football360 logo

«نکونام» و یک تصمیم غیرقابل دفاع؛ زمان‌بندی غلط

03 اسفند 1401 ساعت 14:0782 نظر
جدایی «جواد نکونام» از فولاد پیش از مهم‌ترین بازی این تیم اقدامی بحث‌برانگیز قلمداد می‌شود.

به گزارش فوتبال 360، بیانیه باشگاه فولاد خوزستان پایانی بود به همکاری جواد نکونام با تنها نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیای 2023-2022. نکونام پس از اولین حضور فولاد و خودش در قواره سرمربی در جمع 8 تیم برتر آسیا در اقدامی عجیب همه را غافلگیر کرد! او ضمن گلایه از شرایط چند ماه اخیرش در فولاد تاکید کرد دیگر روی نیمکت این تیم نمی‌نشیند. استعفایی عجیب در میانه یک تورنمنت بااهمیت و در آستانه مهم‌ترین بازی تاریخ باشگاه فولاد! استعفایی که خیلی‌ها آن‌ را یک تاکتیک از سوی کاپیتان پیشین تیم ملی برای پیش‌بردن خواسته‌هایش در باشگاه فولاد قلمداد کردند. استعفای نکونام چه واقعی بود چه تاکتیکی، مورد پذیرش قرار گرفت. لحن بیانیه باشگاه هم که در آن به دسته اولی بودن حریف و نتایج ضعیف فولاد در این فصل اشاره شده بود، نشان‌دهنده نارضایتی شدید باشگاه از این اقدام و اختلافات دو طرف است. نکونام شاید حالا با این تصور اردوی فولاد را ترک کرده و به تهران برگشته که باتوجه به نتایجش در این باشگاه، او در این جدایی یک برنده است. شکست احتمالی مقابل الهلال به پایش نوشته نمی‌شود و او مربی‌ای است که دو جام برای فولاد آورده و برای اولین‌بار این تیم را به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان رسانده است. بخشی از هواداران فولاد، افکار عمومی و رسانه‌ها اما در این زمینه خیلی با نکونام هم‌نظر نیستند و استعفای او را یک تصمیم درست نمی‌دانند.

رها کردن تیم در قطر

ترک کردن یک تیم از سوی سرمربی در وسط یک تورنمنت به هر دلیلی نمی‌تواند تصمیم قابل هضمی برای هواداران یک تیم باشد. نکونام در فاصله 3 روز مانده به بازی بعدی فولاد، استعفا کرد. هدفش اگر واقعا ترک کردن تیم بوده که رها کردن تیم در آستانه یک بازی سرنوشت‌ساز آن هم در خارج از کشور تصمیم قابل دفاعی به‌نظر نمی‌رسد. هدف نکونام اگر هم امتیاز گرفتن از باشگاه بوده این کار هم در بحبوحه لیگ قهرمانان آسیا خیلی اخلاقی قلمداد نمی‌شود. در هر صورت ظاهر ماجرا اینگونه به‌نظر می‌رسد که جواد نکونام پس از برد در بازی نه چندان سخت فولاد مقابل الفیصلی عربستان و در آستانه دیدار بسیار سخت مقابل الهلال، تیمش را رها کرد. کمتر کسی هم به این نکته توجه می‌کند که او پیش از قرعه‌کشی مرحله یک‌چهارم نهایی و مشخص شدن حریف فولاد استعفا کرد. از نظر گروهی از هواداران او نماند تا در یک بازی سخت سرمربی فولاد باشد و آن‌ها به مشکلات پشت پرده باشگاه و سرمربی کاری ندارند.

آیا نباید از «نکونام» انتقاد می‌شد؟

هافبک سابق اوساسونا احتمالا از انتقادهایی که در این مدت از او شده گلایه‌مند است. حواشی پس از بازی با پرسپولیس انتقادهایی متوجه او و کادرفنی‌اش کرد. او احتمالا از ایجاد چنین جوی دلخور بوده و همچنین احتمالا توقع حمایت بیشتر داشته است. نکونام اما باید یک نکته مهم را در نظر بگیرد؛ فولاد هم اکنون در جدول نهم است و این جایگاه برای تیمی با این بازیکنان، سرمایه‌گذاری و امکانات قابل قبول نیست. او باید بپذیرد همانطور که در زمان قهرمان کردن فولاد در جام حذفی و سوپرجام از او تعریف شده، حالا در این شرایط از او انتقاد هم می‌شود. همانطور که همه از بردهایش در بعضی بازی‌های مهم گفتند، حالا به مسیر نسبتا هموارش در آسیا هم اشاره می‌کنند. این انتقادها و اظهارنظرها حتی اگر در برخی موارد غیرمنصفانه باشد، بخشی از کار مربی‌گری است و نمی تواند توجیهی برای رها کردن تیم در وسط لیگ قهرمانان آسیا باشد.

عملکرد نکونام در فولاد، عملکرد قابل دفاعی است. او و دستیارانش در این چند ماه بارها دستاوردهایشان در این چند سال را شمردند. فراموش نشود فولاد قبل از نکونام هم 2بار قهرمان لیگ شد و چند باری به آسیا رسید. اینکه انتظار داشت به دلیل فتح جام حذفی و سوپرجام در فصل ناموفق فولاد از این تیم انتقاد نشود، احتمالا انتظار درستی نیست.

نمره منفی در کارنامه «نکونام»

فرضیه دیگر وجود اختلاف بین او و باشگاه فولاد خوزستان است. نکونام احتمالا خواسته‌هایی داشته که برآورده نشده است. از طرفی به قول خودش احترامی که انتظار داشته، نصیبش نشده است. فرض کنیم همه این‌ها درست و باید او به‌خاطر این موارد فولاد را رها می کرد؟ او چرا پیش از سفر به قطر این کار نکرد و یک‌مرتبه پس از برد مقابل الفیصلی به‌یادش آمد که به‌خاطر اصولش باید استعفا کند. بهتر نبود قبل از مسابقات یا پس از مسابقات استعفای اعتراضی می‌کرد؟ اینجاست که این نظر مطرح می‌شود او منتظر پیروزی مقابل تیم دسته اولی الفیصلی بوده که در قواره قهرمان کنار برود یا با یک استعفای تاکتیکی به‌دنبال خواسته‌هایش باشد. نکونام مطئنا برای تصمیمش دلایل قابل شنیدنی دارد، او اما باید بپذیرد برای مربی‌ای که دوست و دشمن قبول دارند، یکی از بهترین مربیان ایران است و دیر یا زود، روزی روی نیمکت تیم ملی می‌نشیند این جدایی یک نمره منفی خواهد شد. 

برچسب‌ها

نظرات کاربران

برای ثبت نظر خود وارد شوید.

درحال بارگذاری