football360 logo
360-club-icon
360-club
360-camera

نسل آینده تیم ملی فوتبال انگلیس؛ موجی از استعداد، پشت سد نسل قبلی

20 آبان 1402 ساعت 14:173 نظر
نسل آینده تیم ملی فوتبال انگلیس؛ موجی از استعداد، پشت سد نسل قبلی
ستاره‌های نوجوان انگلیسی کار سختی برای عبور از نام‌های جوان فعلی دارند.

به گزارش فوتبال 360، «جام جهانی را به خانه برمی‌گردانیم»! آنها ده‌ها سال است که با این جمله در میادین ملی ظاهر می‌شوند اما همین اواخر یکی دیگر از آخرین شاهدان عینی قهرمانی انگلیس در جام جهانی، سر بابی چارلتون هم از دنیا رفت تا جمله قدیمی انگلیسی‌ها در فوتبال باز هم بیش از گذشته در خطر فراموشی قرار بگیرد. نسل‌ها از پی هم آمدند و رفتند. از آلن شیرر و دیوید سیمن تا نسل طلایی اسون گوران اریکسون با حضور همزمان ستاره‌هایی مثل استیون جرارد، پل اسکولز، فرانک لمپارد، مایکل اوون، دیوید بکام، ریو فردیناند، جان تری و دیگر ستاره‌ها همگی با همان جمله قدیمی پیراهن تیم ملی انگلیس را پوشیدند و با حسرت تحققش از این پیراهن خداحافظی کردند. این بار همه به نسل ساوت‌گیت امیدوارند و این تیم را شایسته برنده شدن عناوین بزرگ می‌دانند. سرمربی تیم ملی انگلیس مجموعه جذابی از ستاره‌ها را در اختیار دارد و ستارگان تیم غالبا در سن و سالی هستند که می‌توانند چندین سال در بهترین فرم ممکن برای تیم کشورشان توپ بزنند. همین درخشش نسل جوان و کنونی انگلیس کار را برای معرفی نسل‌ بعدی دشوار کرده و فوتبالیست‌های نوجوان باید خیلی درخشان ظاهر شوند تا بتوانند یکی از مهره‌های برجسته ترکیب تیم ملی را در آینده نزدیک کنار بزنند و پست را از بازیکنان فعلی تحویل بگیرند. تیم ملی فعلی انگلیس به اندازه‌ای درخشان و مستعد بوده که جمله قدیمی فوتبال ملی این کشور را بر دوشش قرار دهند و امیدوار باشند این جمله رنگ و روی حقیقت بگیرد اما اگر آنها هم موفق نشوند، نسل بعدی انگلیسی‌ها باید جام جهانی را به خانه برگرداند! نسل بعدی تیم ملی انگلیس کار دشواری برای رسیدن به پیراهن تیم بزرگسالان دارد.

دروازه‌بان؛ معضل جدی


در حال حاضر ساوت‌گیت چند گزینه شاخص برای سپردن دروازه و شماره یک تیم ملی در اختیار دارد. با این حال همین حالا هم نیاز به ظهور یک استعداد درون چارچوب دروازه تیم ملی احساس می‌شود و این نیاز با پاسخ درخوری مواجه نیست. از میان مدعیان رسیدن به تیم ملی انگلیس در آینده فقط یک نام است که اندکی بر سر زبان‌ها افتاده و عملکردش تا حدودی زیر ذره‌بین قرار دارد. تامی ستفورد، سنگربان 17 ساله و 185 سانتی‌متری آژاکس را می‌توان به عنوان تنها استعداد مطرح دروازه‌بانی برای آینده تیم ملی تا اینجای کار در نظر گرفت. اگر اوضاع به همین منوال باشد و ستفورد رقیب بزرگی را پیش رویش نبیند، ممکن است انگلیسی‌ها مثل دوران دیوید سیمن یکی از مردان فعلی را تا آخرین سال‌های فوتبال درون چارچوب قرار دهند. دروازه تیم ملی انگلیس در آینده یک معضل جدی برای این تیم خواهد بود و احتیاج به تدبیر فوری در این زمینه احساس می‌شود.

