رونالدو: کاملترین بازیکن تاریخ هستم؛ در نوکمپ فقط دنبال ساکت کردن تماشاگران بودم
به گزارش فوتبال ۳۶۰، کریستیانو رونالدو، اسطوره پرتغالی دنیای فوتبال در مصاحبهای مفصل به سوالات «اِدو آگیره» خبرنگار مطرح اسپانیایی پاسخ داد که در ادامه مهمترین بخشهای آن را با هم مرور میکنیم.
میراث رونالدو برای فوتبال
بهترین گلزن تاریخ هستم. بدون اینکه چپ پا باشم، بیشترین گل با پای چپ در تاریخ را من به ثمر رساندهام. این اعداد و ارقام است. کاملترین بازیکن تاریخ نام دارم. ضربات سر و آزاد را خوب میزنم، سریع و قدرتمند هستم. پرش زیادی از خودم نشان میدهم. هیچکس را بهتر از خودم نمیبینم.
پیوستن به بارسا در ابتدای کار
میتوانستم در بارسا بازی کنم. یکی از اعضای باشگاه با من در ارتباط بود. میخواستند مرا بخرند و یک سال بعد به باشگاه ببرند اما در همان زمان منچستریونایتد زودتر اقدام کرد.
منفور بودن در نوکمپ
بازی کردن و گل زدن در آنجا را دوست داشتم. ورزشگاهی بود که من را بالا میبرد. برایم سوت میکشیدند، جو متفاوتی به نظر میرسید. سوتها و توهینها برایم مهم میشد و فقط به گل زدن و ساکت کردن آن جمع فکر میاندیشیدم. گلزنی در نوکمپ را بیشتر از گل زدن در برنابئو دوست داشتم.
جو رئالمادرید- بارسلونا و رابطه با مسی
یک هفته بالای ابرها زندگی میکردیم. رقابتی تاریخی بود. مادرید- بارسا، کریستیانو-مسی، راموس - پیکه. خیلی زیبا به نظر میرسید. رابطه بسیار خوبی با مسی داشتم. یک بار در مراسمی همه چیز را برایش ترجمه کردم. همیشه رفتار خوبی با من نشان میداد. امیدوارم دوباره بتوانیم اعداد و ارقاممان را ببینم؛ هر چند خیلی سخت است.
جدایی از رئال مادرید
دورانم به اتمام رسیده بود و به انگیزه جدیدی نیاز داشتم. خروجم باعث افتم نشد. رئیس، رفتنم را پذیرفت؛ هرچند مذاکرات خوبی با من نداشت. او میخواست به عقب برگردد اما دیگر نمیتوانستم. احترام زیادی برای فلورنتینو قائلم و او را بسیار تحسین میکنم. وقتی بازنشسته شدم ممکن است برگردم و یک کار جالب انجام بدهم.
دلتنگی
اسپانیا، خانه من است. فرزندانم آنجا رشد کردند. همیشه رئالمادرید را در قلبم خواهم داشت. شادترین روزهایم را پشت سر گذاشتم. پسرم متئو طرفدار سرسخت رئال است. با من بحث میکند و میگوید امباپه بهتر از من است!
یک مربی کامل
یک مربی خوب، باید بازیکن بوده باشد. در غیر این صورت کارش بسیار سخت و حتی غیرممکن است. اگر نگاهی به تاریخ کنید از ۵۰ مربی برتر، ۴۸ نفر قبلا بازیکن بودهاند. مربی محبوبی ندارم و از همه یاد گرفتهام. مربیان بسیار بدی هم داشتهام که از فوتبال سر در نمیآوردند.
بلینگام
خیلی او را دوست دارم. مرا به یاد زیدان میاندازد. بلینگام بسیار جوان است و آینده طولانی را در پیش دارد. چیزهای زیادی به مادرید خواهد داد.
توپ طلا
اعتباری ندارد. وینیسیوس باید به توپ طلا میرسید. بارها در شرایط او قرار گرفتم و حس خشم داشتم. به مرور زمان فهمیدم جنگهایی وجود دارد که نمیتوانید در آن پیروز شوید.
کیلیان امباپه
کیلیان امباپه نمیداند چگونه نقش مهاجم را بازی کند چون جایش آنجا نیست. اگر در مادرید حضور داشتم به او یاد میدادم چگونه مهاجم نوک باشد چون خودم هم مجبور شدم یاد بگیرم. چنانچه جای او بودم به سبک کریس رونالدو در خط حمله توپ میزدم!
تماشای فوتبال
بعضی مواقع بله. دوست دارم و به من انگیزه میدهد. بازیهای اسپورتینگ یا منچستر، رئال، یووه.
