شهاب گردان در گفت‌و‌گو با «فوتبال 360»؛ بازی خداحافظی‌ام چیده شده بود
به گزارش فوتبال 360، شهاب گردان 2 دهه پیش با نساجی مازندران گام به فوتبال حرفه‌ای گذاشت و در آخرین بازی بیست‌و‌چهارمین دوره لیگ برتر با پیراهن فولاد خداحافظی دراماتیکی با دنیای فوتبال داشت. این اتفاق در حالی برای گردان رقم خورد که در دیدار برابر نساجی در ورزشگاه وطنی ستاره تیمش بود تا در آخرین بازی خود نقش مهمی در حفظ سهمیه فولاد خوزستان ایفا کرده باشد. بازی پایانی او در ورزشگاهی ثبت شد که از همان‌جا فوتبال را آغاز کرده بود و با وجود باخت نساجی مورد تشویق هواداران مازندرانی هم قرار گرفت.
چند ماه پس از خداحافظی شهاب گردان که در 10 تیم فوتبال ایران سابقه بازی دارد و با سپاهان موفق به کسب قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی شده، گفت‌وگوی مفصلی درباره موضوعات مختلف داشتیم. این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید.
*پس از خداحافظی به چه کاری مشغول هستی؟
یکی دو سال پیش از اینکه تصمیم به خداحافظی از فوتبال بگیرم، مقدمات ورود به یک کار تولیدی را مهیا کردم. به هر حال یک روزی باید فوتبال را کنار می‌گذاشتم و نمی‌خواستم بیکار باشم. بعد از فوتبال مستقیم به جویبار برگشتم و کارم را شروع کردم. الان واقعا اینقدر درگیر کار جدید هستم که دیگر وقت آزاد هم ندارم.
*دلتنگ فوتبال نیستی؟
چرا مگر می‌توان دلتنگ نشد. ما با عشق وارد فوتبال شدیم. مثل همه پسر بچه‌ها با عشق وارد این ورزش شدیم. حالا جلوتر آمدیم و شغل و حرفه ما شد. نزدیک به 20 سال اولویت اول فوتبال بود و بقیه برنامه‌ها با فوتبال تطابق داده می‌شد. طبیعتا دلتنگ می‌شویم و گاهی حالت گیجی به آدم دست می‌دهد. گاهی توی خاطرات گم می‌شوم. به هر حال اما چاره‌ای نیست و باید با این وضعیت کنار آمد.
*در فکر برگشت به فوتبال به عنوان مربی نیستی؟
فعلا مسیر کار و تفکراتم جای دیگری است ولی نمی‌دانم چقدر می‌توانم از فوتبال دور بمانم. دوستان زیادی دارم که مثل خودم تصمیم‌شان این بود که دیگر به فوتبال برنگردند، اما نتوانستند تحمل کنند. برای همین من هم قطعی نمی‌گویم که قصدی برای بازگشت ندارم. اما یک نکته وجود دارد و آن‌هم اینکه مربیگری کار بسیار سختی است. وقتی بازیکن هستی خودت می‌توانی برخی مواقع اتفاقات را مدیریت کنی، اما وقتی مربی هستی و دنبال موفقیت باشی، باید حواست به بازیکنان، هواداران یک شهر، استان و حتی یک کشور باشد. به نظرم تصمیم سختی است و باید تفکر زیادی روی آن صورت بگیرد. به نظرم فردی که می‌خواهد وارد این کار بشود باید تمام تمرکزش را روی آن بگذارد و شش دانگ حواسش به کارش باشد.
*لیگ امسال را دنبال می‌کنی؟ شرایط را چطور دیدی و کدام تیم‌ها به نظر تو مدعی قهرمانی هستند؟
بله خیلی از بازی‌ها را دیده‌ام. مدعیان به نظرم همان قدیمی‌ها هستند. البته استقلال از این قافله خیلی زود جدا شد. سپاهان و پرسپولیس مدعیان اصلی هستند و تراکتور هم نشان داده قدرت قهرمان شدن دارد.
*نزدیک به 2 دهه در فوتبال ایران بازی کردی. خودت را بیشتر متعلق به کدام تیم می‌دانی؟
من ذوب‌آهن را بیشتر از تیم‌های دیگر دوست دارم ولی بچه جویبار و مازندران هستم و طرفدار نساجی. البته به تمام تیم‌هایی که در آن‌ها بازی کرده‌ام عِرق دارم. سپاهان که بازی می‌کند طرفدار این تیم هستم. همینطور پرسپولیس، نفت‌آبادان و فولاد.
