football360 logo

سریال بازی تاج و تخت لیگ برتر؛ این قسمت، تلفات گودیسون‌پارک

08 اردیبهشت 1403 ساعت 10:3111 نظر
لیورپول همه رویاهایش را با شکست در مقابل اورتون در خانه حریف جا گذاشت.

به گزارش فوتبال 360، بهترین رویاهای شاگردان کلوپ در آنفیلد، جایی که شکست تیمش را در مقابل کریستال پالاس تماشا کرد، جا ماند و بدترین کابوس‌های آنها  در خانه حریف همشهری از راه رسیدند. دیگر فرصت چندانی برای جبران ینست؛ مگر اینکه اتفاق غیرمنتظره‌ای باز هم لیورپول را تبدیل به مدعی جدی قهرمانی کند. کلوپ و تیمش در آستانه یک وداع دلگیر و یک بعد از ظهر غمگین برای خداحافظی هستند و از همه بدتر اینکه زمینه‌ساز اصلی این ناکامی، تافی‌ها بودند. منچستسیتی و آرسنال از دست تیم جان‌سخت لیورپول رها شده‌اند و بازی تاج و تخت لیگ برتر انگلیس در جدیدترین قسمتش عملا 2 مدعی جدی دارد. گودیسون پارک این بازی را ساده‌تر و مستقیم‌تر کرده و شاید از این به بعد باید اردوی قرمزهای آنفیلد را فقط با آرزوی توقف غیرقابل انتظار رقبا مرور کنیم. لیورپول جا ماند؛ در هفته‌ای که رقبایش با اقتدار از سد حریفان گذشتند و به کشمکش بر سر قهرمانی این فصل لیگ ادامه می‌دهند. بازی اما همچنان ادامه دارد و سرنوشت تخت پادشاهی لیگ برتر انگلیس مخاطبان این سریال حماسی-فوتبالی را پای خودش نگه می‌دارد.

 این قسمت؛ از هم گسیختن مثلث قهرمانی با تلفات سنگین لیورپول در گودیسون پارک

در اردوی قرمزهای آنفیلد

دومنیک کالورت لویین در میان تقلای بی‌امان لیورپول برای رسیدن به گل تساوی، تیر خلاصی را بر پیکر رقیب بزرگ زد و قرمزها را در گودیسون پارک زمینگیر کرد. دشمن قدیمی باز هم کار دست لیورپولی‌ها داد. سرود دردناکی روی سکوهای ورزشگاه خانگی اورتون شروع شد که در بدترین کابوس‌های هواداران لیورپول هم وضوح واقعی بودنش در گودیسون پارک را نداشت؛ «در گودیسون پارک، لیگ را از شما گرفتیم»! 

آنها حاضر بودند بارها به آرسنال و سیتی ببازند، قید قهرمانی را بزنند و حتی به منچستریونایتد هم باج بدهند اما از این طعنه‌های دردناک در امان بمانند. از بد حادثه قرمزهای آنفیلد در آخرین روزها و وقتی به 3 امتیاز داربی شهرشان احتیاج داشتند در مقابل اورتون قرار گرفتند و مثل بازی مقابل پالاس تسلیم شدند تا نوجوانان خیال‌پرداز هوادار لیورپول، آنها که به اقتضای سن و سالشان می‌توانند بال رویا را به دورترین آسمان‌ها هم باز کنند از قهرمانی این فصل مایوس شوند و از خیال‌پردازی برای تدارک جشن قهرمانی دست بکشند. جاده سوت و کور آنفیلد کسی را ندیده که تنها قدم بزند اما هر چند نفر هم در این جاده در کنار هم باشند در قلب‌های خود تنها سیر می‌کنند. راهی برای لیورپولی‌ها به جز لذت بردن از بازی‌های باقی مانده با مرد آلمانی محبوب، دوست داشتنی و خاطره‌انگیز نیمکت نمانده. لیورپول همه بافته‌های فصل خودش را در این تنگنای هفته‌های پایانی از دست داد. همه گل‌های به ثمر رسیده در وقت‌های تلف‌ شده، همه تلاش‌ها در سخت‌ترین روزها و همه تقلاها برای جایگزینی دقیق و درست و موفق بازیکنان مصدوم در این گردنه پایانی مسیر از دست رفت. لیورپول قهرمانی است که در آخرین نبردهای خودش نفس بریده، قامت خم کرده، دست بر زمین گذاشته و سر و روی غرق در عرق و التهابش می‌گوید همه چیز برایش تمام شده. این زخم باقی می‌ماند؛ همانطور که زخم سر خوردن استیون جرارد و سر خوردن جام قهرمانی از روی دست آن لیورپول هنوز باقی مانده؛ زخمی به اندازه ده‌ها سال طعنه هواداران اورتون در اردوی قرمزهای آنفیلد بر جای می‌ماند با تکرار این دیالوگ دردناک که؛ «ما نگذاشتیم خداحافظی با کلوپ را به قهرمانی گره بزنید»! مربی بعدی آنها هر کسی باشد، پیش از هر هدفی در لیوپرول باید به فکر انتقام گرفتن از اورتون باشد و این خاطره بسیار تلخ را از ذهن هوادارانش پاک کند.