گلهای اعتیادآور
گلزنی بهترین حس دنیاست. خوشحالم میکند و هنوز برای انجام آن انگیزه و اشتیاق دارم. به مربیگری فکر نمیکنم. یادگیری را دوست دارم و دلم میخواهد کارهایی انجام بدهم که در آن مسلط نیستم. مثلا مالک یک باشگاه شدن را رد نمیکنم!
ترک فوتبال
تصورش را نکردم اما در حال آمادهسازی آیندهام هستم؛ با چندین شرکت و چیزهایی که به من انگیزه بدهند؛ کمک به جامعه و جوانان. دوست دارم مشاغل دیگر را یاد بگیرم. هنوز به بازنشستگی فکر نمیکنم؛ هرچند به من نزدیک شده. تا جایی که دیگر از خودم احساس غرور نکنم به فوتبال ادامه میدهم؛ تا ۴۰ یا ۴۲ سالگی.»
رقابت و جنگندگی
از بچگی همین گونه بودم. دعوا و گریه میکردم. همسایهها به من میگفتند گریه کن چون وقتی میباختم با عصبانیت اشک میریختم. حالا وقتی عصبانی و شاکی به خانه برمیگردم، بچههایم از من گله میکنند.
انتقادات و شکستها
حالا به اتاق خودم نمیروم. کسانی مرا نمیشناسند یا به من حسادت میکنند. باید با کسانی که دوستم دارند، زندگی کنم نه با دیگران.عصبانیتم از شکست، حالا کمتر است اما باخت را در زمین قبول نمیکنم. همه چیز در زمین میماند و وقتی به خانه میرسم، نمیتوانم آن خشم را با خودم برگردانم. البته قبلا اینطور نبود. وقتی در مادرید یک پنالتی از دست میدادم، خودم را در اتاقم حبس میکردم، شام نمیخوردم و تنهایی با خودم حرف میزدم.
خستگیناپذیری
مردم شرایط کنونیام را ارزشگذاری نمیکنند. این شرایط را دوست ندارم. همه چیز باید طبیعی پیش برود. بهترین بازیکن تاریخ من هستم.
تفاوت سطح کیفی لیگهای آمریکا و عربستان
لیگ عربستان به وضوح بهتر از لیگ آمریکاست.
دستاوردهای گذشته
خیلی وقتها باید اتفاقی بیفتد تا شما به گذشته فکر کنید. گاهی چیزهایی که به دست آوردهام را فراموش میکنم. اگر شخص دیگری جای من بود، باید ۱۰ سال پیش فوتبال را ترک میکرد. متفاوتم.
شهرت
وقتی انتقادی به گوشم میرسد، حتی اگر صد حرف مثبت زده شده باشد به دنبال همان یک انتقاد میروم. تقصیر من نیست مشهورترین هستم. این بخشی از زندگیام است. به مشهور نبودن و اینکه کسی مرا نشناسد، فکر نمیکنم چون غیرممکن شده. از آنچه نصیب بردهام، خوشحالم.
یک روز کریستیانو در عربستان
حالم خوب است و تفاوتها را رقم میزنم. روزانه از فوتبال لذت میبرم. بیدار میشوم، با جورجینا صبحانه میخورم و صحبت میکنیم. به تمرین میروم و برای ناهار برمیگردم. بعضی روزها، بعد از ناهار بچهها را به مدرسه میبرم یا برمیگردانم. گاهی برای شام بیرون میرویم. یک روز معمولی اینگونه است.
حفظ ریتم روزانه
هر روز با انگیزه تمرین و حضور در یک بازی از خواب بیدار میشوم. مانند گذشته نیست و شوقم کمی کمتر شده اما همچنان انگیزه و اشتیاق دارم. هر روز با انگیزه و اشتیاق به باشگاه بدنسازی نمیروم. گاهی از نظر روحی بد هستم اما تعهدی که به خودم دارم، رفتن به باشگاه تحت هر شرایطی است.
لیگ عربستان در حال رشد است
تصور نمیکردم اینقدر سریع رشد کند اما میدانستم به سطح بالایی فعلی میرسد. لیگ آمریکا از لیگ عربستان ضعیفتر است. مردمی نمیدانند. فقط آنهایی که بازی میکنند، ماجرا را میفهمند.
نظر در مورد عربستان
بسیار این تجربه را دوست دارم. به دنبال چیزهای جدید هستم. رفتن به عربستان رویاهایم را خراب نکرد. از طریق پرتغالیهای زیاد اینجا، میدانستم به چه لیگی میروم.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.