پنجمین سالگرد تهی شدن فوتبال از شعر؛ جانش خوش است، جانش!
به گزارش فوتبال 360، ویژگی خاص هنرمندان بزرگ این است که منحصر به فرد هستند و آثار و شیوه کار آنها هرگز از سوی هنرمند دیگری تکرار نخواهد شد. یک دوربین برای حرکاتش در میانه میدان، یک دوربین برای دریبل‌هایش در طول زمین، یک دوربین مخصوص کارهای تکنیکی‌اش در محوطه جریمه و یک دوربین هم به طور اختصاصی در خدمت تمام گام‌هایش کار می‌گذاریم و البته شاید باز هم چند هنرنمایی او آن طور که باید پوشش داده نشود اما ما تمام تلاش خود را می‌کنیم. این جملات می‌تواند مکالمات کارگردان تلویزیونی یکی از بازی‌های بارسلونا با حضور رونالدینیو در این تیم با دستیارانش باشد. درست مثل شاعرانی که برخی آثارشان هرگز به چاپ نرسیده یا نقاش‌هایی که برخی از تابلوهای آنها همچنان مهجور است اما همان تعداد چاپ شده و دیده شده برای اعتراف به بزرگی آثار هنری آنها کافی خواهد بود. رونالدینیو همان طور که با تکیه بر توانایی‌های خاص و منحصر به فردش شکار مدافعان رقبا نمی شد، یقینا تمام حرکاتش هم شکار دوربین‌های مسابقات نشده است. قدم به قدم اسطورۀ فوتبال، هنرنمایی و شعر فوتبالی است. او مثل بزرگ‌ترین شاعران دنیا که کلامشان شعرگونه می‌تراوید، قدم‌هایش در زمین هنرنمایی محض است. 5 سال پیش در چنین روزی فوتبال با شاعر خود وداع کرد.
صحنۀ کوتاه اما ماندگار
نویسنده‌های با تجربه آثار نمایشی گاهی برای دست نیافتنی نشان دادن شخصیت اول و قهرمان داستان خود تکنیک خاصی را به کار می‌برند. آنها از اول تا پایان نمایش را با بازی قهرمان بزرگ داستان روی پرده نمی‌برند، بلکه در حاشیه او کار می‌کنند و در یک صحنۀ طوفانی و اوج داستان با به تصویر کشیدن شخصیت اول قصه، صحنه‌ای کوتاه و ماندگار برای مخاطب به وجود می‌آورند. رونالدینیو اگر چه سال‌های زیادی را در مستطیل سبز به درخشش مشغول بود اما دوران درخشان زندگی او در بارسلونا چیز دیگری است. او اصلا ساخته شده بود برای اینکه روی شن‌های سواحل اسپانیا با تمرین و ممارست حرکات جدید تکنیکی خلق کند و سپس آنها را در پیراهن بارسلونا درون زمین به اجرا در بیاورد. فوتبال عشق‌بازی رونالدینیو بود و بیش از اینکه در پی شمردن گل‌ها، جام‌ها و ارقام قراردادها و حجم رسانه باشد، به لذت بردن از بازی درون مستطیل سبز می‌پرداخت و آنقدر خوب با فوتبال کیف می‌کرد که این لذت به بینندگان هم منتقل می شد. صحنۀ اصلی او کوتاه اما به شدت ماندگار بود تا جایی که بدون رکورد گلزنی یا کسب جام و عناوین در میان بزرگ‌ترین اساطیر تاریخ فوتبال جهان جای دارد و هیچ کس قادر نیست این حقیقت را انکار کند. همانطور که در سانتیاگو برنابئو، سفید پوشان روی سکو او را به خاطر محو کردن زیر و زبر خط دفاع رئال مادرید ایستاده تشویق کردند. فوتبال بازی کردن رونالدینیو فراتر از تیم و عنوان و رقابت بود او به همه مخاطبانش، حتی هواداران تیم‌های رقیب لذت تماشا می‌بخشید.
ویترین افتخارات؛ یکی از هر کدام
به ویترین افتخارات رسمی رونالدینیو که نگاه می‌کنیم با پدیده جالبی روبه‌رو می‌شویم. ظاهرا اسطوره فوتبال سلسائو با برداشتن عناوین مانند یک خرید خانگی برخورد کرده است و شاید عشق او به بازی در گود فوتبال، ورای تمام این عناوین باشد. یک توپ طلا، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان، یک جام جهانی، 2 لالیگا و یک کوپا آمریکا در این ویترین هستند اما آنچه دیدنی‌تر است، درون میدان اتفاق افتاده و برای مرور کارنامه رونالدینیو باید بازی‌هایش را ببینیم و به قول مولانا، شاعر ایرانی «جانش خوش است، جانش»! او جان مطلب را ادا کرد و حقیقت زیبای فوتبال را فارغ از برنده و بازنده و جام و قهرمانی و توپ طلا به تصویر کشید. فوتبال چندین توپ طلا به او بدهکار است اما شاید اگر از خودش بپرسند چه آرزویی برایت در مستطیل سبز باقی مانده، بگوید می‌خواهم باز هم در سواحل اسپانیا روی حرکات جدیدم تمرین کنم و روز بعد آن را در پیراهن بارسلونا به اجرا در بیاورم. همین عشق به فوتبال بود که باعث شد در شب مواجهه با میلان، خط مستحکمی متشکل از گتوزو، سیدورف، نستا، استام، کافو، مالدینی و دیگر بزرگان فوتبال دنیا را شبیه به یک شوخی ببیند و تمام آنها را با ارائۀ تکرار ناپذیری از جوگوبونیتو محو کند. رونالدینیو جوگوبونیتو یا همان فوتبال زیبای برزیلی را بازی نمی‌کرد بلکه این جوگوبونیتو بود که شکوفایی خود و دست‌آوردهای جدیدی را در ساق‌های مرد طلایی فوتبال برزیل به نظاره نشسته بود.
او تکرار نخواهد شد
وقتی پا به توپ بود و هنوز درون میادین می‌درخشید در موردش می‌گفتند حتی یک بازی کامپیوتری هم نمی‌تواند شبیه‌سازی‌اش کند. درست مثل بازی‌های ناتوان کامپیوتری در ارائه نسخه‌ای شبیه به رونالدینیو، دنیای فوتبال هم برای تکرار مردی مانند او حرفی برای گفتن ندارد. ویژگی خاص هنرمندان بزرگ این است که منحصر به فرد هستند و آثار و شیوه کار آنها هرگز از سوی هنرمند دیگری تکرار نخواهد شد. 16 ژانویه 5 سال پیش روزی بود که شاعر فوتبال قلمش را بایگانی کرد و خاطرات قلمش را برای همیشه در خاطره عاشقان فوتبال به یادگار گذاشت. اکنون باید گفت یک ال‌سی‌دی برای حرکاتش در میانه میدان، یک ال‌سی‌دی برای دریبل‌هایش در طول زمین، یک مانیتور مخصوص کارهای تکنیکی‌اش در محوطه جریمه و یک ال‌سی‌دی هم به طور اختصاصی در خدمت تمام گام‌هایش کار می‌گذاریم و البته شاید باز هم چند هنرنمایی او آن طور که باید دیده نخواهد شد اما ما تمام تلاش خود را می‌کنیم. این جملات یک علاقه‌مند به فوتبال است که در سالگرد خداحافظی رونالدینیو دلش برای مرد تکرار نشدنی میادین تنگ می‌شود.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.
درحال بارگذاری