تصویر روز؛ لاکارتوخا، صومعه‌ای آماده نبرد بزرگ
به گزارش فوتبال 360، قدیس برونو از فرقه کارتوزیان، این صومعه را برای رهایی راهبان از قید دنیا بنا و اصولش را روی تنهایی آن‌ها در حین عبادت تدوین کرد. با این حال قدیس برونو هم می‌دانست آن‌ها باید اوقاتی برای دور هم بودن داشته باشند و برنامه‌ای مدون جهت کنار هم نشستن و گردهمایی هم در نظر گرفت. هفته‌ای 3 بار برای مراسم مختلف دور هم جمع می‌شدند و یکشنبه‌ها هم از قید گوشه‌نشینی بیرون می‌آمدند. قدیس برونو باید رسومش را در قالبی دیگر و با تدوینی متفاوت تحویل بگیرد چون قرار است گوشه‌نشینی برای همیشه در این صومعه کنار گذاشته شود. ورزشگاه کنار گذاشته شده از سوی رئال بتیس و سویا، امشب از قید گوشه‌نشینی بیرون می‌آید و بر این اساس روز گذشته انبار باروتی بود که مخازنش را با تب و تاب حواشی ال‌کلاسیکو پر کرد و منتظر سوت دی‌بورخس خواهد بود تا انفجار را تجربه کند. لاکارتوخا قرار است کانون توجه نگاه‌ها، لنزها، قلم‌ها و همه جزئیات فوتبال دنیا در شب برگزاری ال‌کلاسیکوی پر از حاشیه امشب نام بگیرد.
جزئیات تصویر
یکی از میزبانان جام جهانی که پذیرای بازی‌های ملی اسپانیاست با تابش آفتاب، حرارت را تمرین می‌کند. 70 هزار ظرفیت لاکارتوخا این بار نه برای تیم ملی، بلکه برای منازعه بزرگ میان غول‌های لالیگایی آماده می‌شود. خورشید روی زمین آن و سکوهای آماده پذیرایی‌اش می‌تابد و گویا می‌بینیم سکونشینانی را که در این شرایط حساس پیش از ال‌کلاسیکو، درگیری‌ها و تقابل‌های کلامی بیرون از ورزشگاه را به لاکارتوخا آورده‌اند. تصویر منتشر شده از روز گذشته این استادیوم، خالی از تماشاگران است اما برای آن‌ها که خاطرات ال‌کلاسیکو را در ذهن دارند، سخت نیست چشم به آینده‌ای تا ساعاتی بعد باز کنند و ببینند در یک سو پرچم‌های بزرگ آبی و اناری در حال رقص هستند و در سوی دیگر تیفوسی‌های رئال یک قسمت از ورزشگاه را سفیدپوش کرده‌اند. شعارها، همان قدیمی‌هاست اما بنرها به‌روز رسانی می‌شود. احتمالا چند بنر با عدد 9 برای بارسلونا در گوشه و کنار لاکارتوخا ببینیم که نشان دهنده تعداد گل‌های این تیم در 2 دیدار گذشته ال‌کلاسیکو باشد و حتما رئالی‌ها هم با بنرهای تعداد قهرمانی‌هایشان به میدان می‌آیند تا پاسخی برای حامیان حریف ارائه دهند. جنگ‌های بیانیه‌ای، اشک داور، پاسخ‌های متقابل، حواشی تند و تیز فوتبال باشگاهی اسپانیا و همه پدیده‌های ریز و درشت پیش از ال‌کلاسیکو به نام لاکارتوخا گره خورده و این خانه، باید یکی از حساس‌ترین ال‌کلاسیکوهای سال‌های اخیر را روایت کند. گویا فلیک را می‌بینیم. او در قسمت مربوط به نیمکت آبی و اناری‌ها نشسته و شاگردانش را هدایت می‌کند و کمی آن‌سوتر آنچلوتی با ابروهای نامتقارن اوضاع را زیر نظر دارد. چمن لاکارتوخا، همین چمن سبز منعکس شده و متبلور در نور آفتاب دیروز، امشب میزبان ساق‌های بزرگ‌ترین فوتبالیست‌ها خواهد بود. هر اتفاقی هم در ال‌کلاسیکوی پیش رو رخ دهد، محال است لاکارتوخا، این ورزشگاه منصوب به راهبان کارتوزیان، حتی پس از برگزاری جام جهانی هم آن را از یاد ببرد. تا بعد از جام جهانی و شاید ده‌ها سال بعد هم خاطره ال‌کلاسیکوی امشب و روزی که تمام رسانه‌ها از این ورزشگاه شهر سویل می‌نوشتند و می‌گفتند در ذهن آن باقی می‌ماند. امشب صدای سوت دبورخس برای انبار باروت لاکارتوخا در حکم شعله‌ای برای انفجار است. سکوها منفجر می‌شوند و زمین هم پاسخ این انفجار را در نمایش تیم‌ها ارائه می‌کند. امشب، شاید بزرگ‌ترین شب زندگی لاکارتوخا باشد.