خط دفاع؛ جشنواره استعدادها


پر کردن جای امثال کایل واکر، الکساندر آرنولد و ریس جیمز حتی برای ستاره‌های میدان دیده هم کار آسانی نیست. به جز واکر، بقیه مدعیان پست دفاع راست در تیم ملی انگلیس هنوز می‌توانند تا سال‌ها در بالاترین سطح خود بدرخشند و ملی‌پوش بمانند. با این حال فوتبال انگلیس هنوز هم در حال تولید بیشتر از تقاضای بازیکن در پست دفاع راست است. آنها برای آینده، ولنتینو لیوارمنتو را مدنظر دارند؛ ستاره‌ای که با یک مصدومیت از مسیر رشدش دور شد اما باز هم به عنوان یکی از مطرح‌ترین استعدادهای فوتبال انگلیس شناخته می‌شود. لیوارمنتو به نیوکاسل پیوسته و از نظر تیم باشگاهی هم در مسیری قرار گرفته که رشد و ترقی را تداعی می‌کند. او در کنار ریکو لوئیس، پدیده منچسترسیتی به رقابت برای پست دفاع راست در آینده می‌پردازند و قرار است باز هم کار سرمربی تیم ملی کشورشان را برای انتخاب مدافع راست دشوارتر کنند. با اضافه شدن این 2 بازیکن، انگلیسی‌ها به اندازه یک تیم فوتبال، بازیکن آماده برای دفاع راست خواهند داشت. در دفاع چپ هم اوضاع به همین منوال است؛ با این تفاوت که پدیده‌های جدید برای پیوستن به تیم ملی با موانعی به بزرگی آرنولد، واکر و جیمز روبه‌رو نیستند. بن کریسنی و تیری اسمال 2 مدعی کنونی پست دفاع چپ آینده تیم ملی به شمار می‌روند. کریسنی، مدافع چپ 19 ساله استون‌ویلا به مراتب از رقیبش جلوتر است اما هیچ کدام از این 2 بازیکن به اندازه پدیده‌های دفاع راست ندرخشیده‌اند و به نظر می‌رسد انگلیسی‌ها باز هم برای برقراری توازن در 2 سمت خط دفاعی مشکل دارند. دفاع میانی جایی است که ساوت‌گیت، نباید از استعدادهای آن غافل شود. لیست بلند و بالایی از بازیکنان جوان وجود دارد که منتظر اولین لغزش‌ها از مردان کنونی تیم ملی برای نزدیک شدن به پیراهن این تیم هستند. اشلی فیلیپس 18 ساله و 192 سانتی‌متری با پیوستن به تاتنهام نظرها را به خودش جلب کرده. او سابقه خوبی از بازی در تیم کمتر از 19 ساله‌های انگلیس دارد و اگر اعتماد سرمربی تیم باشگاهی‌اش را جلب کند به زودی در قامت یک رقیب برای مدافعان فعلی قد علم خواهد کرد. تیلور هاروود بیلیش هم دیگر جوان مستعد ملحق شدن به ملی‌پوشان بزرگ‌سال انگلیس است. این بازیکن، کاپیتان تیم زیر 21 ساله‌ کشورش است و از بازیکنان آکادمی منچسترسیتی به شمار می‌رود. بیلیش به صورت قرضی در ساوتهمپتون توپ می‌زند و منتظر فرصت برای بازی در تیم پپ گواردیولا و متعاقبا بازی برای تیم ملی بزرگ‌سالان انگلیس است. یاراد برنوثویت، آلفی دورینگتون، روئل والترس و چند نوجوان دیگر هم هستند که در تلاش برای نشان دادن قابلیت‌ها و مقایسه با بازیکنان تیم ملی هستند. انگلیس حتی اگر از مدافعان فعلی هم عبور کند، باز هم مهره‌هایی برای معرفی و بازی در پست دفاعی میانی دارد و فوتبال انگلیس در این نقطه با جشنواره استعدادها مواجه شده است.

خط میانی؛ رقابت پشت سد بزرگ


با حضور امثال دکلان رایس، جود بلینگام و دیگر هافبک‌های میانی تیم ملی انگلیس کار برای هر استعدادی در زمینه درخشش و معرفی شدن به تیم ملی بسیار دشوار به نظر می‌رسد. در حقیقت انگلیس به تازگی از نسل جدیدش رونمایی کرده و برای معرفی نسل بعدی در پست هافبک عجله چندانی ندارد. مدعیان نوجوان پوشیدن پیراهن تیم ملی در این ناحیه از زمین یا باید خیلی برای ملی‌پوش شدن صبر کنند و یا باید خیلی از مردان جوان کنونی بهتر باشند تا از این سد بزرگ بگذرند. آنها حتی با عبور از این سد بزرگ ستاره‌های برجسته کنونی باز هم راه‌های سختی برای رفتن دارند و باید به رقابت با یکدیگر برای قرار گرفتن در ترکیب تیم ملی بپردازند. در این پست انگلیسی‌ها، لوئیس هال را معرفی کرده‌اند.؛ ستاره‌ای که نیوکاسل او را از شلوغی بازیکنان جوان در چلسی ربود و اکنون در حال پیشرفت زیر نظر ادی هاو است. لوئیس هال همین حالا هم در حال رقابت با کوبی مینو، هافبک مورد توجه اریک تن‌هاخ در منچستریونایتد است و این 2 بازیکن با یکدیگر مقایسه می‌شوند. مینو به مراتب میادین بیشتری را نسبت به رقیبش تجربه کرده و او به سد هافبک‌های کنونی تیم ملی نزدیک‌تر است اما هنوز هم تا تبدیل شدن به رایس و بلینگام جدید فاصله زیادی دارد. کمی جلوتر از پست هافبک میانی یا هافبک دفاعی، رقابت دیگری به جریان افتاده. آرشی گری، ستاره‌ای که لیورپول می‌خواهد برای خریدش از لیدز 40 میلیون پرداخت کند، آماده نشان دادن قابلیت‌هایش است و او هم رقیبی به بزرگی کول پالمر را پیش روی خودش می‌بیند. سابقه بازی پالمر برای تیم‌های رده‌های سنی انگلیس در نوع خودش کم‌نظیر جلوه می‌کند و این هافبک چلسی از کودکی به عنوان یک استعداد در فوتبال کشورش شناخته می‌شود. چارلی پتینو و هاروی الیوت هم دیگر مدعیان بازی برای تیم ملی انگلیس در میانه زمین در آینده هستند که منتظر نمایش‌های بهتری از آنها هستیم. آلفی دیواین، هافبک 19 ساله تاتنهام هم به مرور قابلیت‌های جذاب‌تری از خودش نشان می‌دهد و به این قافله شلوغ هافبک‌های پشت سد تعلق دارد. انگلیس همین حالا هم در این زمینه بی‌نیاز به نظر می‌رسد و با مطرح شدن هر کدام از استعدادهای ذکر شده، کمترین دغدغه در تیم ملی این کشور در این قسمت از زمین مشاهده خواهد شد.

