های پزشکی باشگاه خود پرداخت. ماریو برخلاف سایر هم تیمی‌های از انجام تست‌های مربوط به کرونا سر باز می‌زد و همین موضوع در کنار غیبت‌ها و حضورهای با تاخیر او در تمرینات تیم باعث شد تا دوران حضور او در برشا هم به یک سال ختم شود.

پرده آخر؛ حضور در ترکیه

در ادامه روند نزولی بازیکن سابقا با استعداد دنیای فوتبال، ماریو پس از یک نیم فصل بدون تیم و یک نیم فصل حضور در مونزا در سری ب ایتالیا، تابستان 2021 موفق به پیدا کردن تیمی برای خود شد. حضور در فوتبال ترکیه و بازی تحت نظر اسطوره فوتبال ایتالیا یعنی وینچنزو مونتلا باعث شد تا تعداد گل‌های او پس از سال‌ها مجددا دو رقمی شده و حتی مانچینی او را به اردوی تیم ملی فرابخواند اما ماریو و حاشیه دو عنصر جدایی ناپذیر در دنیای فوتبال بوده و هستند. گلزنی در دقیقه 97 مقابل بشیکتاش و اشاره به سر خود در مقابل نیمکت تیم حریف در خوشحالی پس از گل، باعث شد تا همه به یاد بیاورند سرگن یالچین سرمربی وقت بشیکتاش 10 سال قبل ماریو را بی‌مغز خطاب کرده بود و کینه شتری بالوتلی دست کمی از دیگر خصوصیات بد اخلاقی او ندارد. سوپرماریو چند روز پیش و در جریان پیروزی یک بر صفر تیمش مقابل عمرانیه اسپور پس از سوت پایان بازی با گفتن کلماتی به سرمربی خود با بی‌اعتنایی از کنار او عبور کرد؛ اتفاقی که با خشم مونتلا همراه بود و اگر وساطت دیگر اعضای کادر فنی نبود به یک درگیری فیزیکی منجر شده بود. بالوتلی سرانجام باشگاه سیون سوئیس را به عنوان دوازدهمین مقصد فوتبالی خود معرفی کرد تا به کار زیر نظر مونتلا پایان دهد؛ هرچند آقای سرمربی در بیانیه ای اعلام کرد دعوا و کشمکش بین آن‌ها چیزی از احساسات او کم نمی‌کند و آماده دیدن پرواز دوباره بالوتلی این بار در آسمان فوتبال سوئیس خواهد بود. باید منتظر بود و دید بالاخره سوپرماریو در سال‌های واپسین دوران بازی خود قصد درخشش و نمایش استعداد خود در فوتبال را دارد یا سوئیس را هم مانند تمام کشورهای قبلی برای انجام تفریحات و البته حواشی جدید انتخاب کرده است.