این شما و این اولین حاضران در جام جهانی باشگاه‌ها؛ قطعه آخر، بوتافوگو
به گزارش فوتبال 360، هنوز هم عده زیادی با برگزاری آن مشکل دارند اما روز به روز به واقعیت نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود. جام جهانی باشگاه‌ها دیگر قرار نیست استراحت‌گاه قهرمان لیگ قهرمانان برای یک هفته و فرصتی برای جشن شادی چنین تیمی در یک گوشه دنیا در میانه فصل باشد. 32 تیم از تمام نقاط دنیا در این آوردگاه شرکت می‌کنند و رقابتی جدید را به صفحه رقابت‌های دنیای فوتبال می‌افزایند. فقط قطعه آخر پازل 32 تکه تیم‌های حاضر در این مسابقات مانده بود که با برتری بوتافوگو در فینال جام باشگاه‌های آمریکای جنوبی موسوم به لیبرتادورس این قطعه هم سر جای خودش قرار گرفت تا روزشماری برای شروع این مسابقات آغاز شود. به بهانه کامل شدن تیم‌های این تورنمنت به بررسی آنها می‌پردازیم.
لیست تیم‌ها
بوتافوگو با کسب اولین قهرمانی در جام لیبرتادورس ششمین و آخرین سهمیه آمریکای جنوبی در این مسابقات به شمار می‌رود. 32 تیم قرار است در جام جهانی باشگاه‌ها مقابل یکدیگر صف‌آرایی کنند که 12 تیم از اروپا، 6 تیم از آمریکای جنوبی، 4 تیم از آمریکای شمالی، 4 تیم از آسیا، 4 تیم از آفریقا یک تیم از اقیانوسیه و یک تیم از کشور میزبان در این رقابت حاضر خواهند بود. تیم‌های راه‌یافته از هر کنفرانس به این شرح هستند.
اروپا؛ اینتر، منچسترسیتی، رئال مادرید، بایرن مونیخ، پاری‌سن‌ژرمن، چلسی، دورتموند، پورتو، اتلتیکو مادرید، بنفیکا، سالزبورگ و یوونتوس
آمریکای جنوبی؛ بوتافوگو، فلومیننسه، ریورپلاته، بوکاجونیورز، فلامینگو و پالمیراس
آفریقا؛ الاهلی، الوداد، اسپرانس و ماملودی سانداونز
آمریکای شمالی؛ مونتری، سیاتل و لئون، پاچوکا
آسیا؛ الهلال، اوراواردز، اولسان و العین
اقیانوسیه؛ اوکلند سیتی
میزبان؛ اینترمیامی
تیم‌ها قرار است در 8 گروه 4 تیمی بر اساس قرعه‌کشی مقابل یکدیگر قرار بگیرند و سعی بر این است که تا حد امکان تیم‌هایی از یک کنفرانس در مرحله گروهی به مصاف هم نروند. قرعه‌کشی این مسابقات روز پانزدهم آذر برگزار خواهد شد. با توجه به قالب 32 تیمی و 8 گروهی یادآور نسخه قبلی لیگ قهرمانان اروپا و جام جهانی است. مسابقات از 25 خرداد تا 22 تیر 1404 در آمریکا برگزار خواهد شد و زمان برگزاری آن هم دوباره تداعی کننده جام جهانی است. جام جهانی باشگاه‌ها با نسخه جدید موافقان و طرفدارانی دارد اما دامنه مخالفان برگزاری این رقابت گسترده‌تر به نظر می‌رسد و باشگاه‌ها هنوز با روی کار آمدن این تورنمنت کنار نیامده‌اند.
مخالفان جدی
در همین ماه‌های اخیر بارها شاهد بیانیه‌های تند از سوی باشگاه‌ها، مربیان و بازیکنان مطرح دنیای فوتبال به خاطر رسمی شدن مسابقات جام جهانی باشگاه‌ها و برگزاری آن بوده‌ایم. باشگاه‌ها تعدد بازی و نداشتن فرصت ریکاوری و تعطیلات برای بازیکنان خود را اصلی‌ترین دلیل مخالفت اعلام می‌کنند. با شیوه جدید، برای تیم‌هایی که به مراحل پایانی راه پیدا می‌کنند، 4 تا 7 مسابقه اضافه خواهد شد و با نظر به حضور در اردوهای آماده‌سازی، بخش قابل توجهی از انرژی تیم‌ها صرف این آوردگاه می‌شود. همین حالا هم باشگاه‌های اروپا زخمی رقابتی به نام لیگ ملت‌های اروپا هستند که با تعدد بازه‌های بازی ملی منجر به مصدومیت تعداد زیادی از مهره‌های برجسته فوتبال جهان شده و برخی تیم‌ها مثل منچسترسیتی و رئال مادرید را از دوران اوجشان دور کرده است. جام جهانی باشگاه‌ها و برگزارکنندگان آن در مقابل این ایده مخالفانش تاکنون دفاع قابل ملاحظه‌ای نداشته‌اند و فقط روی برگزاری آن پافشاری می‌کنند.
رقیب جام جهانی
تیم‌ها برای رفع مشکلات خود در پست‌های مختلف می‌توانند بازیکنانی با ملیت‌های مختلف را به خدمت بگیرند. باشگاه‌ها نه مثل تیم‌های ملی در بازه‌های مشخص و کوتاه، بلکه برای یک فصل کامل در کنار هم در حال تمرین بوده‌اند و هماهنگی و آمادگی بیشتری برای حضور در مسابقاتی در این سطح را دارند. به همین دلیل عده‌ای می‌گویند جام جهانی باشگاه‌ها مشکلات تیم‌ها در جام جهانی را پوشش داده و با کیفیتی بیشتر از آن، رقیب جام جهانی تیم‌های ملی به شمار می‌رود. با این حال ارجحیت تیم‌های ملی و حمایت کم عناصر فوتبال دنیا از جام جهانی باشگاه‌ها هنوز این رقابت را زیر سایه جام جهانی نشان می‌دهد و کماکان بزرگ‌تریرن آوردگاه فوتبالی دنیا همان رقابت قدیمی میان تیم‌های ملی خواهد بود. با این وجود جام جهانی باشگاه‌ها با این نسخه جدید هم طفل نوپایی است که اگر توسط شرکت کنندگان و حامیان مالی جدی‌تر گرفته شود، شاید در آینده رقیبی جدی برای جام جهانی نام بگیرد.