در اردوی توپچی‌ها

تنظیمات قبلی توپخانه پسران آرتتا با موفقیت پیاده شد و آرسنال به همان فرمی بازگشت که پیش از باخت مقابل استون‌ویلا و بایرن مونیخ داشت. آنها در در منازعه قدیمی آبی و قرمزهای این شهر، حریف را از دم تیغ گذراندند، چلسی را گلباران کردند و با پیروزی 5 بر صفر به حریف منچستری تذکر دادند حق تعلل و توقف ندارد و با کوچک‌ترین لغزشی جام به ورزشگاه امارات خواهد رفت. ورزشگاهی که در پایان این فصل می‌تواند از خانه پر از شادی سیتیزن‌ها هم شادتر باشد و در عین حال این ظرفیت را هم دارد از آنفیلد در شب خداحافظی با کلوپ نیز غم‌انگیزتر به نظر بیاید. توپچی‌ها تلاش خودشان را کردند. در همه ابعاد جنگیدند و از همه وجود مایه گذاشتند. در بیرون از زمین دست به بریز و بپاش بی‌سابقه زدند و رکورد شکستند. روی نیمکت هر تدبیری را به کار گرفتند و از هیچ راهکاری برای موفقیت دریغ نکردند. در زمین هم نفس زدند و از نفس افتادند، جنگیدند، بردند، شکست خوردند، زمین خوردند و  بلند شدند؛ یک مبارزه واقعی! آرسنال تمام توانش برای رسیدن به آرزوی قدیمی را مثل روز بازی قبلی‌اش به کار برد. این تیم در مقابل چلسی خلاصه‌ای از تلاش این فصل بود. چابک، رویاپرداز، درخشان، با کیفیت، آماده و همچنان امیدوار. آرسنال چلسی را در هم کوبید تا هنوز هم نگرانی منچسترسیتی برای قهرمانی باشد و البته همچنان باید منتظر لغزیدن رقیبش بماند. تا پایان ماجراجویی جذاب این فصل شاگردان آرتتا فقط 4 بازی دیگر باقی مانده؛ 4 مسابقه که یکی از دیگری سخت‌تر خواهد بود. مسیر توپچی‌ها به سمت آخرین قسمت سریال تاج و تحت لیگ برتر در ادامه فصل، ابتدا روز بزرگ بازی در مقابل رقیب سنتی، سپس حریف همشهری و یا حتی در مواردی دشمن قدیمی  را در پیش دارد. آرسنال باید در خانه تاتنهام از سد این تیم بگذرد. این آخرین آزمون خیلی بزرگ آرتتا و تیمش در فصل جولان آزمون‌هاست؛ آزمون‌هایی که اگر چه برخی از آنها مثل رویارویی با بایرن مونیخ با نمره مردودی همراه شد اما هنوز هم شانس قبولی آرسنال در این فصل رقابت‌ها و در برآیند همه نمراتش از امتحانات بزرگ وجود دارد. برد در مقابل تاتنهام یک نمره با ضریب بالا خواهد بود و بازی در خانه حریف هم ضریب دیگری برای نمره این امتحان است. آرسنال اکنون بلافاصله پس از یک نبرد درون شهری در پایتخت انگلیس به نبرد بزرگ‌تری در این شهر برای ادامه رویاپردازی برای قهرمانی لیگ برتر انگلیس می‌رود. بزرگ‌ترین کابوس برای توپچی‌ها هم همان است که در واقعیت برای لیورپول اتفاق افتاد. آرسنال حاضر است قید قهرمانی را بزند و عطای تاج و تخت لیگ برتر انگلیس را به لقایش ببخشد؛ فقط اگر تاتنهامی‌ها پس از پایان داربی شمال لندن سرودهایی شبیه هواداران اورتون برای توپچی‌ها نخوانند!

در اردوی سیتیزن‌ها

یک گام دیگر هم با اقتدار برداشته شد. پپ و شاگردانش در روز غیبت ارلینگ هالند همان همیشگی را سفارش دادند و تحویل گرفتند. 4 گل در خانه برایتون یک بار دیگر به سیتیزن‌ها ثابت کرد پپ چیز دیگری است! منچسترسیتی یک دست به جام قهرمانی و یک دست به زلف در هم پیچیده رقبا به سوی رویای فراتر از  تصور چهارمین قهرمانی متوالی در لیگ برتر انگلیس می‌رقصد و پیش می‌رود. حق با فودن بود، وقتی می‌گفت در رختکن سیتی نوشته‌ای است با این مضمون که هنوز هیچ تیمی در تاریخ لیگ برتر 4 باز متوالی قهرمان نشده اما ما می‌خواهیم تاریخ‌سازی کنیم. آبی‌های شهر منچستر اکنون با یک بازی کمتر نسبت به آرسنال یک امتیاز از این تیم کمتر دارند و با بردن این مسابقه در فاصله 2 امتیازی نسبت به توپچی‌ها قافیه قهرمانی را در دست  خواهند داشت. سرنوشت آنها به دست خودشان است و باید در 5 بازی باقی مانده پیش روی ناتینگام فارست، ولورهمپتون، فولام، تاتنهام و وستهام برنده باشند و یک افتخار بزرگ دیگر پس از فتح 3 گانه تاریخی را به با شکوه‌ترین دوران تاریخ باشگاه خود گره بزنند. پپ گواردیولا تیم مترقی سیتی را تبدیل به یکی از ستون‌های قدرت در فوتبال باشگاهی انگلیس کرد و عصر پپ، زیباترین عصری بود که این باشگاه به خودش دیده است. سیتی با اقتدار به سمت قهرمانی پیش می‌رود و این روزها در شهر منچستر عده‌ای در حال رزرو کردن کافه‌های هواداران سیتی برای بازی روز پایانی در مقابل وستهام و ریختن به خیابان و برپایی جشن قهرمانی هستند. تخت پادشاهی به منچسترسیتی چشمک می‌زند و تاج هم برای قرار گرفتن روی سر آبی‌ها لحظه‌شماری می‌کند. بازی تاج و تخت لیگ برتر انگلیس در اردوی پسران پپ گواردیولا، سرنوشتش را می‌شناسد.

*حسین سعیدی نیکو


نظرات کاربران

برای ثبت نظر خود وارد شوید.

درحال بارگذاری