بررسی ابعاد یک اخراج ناگهانی؛ توطئه در باواریا؟

به گزارش فوتبال 360، اخراج غیرمنتظره و عجیب یولیان ناگلزمن درحالی که تیم در تعطیلات بازی‌های فیفادی بوده و با موفقیت و صلابت به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیده ، خبرسازترین اتفاق چند ساعت اخیر فوتبال جهان بود. ناگلزمن درحالی از هدایت بایرن برکنار شد که همراه با نامزدش برای اسکی از آلمان خارج شده بود و پس از آنکه متوجه اخراج خود شد، فوراً به باواریا بازگشت تا با حضور در محل باشگاه، از کم و کیف این تصمیم باخبر شود. مدیران بایرن اما از خیلی وقت پیش تصمیم به این کار گرفته و مذاکراتی با جانشین او، توماس توخل هم داشته‌اند.
درست زمانی که تیم در بازی برگشت دور یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا موفق به کسب پیروزی مقابل پاری‌سن‌ژرمن شد، اولیور کان و حسن صالی‌حمیدزیچ سرمربی محبوبشان را روی نیمکت بایرن‌مونیخ برای گذر از مرحله یک چهارم نهایی تصور می‌کردند و قرعه منچسترسیتی، این شانس را به ناگلزمن داده بود تا در یک دیدار بزرگ دیگر، شایستگی‌هایش به‌عنوان سرمربی را تمام و کمال به اثبات برساند. ظاهراً اما یولیانِ جوان اگر قهرمانی در این مسابقات با برتری مقابل رئال مادرید را هم به ارمغان می‌آورد، مدیران بایرن راضی نمی‌شدند.

رسانه، بلای جان مربی جوان

ناگلزمن سرمربی ناموفقی نبود که شایستگی این گونه اخراج را داشته باشد. او سکان هدایت بایرن را زمانی از دست داد که نتوانست جنگ رسانه‌ای در فوتبال آلمان را پیروز شود. سیاست‌های برخورد ناگلزمن با دنیای رسانه، آنقدر بی‌تجربه بود که اثبات کند در دست گرفتن سکان هدایت بایرن، خیلی برای او زود بود. نه از منظر فنی، بلکه اخلاقی. رسانه‌ها در فوتبال آلمان، از همان روز اولی که متفکر جوان هدایت این تیم را بر عهده گرفت و جانشین هانسی فلیک شد، شمشیر را از رو برایش بسته بودند و حتی مدیران بایرن‌مونیخ از جمله حسن صالی‌حمیدزیچ که ابتدای انتخاب یولیان اعلام کرده بود باشگاه در نظر دارد تا عصر تازه‌ای تحت هدایت او آغاز کند، بیش از یک فصل و نیم روی حرفشان نماندند و خیلی زود رابطه ناگلزمن با حسن صالی‌حمیدزیچ و کان تیره و تار شد.

قطع همکاری اجتناب ناپذیر

آنها در بستر رسانه‌ها با یکدیگر تسویه حساب شخصی می‌کردند و خریدهای مدیریت باشگاه برای ناگلزمن، مشخصاً به‌گونه‌ای بود که این نشانه را برای طرفداران و خود او ارسال کند فرصت چندانی در باواریا نخواهد داشت. خریدهای قرضی و 6 ماهه در زمستان، همچنین خریدهایی که در ترکیب تیم تحت هدایت او جا نیافتادند، پیش‌بینی می‌شد آخرین فرصت ناگلزمن روی نیمکت بایرن را به پایان فصل موکول کند اما کمتر کسی فکر می‌کرد در میانه فصل، درحالی که بایرن در جمع 8 تیم برتر لیگ قهرمانان قرار گرفته، بهترین تیم فصل اروپا از منظر آمار و ارقام بوده، در جام حذفی شانس فتح جام دارد و هفته آینده باید در مصافی سرنوشت‌ساز به مصاف دورتموند و به قصد بازپس گرفتن صدر جدول برود، این اتفاق رخ دهد.

تفریح ممنوع!

برخی منابع، معتقدند ناگلزمن از این بابت شغلش را از دست داده که مدیران باواریایی از حضورش در تعطیلات و تفریح همزمان با بازی‌های ملی عصبانی بوده‌اند، برخی از دست دادن صدر جدول و نتایج پرنوسان در طول فصل جاری بوند‌س‌لیگا را علت اصلی اخراج او می‌دانند و برخی هم مذاکره مخفیانه او با رئال مادرید را پیش می‌کشند اما ناگلزمن زمانی اعتماد هواداران و مدیران را از دست داد که در فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا، تیمش مغلوب ویارئال شد.

در نهایت هم شغلش را در بستر فضای مجازی از دست داد. اگرچه بایرن‌مونیخ در فصل جاری بوندس‌لیگا رکورد منفی کمترین امتیاز تا به این مقطع فصل را پس از 11 سال بر جای گذاشته و آخرین باری که باواریایی‌ها چنین عملکرد ضعیفی در نیم‌فصل داشتند، در نهایت جام را از دست دادند اما بحثی در موفقیت سرمربی جوان در لیگ قهرمانان اروپا نیست.

بیلد، سرانجام زهرش را ریخت

رسانه‌های فوتبال آلمان از جمله بیلد که رابطه عجیبی با مدیران باشگاه‌ها و مربیان شاغل در فوتبال آلمان دارند هم در این راه سنگ تمام گذاشتند و به نتیجه دلخواهشان رسیدند. توخل، به محض اخراج غیرمنتظره از چلسی مشخص بود مقصد آینده‌اش نیمکت بایرن‌مونیخ خواهد بود و این روند، کمی بیشتر از حد انتظار آنها طول کشید. سوال اما اینجاست چنین تصمیمی تا چه حد منطقی بوده است؟

توخل نشان داده توانایی در دست گرفتن هدایت تیم از میانه فصل و رساندن آن به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را دارد و تیم تحت هدایت پپ گواردیولا را هم بهتر از کادرفنی ناگلزمن می‌شناسد اما در این میان، سرمربی جوان هم خود تسلیم تصمیمات اشتباهش شد و هم توطئه‌ای که در کار بود در عجیب‌ترین زمان ممکن نتیجه داد.