*درباره سپاهان صحبت کنیم. دوران حضور مورایس را چطور دیدی؟
اتفاقا دوست دارم درباره این موضوع صحبت کنم. من واقعا دلیل اینکه این آدم اینقدر در سپاهان ماند را نمی‌فهمم. الان فوتبال را کنار گذاشته‌ام و می‌توانم راحت صحبت کنم. سال گذشته سپاهان 6 بازی پشت سر هم باخت. اصلا چنین چیزی تا حالا در سپاهان رخ داده؟! چطور ممکن است یک سرمربی اینطور نتیجه بگیرد و شما به جای اینکه اخراجش کنید، تازه با او تمدید هم می‌کنید! آن هم با چه بازیکنان با کیفیتی. دیگر این مربی چه چیزی می‌خواست؟! بعد هم که خودش گذاشت و رفت. به خدا قسم خیلی از مربیان از مورایس قوی‌تر کار کردند ولی کمتر ماندند. تیم سال گذشته سپاهان خیلی قدرت و ظرفیت داشت. واقعا برایم هنوز جای سوال است که چطور اینقدر ماند. جدا شدن او را اتفاق بسیار بسیار مثبتی برای سپاهان می‌بینم.
*شناختی از پاتریس کارترون سرمربی جدید سپاهان دارید؟
الان اتفاق جالبی افتاده است. کانال جدیدی در فوتبال ایران ایجاد شده و بازیکن و مربی از فرانسه می‌آید. به نظرم اینطور نیست که آقای کارترون با فلسفه و تفکر خاصی آمده باشد. سوال این است که این بازیکنان و مربیان فرانسوی از چه طریقی و از چه کانالی به ایران آمده‌اند؟ بازیکنانی مثل کاکوتا، انزونزی، کامارا و همین آقای کارترون. چند بازیکن و مربی نامدار می‌آوردند و بین همین نفرات بازیکنان کمتر شناخته شده هم می‌آیند. ما خودمان در فولاد که بودیم 4-3 بازیکن اسپانیایی آمد. مربی اسپانیایی آمد. این اصلا چیز بدی نیست اما سوال این است که آیا این افراد براساس یک تفکر و فلسفه خاص می‌آیند یا براساس قدرت گرفتن برخی افراد؟ اما اینکه 15-10 بازیکن و مربی از یک منطقه می‌آیند، آیا فلسفه خاصی پشتش است؟!
*با در نظر گرفتن تمامی این موارد فکر می‌کنی آینده سپاهان چطور خواهد بود؟
من طرفدار آن‌ها هستم و دوست دارم قهرمان بشوند، اما فکر نمی‌کنم این تصمیمات براساس فلسفه خاصی باشد و به همین دلیل اینکه به موفقیت برسند خیلی محتمل نیست.
*درباره فولاد هم صحبت کنیم. سال گذشته فولاد در منطقه سقوط قرار داشت اما حالا در جمع تیم‌های بالانشین قرار گرفته است.
من 4-3 سال آخر در فولاد بودم. شرایط خوبی داشتیم. جام حذفی را بردیم و در آسیا هم نتایج خوبی گرفتیم. اما فصل گذشته اتفاقاتی رخ داد و فضایی ایجاد شد که خیلی خوب نبود. بازیکنانی وارد تیم شدند که متاسفانه اصلا نتوانستند به تیم کمک کنند. اگر جلوی این اتفاقات گرفته نشود، هر تیمی به سرنوشت فصل گذشته فولاد خوزستان دچار می‌شود. سال گذشته مربی اسپانیایی که در ابتدای فصل آمده بود، در نیم فصل می‌خواست 8-7 بازیکن را از لیست بزرگسالان تیم کنار بگذارد. حالا در ادامه خودش را کنار گذاشتند. این واقعا چه وضعیتی است؟! اگر فلسفه و خط‌مشی درستی در باشگاه باشد، چنین اتفاقاتی رخ نمی‌دهد که یک مربی 8-7 بازیکن را به یکباره از لیست بزرگسالان کنار بگذارد. مربی اسپانیایی با شرایط فوتبال در ایران آشنا نبود و پایش را در یک کفش کرد که من 8 بازیکن را نمی‌خواهم. مجموع این شرایط تیم را به سمتی برد که ما هفته آخر به زور در لیگ ماندیم. خدا را شکر فولاد خوزستان به ریل موفقیت برگشته است. آقای گل‌محمدی به تیم آمده. ایشان چندین سال قهرمان لیگ بوده و به نظرم انتخاب درستی داشته‌اند. بازیکنان خوبی حفظ کردند و بازیکنان خوبی هم اضافه شدند. به نظرم فولاد در حال حاضر جایگاه خوبی دارد و حتی اگر بتواند همین جایگاه را در پایان فصل حفظ کند، کار بزرگی انجام شده است. متاسفانه با تصمیماتی که فصل گذشته گرفته شد، تیم در آستانه یک فاجعه قرار گرفته بود که خدا به خیر کرد.