خط حمله؛ نیازمند بازنگری


آلن شیرر، مایکل اوون، وین رونی و اکنون هری کین آنقدر درخشان و محبوب بودند و آنقدر از قالب یک بازیکن به شکل یک برند در آمدند که پوشیدن پیراهن تیم ملی در پست مهاجم هدف را برای هر جوان و نوجوانی تبدیل به یک رویای دوردست کرده‌اند. کدام پدیده می‌تواند در حال حاضر با هری کین مقایسه شود؟ آنها بهترین گلزن تاریخ تیم ملی کشورشان را به عنوان فردی می‌بینند که باید جای او را پر کنند. 2 بار شکسته شدن رکود تعداد گل‌های زده یک بازیکن برای انگلیس در 2 نسل پیاپی باعث شده عملکرد جوانان انگلیس در پست مهاجم هدف زیر سایه قرار بگیرد و کسی نخواهد به آینده این پست بیندیشد. با این حال انگلیس تا اینجا دین اسکارلت و جود سانسوپ‌بل را به عنوان پدیده خط حمله معرفی کرده و منتظر مشخص شدن عیار واقعی آنهاست. هنوز کسی دیگری به طور جدی به این 2 نفر برای رقابت ملحق نشده و این موضوعمی‌تواند در آینده برای انگلیسی‌ها مشکلات جدی ایجاد کند. در کناره‌های زمین هم اوضاع به همین منوال است و انگلیسی‌ها پدیده‌های مطرح زیادی را به عنوان ستاره‌های آینده نمی‌شناسند. جیمی باینو گیتنس، جوان در حال پرورش دورتموند، شاید  تنها ستاره جوانی باشد که بتواند مدعی رقابت با امثال ساکا و رشفورد در تیم ملی باشد. در مجموع کار نوجوانان انگلیسی برای مطرح شدن در سطح تیم ملی در پست مهاجم سخت‌تر از بازیکنان دیگر پست‌هاست.

آینده همین حالاست

نگاهی به استعدادهای مطرح شده برای تیم ملی آینده انگلیس نشان از پراکندگی و عدم توازن بازیکن‌های مطرح در پست‌های مختلف دارد. آنها در خط میانی با ترافیک استعداد مواجهند و درون دروازه حرفی برای گفتن ندارند. در دفاع مهره‌های شاخصی را می‌بینند و در خط حمله تعداد بازیکنان مطرح شده کمتر از انتظار است. برای ریشه‌یابی چنین پدیده‌ای در تیم ملی انگلیس می‌توانیم به تیم فعلی ساوت‌گیت اشاره کنیم. آنها به اندازه کافی جوان هستند و میانگین سنی این تیم چندان بالا نیست. انگلیس همین حالا هم از بازیکنان جوان زیادی بهره می‌برد. بنابراین آینده برای آنها یا همین حالاست و یا با تمام شدن ماموریت ستاره‌های فعلی تا حدود یک دهه بعد تعریف خواهد شد. انگلیس برای تحقق جمله معروفش فعلا نگاه دقیقی به نوجوانان ندارد و قدمت این جمله و در معرض فراموشی قرار گرفتن تنها قهرمانی آنها در جام جهانی، عجله و نگاه به نسل فعلی را برایشان مهم‌تر جلوه می‌دهد. از نگاه انگلیسی‌ها، نسل کنونی باید جام جهانی را به خانه بیاورند.

*حسین سعیدی نیکو


برچسب‌ها

Loading...
Loading...
Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...