سه‌گانه در خطر

ابعاد اخراج ناگلزمن از بایرن، در بحث فنی نمی‌گنجد چراکه او تیم را به‌عنوان صدرنشین شکست ناپذیر گروه مرگ به دور حذفی لیگ قهرمانان اروپا رساند و در راه رسیدن به جمع 8 تیم هم پاریس پرستاره را مغلوب کرد. او رختکنی را تقریباً از دست داده بود که اصلاً نباید از ابتدا واردش می‌شد. البته که بازیکنانی چون کیمیش به او ایمان داشته و از اخراجش بسیار ناراحت هستند. در هر صورت، رابطه ناگلزمن با بایرن‌مونیخ، بهتر بود هرگز آغاز نشود و یا حداقل تا زمانی که وارد دهه پنجم زندگی خود نشده، به نیمکت سرمربیگری در آلیانتس آرنا تکیه نزند. هرچند این اتفاق برای او بدیمن هم نبود و با یک عنوان قهرمانی بوندس‌لیگا در دستانش این تیم را ترک کرده است.

غرامت بیش از 30 میلیون یورو

به نقل از بیلد، گران‌قیمت‌ترین مربی پیشین جهان (پیش از انتخاب پاتر به‌عنوان سرمربی جدید چلسی)، حالا به همراه کادرفنی‌اش غرامتی بیش از 30 میلیون یورو از بایرن‌مونیخ دریافت می‌کند و تیم‌های بسیاری حتی در لیگ برتر انگلیس خواهان او هستند. او در قرارداد 5 ساله قرار بود سالیانه 9 میلیون یورو دستمزد دریافت کند که بند اخراج در صورت کسب نتایج ضعیف و دور از انتظار مدیران، از ژوئیه 2023 قابلیت فعال‌سازی داشت.

بنابراین در صورتی که توافق دوطرفه‌ای صورت نگرفته باشد، آنها قرارداد ناگلزمن را تمام و کمال پرداخت خواهند کرد. از دستمزد ناگلزمن مبلغ 27 میلیون یورو باقی مانده که بایرن موظف به پرداخت آن است و مبلغی که کادر فنی او به جز مربی دروازه‌بان‌ها از جمله دینو تاپ‌مولر، ساور سمبروت و ویدیو آنالیست تیم، بنیامین گلوک دریافت خواهند کرد، از 5 میلیون یورو بیشتر است.

ناگلزمان تیم جدید پیدا خواهد کرد؟

مدیران بایرن‌مونیخ نوع پایان همکاری را «فسخ قرارداد» و نه «اخراج» عنوان کرده‌اند که صدالبته به جز در شیوه پرداخت، تقاوتی در اصل ماجرا ندارد. ناگلزمن اگر سرمربی مدنظر مدیران بایرن نبوده، چرا با او قراردادی 5 ساله بستند؟ کان و هیات مدیره می‌توانستند همچون نیکو کواچ، قراردادی مشروط و به مدت زمان 3 سال ببندند تا سرمربی محبوبشان در دسترس قرار گیرد اما این اتفاق به این دلیل نیفتاده که نشان می‌دهد ناگلزمن در طول فصل اعتماد مدیران را از دست داده است؛ اعتمادی که صدالبته از بابت عدم توانایی فنی از دست نرفته است. سبک بازی تیم‌های توخل و ناگلزمن کم و بیش شبیه است اما موضوع اینجاست اگر همزمان با کوچ هانسی فلیک به تیم ملی آلمان، توماس توخل هدایت چلسی را بر عهده نداشت، او قطعاً گزینه نخست بود. فلیک درحالی آوریل 2021 از پیشنهاد فدراسیون پرده برداشت که تنها 2 ماه قبل، توخل سرمربیگری چلسی را پذیرفته بود و گزینه‌ای جز ناگلزمن برای مدیران بایرن موجود نبود.

23 امتیاز از دست رفته

ناگلزمن در شرایطی که خیلی زود به نیمکت موفق‌ترین تیم کشور رسیده بود، توانست در 84 بازی، 60 پیروزی بر جای بگذارد و در دومین فصل حضور در لیگ قهرمانان با بایرن، از هر 8 بازی همه را با پیروزی پشت سر بگذارد. او نرخ پیروزی 71.4درصد روی نیمکت بایرن داشت اما شاید استحقاقش بیش از آن بود که آخرین سکانس حضورش روی نیمکت مدافع عنوان قهرمانی، قبول شکست مقابل بایرلورکوزن تحت هدایت ژابی آلونسو و دادن صدر جدول به دورتموند باشد.

تیم او در فصل جاری اگرچه بهترین خط حمله در میان تیم‌های حاضر در 5 لیگ معتبر اروپا را در فصل بدون لواندوفسکی در اختیار داشت اما 23 امتیاز از دست رفته در بوندس‌لیگا، پایان کار او را رقم زد. بدون شک توخل توانایی بسیار بیشتری نسبت به ناگلزمن در بازپروری ذهنی بازیکنان، حتی برای بازی‌های کم‌اهمیت‌تر از لیگ قهرمانان دارد اما سوال اینجاست او پروژه‌ای بلند مدت برای بایرن‌مونیخ خواهد بود؟