درخشش کورتوا، فرصتی به رئال؛ اشتوتگارت، بازنده سربلند

به گزارش فوتبال 360، رئال مادرید دریک دهه گذشته به همه ثابت کرده حتی اگر در لالیگا شرایط خوبی نداشته باشد، بازهم در لیگ قهرمانان اروپا تورنمنت موردعلاقه‌اش شکل دیگری ظاهر می‌شود و فقط به کسب جام در انتهای فصل فکر می‌کند. داستان این فصل هم از چنین قاعده‌ای مستثنی نیست و رئالی‌ها با وجود اینکه در لالیگا مطمئن ظاهر نشده‌اند اما در اروپا با پیروزی کار خود را آغاز کردند. البته پیروزی، بازهم مقتدرانه نبود و اگر شاگردان سباستین هوینس قدر موقعیت‌های نیمه اول خودشان را می‌دانستند، شاهد شگفتی در سانتیاگو برنابئومی‌شدیم.

نیمه اول برای میهمان 

با اینکه بازی در سانتیاگو برنابئو برگزار می‌شد و اشتوتگارتی‌ها میهمان بودند اما آلمانی‌ها بازی را بهتر آغاز و در همان دقایق ابتدایی کورتوا را مجبور به انجام واکنش کردند. شاگردان هوینس به خوبی از آماده نبودن اورلین شوامنی هافبک دفاعی مادرید بهره بردند و با نفوذ هافبک‌های هجومی خود یعنی آنجلو استیلر و انزو میو به قلب خط دفاعی رئال چندین فرصت خوب گلزنی را در نیمه اول به وجود آوردند که با درخشش هشت‌پای بلژیکی این فرصت‌ها تبدیل به گل نشد تا کهکشانی‌ها در خانه عقب نیفتند. تیبو کورتوا دراین بازی 6 دفع توپ داشت. البته بازی کردن دنی کارواخال در کنار رودیگر در مرکز خط دفاعی  یکی دیگر از دلایل موقعیت‌های جدی اشتوتگارت روی دروازه رئال  نام داشت.

تعویضی که ورق را برگرداند

کارلو آنچلوتی به خوبی ضعف تیمش را شناسایی کرده بود. او در همان ابتدای نیمه دوم تعویضی انجام داد و ادر میلیتائو نیمه آماده را به جای لوکاس واسکس وارد زمین کرد تا کارواخال به پست تخصصی‌اش برگردد و مدافع برزیلی زوج رودیگر در مرکز خط دفاعی باشد. با ورود میلیتائو استحکام خط دفاعی مادرید بیشتر شد و دیگر مانند نیمه اول موقعیت چندانی به حریف آلمانی نرسید. گلی هم که به ثمر رساندند روی ارسال ضربه کرنر بود و در جریان بازی  شکل نگرفت.

امباپه‌ای که در حال جا افتادن است

هرچه زمان بیشتری می‌گذرد، هماهنگی سایر بازیکنان رئال با کیلیان امباپه بیشتر می‌شود و درک متقابل خوبی بین مثلث هجومی رئال در حال شکل گرفتن است. در بازی شب گذشته، مهاجم فرانسوی بسیار پرتلاش ظاهر شد و علاوه بر گل در نیمه دوم در نیمه اول تنها مهره هجومی موفق رئال بود. در نیمه اول لوس‌بلانکوس تحت تاثیر بازی شجاعانه اشتوتگارت قرار داشت و  تنها موقعیت‌های جدی رئال روی حرکات فردی امباپه به دست آمد. به نظر می‌رسد با گذشت زمان امباپه به مهاجم نوک ترسناکی تبدیل خواهد شد؛ همانند کریستیانو رونالدو که وقتی به رئال مادرید پیوست، بال سمت چپ بود اما در برنابئو مهاجمی قاتل  نام گرفت.

نمایش قابل قبول از جود

با اینکه ستاره انگلیسی رئال به تازگی از بند مصدومیت رها شده و بازی شب گذشته اولین بازی‌‌اش بعد از حدود یک ماه بود اما آمادگی بالایی از خودش نشان داد و در نیمه اول با دوندگی بالای خود به خوبی جور وینی و امباپه که در کارهای تدافعی شرکت نمی‌کردند را پر می‌کرد. او در بازیسازی  عملکرد قابل قبولی داشت و در چندین صحنه با پاس‌های عمقی خودش مهاجمان رئال را در فرصت گلزنی قرار داد. 

شماره 9 ذاتی 

 اندریک فرصت زیادی برای بازی کردن نداشت و در دقیقه 80 به زمین آمد اما در همان زمان اندک نشان داد برخلاف امباپه، شماره 9 زاده شده و نیازی به تطبیق با این پست ندارد. او در دقیقه 95 گزینه‌های زیادی برای پاس دادن داشت اما همچون یک مهاجم شماره 9 خودخواه خودش تصمیم به شوت‌زنی گرفت و همین تصمیم‌ به اولین گل‌اش در لیگ قهرمانان اروپا انجامید. به نظر می‌رسد حداقل برای یک بازی، امتحان سیستمی متشکل از امباپه در بال چپ، رودریگو در بال راست و اندریک در وسط خط حمله مادرید ایده بدی نباشد.