افشای جزئیات مرگ دردناک و تدریجی مارادونا؛ قلبی بزرگ‌تر از یک توپ فوتبال
به گزارش فوتبال ۳۶۰، دیگو مارادونا در یک اتاق تاریک و پس از ۱۲ ساعت رنج و عذاب دردناک درگذشت. او در حالی که قلبش تا دوبرابر اندازه طبیعی متورم شده بود، برای نفس کشیدن تقلا می‌کرد.
این جزئیات هولناک ظاهراً در دادگاه رسیدگی به پرونده درگذشت اسطوره فقید فوتبال آرژانتین مورد توجه قرار گرفت؛ جایی که برای اولین بار تصاویر وحشتناکی از اندام‌های او نشان داده و دخترش، خانا ناچار شد جلسه را ترک کند. ۴.۵ لیتر مایع به دلیل اِدِم حاد ریوی ناشی از نارسایی قلبی در اندام‌های او وجود داشت. ۷ پزشک فوق‌متخصص در جلسه دادگاه حضور داشتند و احتمال قصور کادر درمان در مرگ قهرمان جام جهانی ۱۹۸۶ را مورد بررسی قرار دادند.
کارلوس مائوریسیو کاسینلی، کارشناس پزشکی قانونی، تصاویری از لخته‌های مغزی را نشان داد که به گفته او «نشانه‌ای از عذاب در لحظات احتضار» بود. او همچنین ادعا کرد وزن قلب مارادونا به ۵۰۳ گرم رسیده بود؛ سنگین‌تر از یک توپ فوتبال.
روزنامه آرژانتینی کلارین جزئیات وحشتناکی را گزارش کرده است. کاسینلی ادعا کرد رنج شدید مارادونا برای چندین روز به راحتی قابل تشخیص بوده. او گفت: «قلب کاملاً با چربی و لخته‌های خون پوشیده شده بود و این نشان‌دهنده عذاب کشیدن است. این بدنی است که طی روزها آب جمع کرده. چنین چیزی قابل پیش‌بینی بوده و هر پزشکی بیمار را معاینه کند، این را متوجه می‌شود. میزان مایع در شکم، هر دو پرده جنب ریه و قلب او، طبیعی نیست این مقدار مایع در یک روز یا یک ساعت شکل نمی‌گیرد و طی چند روز تشکیل شده. نمی‌توان زمان دقیقی مشخص کرد و ممکن است این اتفاق از زمانی که او از بیمارستان مرخص شد تا زمان مرگش رخ داده باشد. با توجه به اضافه شدن سیروز و میوکاردیت، این فرایند احتمالاً حداقل ۱۰ روز طول کشیده.»
مارادونا در خانه در حال بهبودی و بازیابی از جراحی لخته خون مغزی بود که اوایل ماه نوامبر انجام شد. تنها ۲ هفته بعد، آرژانتین و جهان فوتبال در سوگ فرو رفتند.
کاسینلی گفته: «او در یک اتاق تاریک و تقسیم شده بود؛ با یک تخت در وسط اتاق و یک توالت قابل حمل. اصلاً به نظر نمی‌رسید مکانی مناسبی در حد بیمارستان خانگی باشد.»
فدریکو کوراسانیتی از پزشکی قانونی ادعا کرد مرگ مارادونا تدریجی بوده. فشار شدید روی ریه‌هایش برای دیگران قابل شنیدن به نظر نمی‌رسید. او گفت: «با تجربه‌ام از ادم سراسری، زحمت او در تنفس و تبادل گازها و صداهایی که با نزدیک کردن صورت از ریه‌هایش شنیده می‌شد، به نظرم یک اتفاق ناگهانی نبود.»
مارادونا در تاریخ ۲ نوامبر سال گذشته در بیمارستان بستری شد و به دلیل خون‌مردگی زیر تیغ جراحی مغزی رفت. رسانه‌ها مدعی شدند خطر او جدی نیست. کادر پزشکی جراحی را موفقیت‌آمیز ارزیابی کرد تا تاریخ ۱۲ نوامبر از بیمارستان ترخیص شود. او اما تنها ۱۳ روز بعد در هنگام خواب با زندگی وداع کرد.
خانواده مارادونا ادعا کرده‌اند سهل‌انگاری، پنهان‌کاری و اظهارات توهین‌آمیز از سوی تیم پزشک که مراقبت از او را بر عهده داشتند در فرایند درگذشتش اثرگذار بوده. او دهه‌ها با اعتیاد به مواد مخدر، چاقی مفرط و مصرف نوشیدنی‌های الکلی دست و پنجه نرم کرد و طبق گزارش رسانه‌های آرژانتینی در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ هم به مرگ نزدیک بود.
دادستان‌ها گمان می‌کنند اگر سهل‌انگاری پزشکان مارادونا شکل نمی‌گرفت، مرگ او قابل اجتناب می‌شد. ۷ نفر از ۸ متخصص پزشکی متهم در این پرونده از جمله جراح مغز مارادونا، روانپزشک و پرستاران، اکنون به اتهام قصور منجر به قتل در حال محاکمه هستند؛ جرمی تقریباً معادل قتل غیرعمدی. آن‌ها تمام اتهامات را رد می‌کنند اما در صورت اثبات ممکن است با مجازات تا ۲۵ سال زندان روبه‌رو شوند.
دیگو مارادونا، اسطوره نامدار فوتبال آرژانتین آلبی‌سلسته را در سال ۱۹۸۶ به دومین قهرمانی در جام جهانی رساند. در سال ۱۹۹۰ مجدداً حضور در دیدار نهایی این رقابت‌ها را تجربه کرد و ۲ دهه بعد روی نیمکت هدایت آبی و سفیدها را به عهده گرفت. مارادونا در روزهای اوج دوران باشگاهی خود در ترکیب ناپولی به ۲ قهرمانی سری آ دست پیدا کرد. مشکلات قلبی مارادونا از سال ۲۰۰۰ آغاز شد و او ۲ دهه برای درمان خود به کشورهای مختلف سفر می‌کرد.
