آشنایی با مغز متفکر احتمالی «قلعه‌نویی»؛ یار غار «ولادیمیر» و شاگرد «آریگو ساکی»
به گزارش فوتبال 360، 73 روز از انتخاب رسمی امیر قلعه‌نویی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران می‌گذرد. او از ابتدای حضورش به دنبال این بود تا بتواند با استخدام یک مربی خارجی شاغل در بیرون از ایران، کادرش را بیش از پیش قدرتمند کند و منتقدانش را تا حدی راضی کند.
مهدی محمدنبی و در ادامه امیر قلعه‌نویی خبر از توافق با یک مربی ایتالیایی که سابقه حضور در کادرفنی تیم ملی سوئیس را داشته، دادند. کافی بود تا با جست‌وجویی کوتاه متوجه شویم که مربی مدنظر کسی نیست جز «آنتونیو مانیکونه».
رجیستای تاکتیک‌پذیر
مانیکونه متولد میلان است و 56 سال، سن دارد. پست اصلی او هافبک تدافعی بود اما خاصیت‌های ویژه‌ای داشت که باعث می‌شد در پست خود مهره‌ای ویژه باشد. آنتونیو قدرت بازی‌سازی فراوانی داشت و قابلیت‌های یک رجیستا در او دیده می‌شد و می‌توانست تصمیمات سریعی بگیرد و پاس‌های قطری جذابی را برای هم‌تیمی‌هایش ارسال کند. مانیکونه در دوران بازیگری هم مهره‌ای تاکتیک‌پذیر بود.
بازی برای 10 باشگاه مختلف و صدرنشینی اینتر
او در 18 سالی که مشغول به بازی بود برای 10 تیم مختلف بازی کرد و هیچ‌وقت از ایتالیا خارج نشد. اینترمیلان، تنها تیمی بود که مانیکونه 2 بار برای آن بازی کرد. او در برهه اول و در فصل 1986-1985 نتوانست بازی رسمی برای این تیم انجام دهد اما وقتی 6 سال بعد دوباره به تیم محبوبش بازگشت، توانست چهار سال برای این تیم در میانه میدان بازی کند و قهرمانی جام یوفا را هم به‌دست بیاورد.
فتح جام یوفا در کنار برکمپ و زنگا
آن‌ها در سال 1994 در شرایطی به فینال رسیدند و حریف سالزبورگ اتریش شدند که مانیکونه با شماره هشت یکی از مهره‌های اصلی تیم جانپیرو مارینی بود. در آن تیم بازیکنانی نظیر والتر زنگا، جوزپه برگومی و دنیس برکمپ حضور داشتند. تنها گل مانیکونه در این تورنمنت مقابل دورتموند بود که به‌ثمر رسید. آن‌ها در دیدار نهایی و در مجموع 2 بازی رفت و برگشت حریف را 2 بر صفر شکست دادند و عنوان قهرمانی را به دست آوردند.
یک بازی ملی به لطف آریگو ساکی
آنتونیو در سال 2003 و در لباس تیم پروپاتریا از فوتبال خداحافظی کرد. او در این سال‌ها 129 بازی در سری‌بی و 106 بازی در سری‌آ انجام داد و با یک بازی ملی از تیم ملی خداحافظی کرد. مانیکونه در زمان سرمربیگری آریگو ساکی بزرگ به تیم ملی کشورش دعوت شد و درجریان مسابقات انتخابی جام جهانی 1994 آمریکا، مقابل استونی به میدان رفت. مسابقه‌ای که با نتیجه 3 بر صفر به سود آتزوری خاتمه پیدا کرد. مانیکونه اما موفق به حضور در لیست نهایی تیم ملی ایتالیا برای جام جهانی نشد.
هشت سال فعالیت در تیم‌های پایه نراتزوری
بعد از حدود یک سال استراحت، هافبک اسبق اینتر، در باشگاه مشغول به فعالیت شد. او به مربیگری علاقه داشت و حدود هشت سال در سطوح پایه این باشگاه و در تیم‌های زیر 17 سال، زیر 19 سال و تیم جوانان در قامت دستیار کار کرد تا اینکه در سال 2012 سرانجام به سطح اول فوتبال ایتالیا راه یافت.
حدود یک دهه با ولادیمیر و یک قهرمانی
پیشنهاد ولادیمیر پتکوویچ سوئیسی، مانیکونه را راهی تیم لاتسیو کرد. آن‌ها حدود 10 سال در کنار یکدیگر و در سه تیم مختلف کار کردند و موفق به کسب یک جام قهرمانی شدند. این جام در سال 2013 به‌دست آمد؛ جایی که آن‌ها با تک گل سنیاد لولیچ از سد هم‌شهری خود آاِس رم گذشتند و قهرمانی جام حذفی را به ارمغان آوردند.
شکستن طلسم یک‌هشتم با شکست دراماتیک قهرمان جهان
مانیکونه و پتکوویچ بعد از جام جهانی 2014 جای اوتمار هیتسفیلد را گرفتند. آن‌ها در یورو 2016 و جام جهانی 2018 با 5 امتیاز در گروه‌های خود دوم شدند و به یک‌هشتم نهایی صعود کردند اما هر 2 بار به ترتیب به وسیله تیم‌های لهستان و سوئد از گردونه رقابت‌ها حذف شدند. ماجرای یورو 2020 اما متفاوت بود. مانیکونه در گروه تیم ملی کشورش قرار گرفته بود و آن‌ها به سختی و با 4 امتیار به عنوان یکی از بهترین تیم‌های سوم راهی دور دوم شدند. آن‌ها کار سختی مقابل قهرمان جهان یعنی فرانسه داشتند.
دیداری دراماتیک و به یادماندنی که با نتیجه 3-3 به اتمام رسید و در ضربات پنالتی، سفید و قرمزها موفق شدند طلسم یک‌هشتم نهایی را با بردن قهرمان جهان بشکنند. با این وجود بازهم پنالتی‌ها مانع از ادامه ماجراجویی پتکوویچ و شاگردانش شد و آن‌ها به اسپانیا باختند.
ناکامی در بوردو و تمام!
همکاری بعدی در تیم بوردوی فرانسه شکل گرفت و چند ماه بیش‌تر به طول نینجامید. مانیکونه و مرد صربستانی موفق به پیاده کردن تفکرات خود در لوشامپیونه نشدند و خیلی زود برکنار شدند. و حالا قرار است این مربی ایتالیایی برای اولین بار تجربه‌ای خارج از اروپا داشته باشد و به قاره کهن بیاید تا با امیر قلعه‌نویی کار کند.
مانیکونه‌ها مشغول به بازی هستند
آخرین نکته‌ای که می‌توان درباره این مغز متفکر کم‌حرف و بی‌حاشیه عنوان کرد این است که پسر و برادرزاده او هم فوتبالیست حرفه‌ای هستند. فرزند او کارلو مانیکونه برای تیم سوئیسی لوگان بازی می‌کند و با 25 سال سن در پست مهاجم مشغول به فعالیت است. برادرزاده‌اش، لورنزو اما تنها 19 سال سن دارد و در پست هافبک تهاجمی برای تیم سقوط کرده سامپدوریا به میدان می‌رود.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.
درحال بارگذاری