منتقد توخل دست به کار شد؛ حمله کاپلو به سرمربی انگلیس
به گزارش فوتبال 360، نام و آوازه او و سابقه فعالیتهای مرد ایتالیایی آنقدر بزرگ و شناخته شده هست که وقتی درباره کسی در وادی فوتبال حرف میزند، صحبتهایش تاثیر و بازخورد رسانهای ویژه و گستردهای داشته باشد. کاپلو با انتقاد از توخل بیگانه نیست و در چند مورد دیگر هم مرد آلمانی را مقصر شکستهای بزرگ تیمهایش میداند. کاپلو این بار هم به انتقاد از توماس توخل پرداخته و جایگاه او روی نیمکت انگلیس را هم تضعیف میکند. مرد باتجربه ایتالیایی برای دست به کار شدن در مسیر حمله به توخل روی نیمکت تیم ملی انگلیس صبر چندانی نداشت و با اولین نمایشها صدای اعتراضش را بلند کرد.
حمله به توخل
فابیو کاپلو مثل اغلب مصاحبههایش و حتی شبیه به سبک کاریاش آمیختهای از مسائل فنی و غیر فنی را در جملات میریزد و با صراحت در انتقاد از عملکرد توماس توخل میگوید: «شما باید بازیکنانتان را از نزدیک ببینید، نه از تلویزیون! در تلویزیون فقط بخشی از زمین را میبینید اما وقتی به ورزشگاه میروید، میتوانید همه چیز را مشاهده کنید، تاکتیکها، جاگیری بازیکنان، همه چیز! من هر شنبه و یکشنبه به تماشای بازیها میرفتم و تعداد زیادی از بازیها را دیدم. شما باید در انگلیس زندگی کنید و فرهنگ و هر چیز مربوط به این کشور را تجربه کنید. هر روز به دفترم و به ومبلی میرفتم. فقط روز بعد از بازیها در خانه میماندم.» فابیو کاپلو به این گزارههای بدون نام هم بسنده نکرده و فتیله انتقاد را تا آخر میپیچد و ادامه میدهد: «مربی در طول بازی در مورد تعویضها تصمیم میگیرد. گاهی اوقات ایدههای خوب، گاهی اوقات ایدههای بد! انتخابهای بد... این مشکل است. تیم ساوتگیت واقعا روحیه خوبی داشت. روحیه تیمی را پیدا کنید و بازیکنانی را که در اوج بازی خود هستند، بیابید چون برای تمرین وقت ندارید. این یک کار بسیار متفاوت است. آنها بازیکنان خوبی دارند اما به نظرم امکان پیشرفت وجود دارد. جود بلینگام بازیکن بسیار مهمی است. او تفاوت را ایجاد میکند. یک بخش واقعا مهم، مدافعان هستند. نمیدانم آیا انگلیس میتواند بازیکن جوانی پیدا کند یا نه. بازیکنان زیادی دیدم اما در دفاع میانی، بازیکنان انگلیسی زیادی ندارند و دروازهبان اول، معمولی است». کاپلو در پاسخ به سوالی مبنی بر اشتباه اصلی و شیوه درست بازی کردن برای تیم ملی انگلیس «ترس» را مشکل اصلی این تیم میداند و اضافه میکند: «فینال مقابل ایتالیا و فینال مقابل اسپانیا را دیدم و همیشه همینطور آنها با ترس بازی میکنند. بدون اعتماد به نفس، بدون شجاعت؛ مانند میمونی پشت سر! سالهای زیادی بدون جام! بازی مقابل ایتالیا را به یاد دارم. بعد از 20 دقیقه، زمانی که آنها یک بر صفر جلو بودند، شروع به تلف کردن وقت کردند. مقابل اسپانیا هم همینطور بود. این ترس است؛ ترس»!