*نساجی مازندران هم شرایط خوبی در فصل جدید ندارد. شرایط این تیم را چطور می‌بینی؟
متاسفانه در حال حاضر شرایط خوبی ندارند، اما من نگران این تیم نیستم. به نظرم با وجود کادر مدیریتی و حضور آقای ساکت نگرانی‌ای درباره این تیم وجود ندارد. دوست داشتم بالای جدول باشند و برای رتبه‌های بهتر رقابت کنند. با تمام این‌ها معتقدم که خودشان را بالا می‌کشند. اما قشنگ‌تر این بود که از شروع لیگ نتایج بهتری داشته باشیم. آقای الهامی می‌داند در این شرایط چه اقداماتی انجام بدهد. چندین مرتبه این کار را انجام داده و بلد است. در نیم فصل تغییرات خاص خودش را خواهد داشت. به نظرم جای نگرانی وجود ندارد.
*تو در حالی از جویبار به فوتبال ایران معرفی شدی که مردم ایران این منطقه را با کشتی می‌شناسند. با حسن یزدانی ارتباط داری؟
من با حسن یزدانی اختلاف سنی زیادی دارم اما با قدیمی‌ترها مثل آقای کمیل قاسمی و رضا یزدانی ارتباط دارم. البته این بنده خداها هم خیلی جویبار نیستند و همیشه در اردوها هستند. اما در جویبار محمود فکری و مهدی حاجی‌زاده دو فردی بودند که خودباوری را در مردم این شهر به وجود آوردند. اینکه کسی در یک روستای دور افتاده قهرمان جهان بشود، یک آرزوی دست نیافتنی بود؛ یا اینکه یک آدمی از جویبار فوتبالیست تیم ملی یا پرسپولیس شود. اما این دو آدم نشان دادند همه چیز امکان‌پذیر است. من خودم از این دو ورزشکار بزرگ الهام گرفتم و باور کردم همه چیز شدنی است.
*به عنوان آخرین سوال درباره آخرین بازی تو در مستطیل سبز صحبت کنیم. هفته آخر لیگ بیست‌و‌چهارم که با پیراهن فولاد خوزستان مقابل نساجی مازندران قرار گرفتی و با واکنش‌های فوق‌العاده‌ای که داشتی باعث شدی سهمیه فولاد خوزستان در لیگ برتر با پیروزی در ورزشگاه وطنی حفظ شود.
واقعا اتفاقات این مسابقه و اصلا حضور من در این مسابقه عجیب بود. من برای رسیدن به تصمیم خداحافظی خیلی شک داشتم و خیلی فکر کردم. اما قرعه لیگ که مشخص شد، وقتی فهمیدم بازی آخر با تیم فوتبال نساجی در ورزشگاه وطنی است، تصمیم خداحافظی را گرفتم. خیلی کوتاه بگویم که من اولین بازی رسمی‌ام را با پیراهن نساجی در ورزشگاه وطنی برگزار کردم و وقتی دیدم آخرین بازی هم می‌تواند در همین ورزشگاه باشد، گفتم دیگر چه چیزی می‌خواهم و هیچ شکی به دل راه ندادم. جالب اینکه دو بازی قبلی را من به دلیل محرومیت از دست دادم و بازی آخر را هم کریستوفر کنت به دلیل محرومیت از دست داد. انگار همه چیز کنار هم قرار گرفته بود تا من در بازی آخر بازی کنم. در همین مسابقه چند توپ آمد که گرفتم و شدم بهترین بازیکن زمین و هفته. تماشاگران قائمشهری هم با اینکه بازی را باخته بودند من را تشویق کردند و یک بازی به یادماندنی برای من شد. واقعا بازی فوق‌العاده‌ای برای خداحافظی من شد.
