بوفون: هنوز نمی‌دانم چرا مقابل رئال اخراج شدم؛ شرمنده‌ام اما باز هم همان حرف‌ها را می‌زنم!
به گزارش فوتبال ۳۶۰، دقیقاً ۷ سال از شکست تلخ یوونتوس در مقابل رئال مادرید و حذف پرحرف‌وحدیث از رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا می‌گذرد. جان‌لوئیجی بوفون اعتراف کرد از صحبت‌هایی که پس از شکست یوونتوس به داور مسابقه، مایکل اولیور گفت «شرمنده» است، اما در عین حال می‌گوید: «اگر قرار بود دوباره به آن لحظه برگردم، دقیقاً همان حرف‌ها را می‌زدم.»
آن دیدار آخرین مسابقه اروپایی مقطع نخست و طولانی حضور بوفون در یوونتوس بود. او با پیراهن بیانکونری ۳ بار به دیدار نهایی رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا راه یافت اما هر ۳ بار در مصاف با میلان، رئال مادرید و بارسلونا بازنده شد و در نهایت از فتح باشکوه‌ترین جام فوتبال باشگاهی جهان بازماند.
دروازه‌بان بازنشسته بیانکونری اکنون به عنوان مدیر تیم ملی ایتالیا زیر نظر لوچانو اسپالتی فعالیت می‌کند و در نمایشگاه کتاب تورین برای معرفی کتاب جدیدش حضور داشت. کتاب او نگاهی ویژه به دوران حرفه‌ای و زندگی‌اش دارد. همزمان با این رویداد از بوفون درباره برخی تجربیاتش از جمله لحظات جنجالی دوران حرفه‌ای سؤال شد. یکی از این لحظات خاص رابطه‌اش با داوران بود؛ مانند بایرون مورنو، داوری که در حذف عجیب ایتالیا از مرحله یک‌هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۰۲ مقابل کره جنوبی قضاوت کرد.
بوفون با خنده گفت: «تقریباً همه داوران را دوست داشتم. همه به‌درستی دیدند مورنو دشمن واقعی ما بود که باعث حذف ایتالیا شد. شاید ما هم مقصر جلوه کردیم اما نحوه قضاوت او در آن بازی نفرت‌انگیز به نظر می‌رسید. وقتی از فرودگاه بیرون آمدیم، تقریباً همه برایمان کف زدند.»
بوفون همچنین احساس می‌کند در جریان حذف یوونتوس از لیگ قهرمانان اروپا در آوریل ۲۰۱۸ مقابل رئال مادرید، به بانوی پیر اجحاف شده؛ وقتی پس از ثبت بازگشت دراماتیک در دقیقه آخر یک پنالتی مشکوک علیه آن‌ها شکل گرفت. بوفون در آن صحنه به شدت عصبانی و به دلیل اعتراض اخراج شد. کارت قرمز مایکل الیور اجازه نداد اسطوره بیانکونری بخت خود را برای مهار پنالتی کریستیانو رونالدو و صعود یوونتوس به فینال اروپا بیازماید. او بعداً به خبرنگاران گفت: «برای انجام چنین کاری (اعلام پنالتی و اخراج) باید حیوان یا هیولا باشی و به‌جای قلب، یک سطل آشغال داشته باشی.»
نظر بوفون حالا و پس از ۷ سال درباره آن لحظه چیست؟
او با خنده می‌گوید: «بله. یکی از نقاط اوج دوران حرفه‌ای‌ام بود! حالا که چند سال گذشته از حرف‌هایم شرمنده‌ام. باید بهتر عمل می‌کردم. نماینده تیم بودم و بازوبند کاپیتانی را در اختیار داشتم. اگر دوباره به آن لحظه برگردم، دقیقاً همان حرف‌ها را می‌زنم.
موضوع در آن لحظه، نه فقط یک شکست که یک چیز خاص بود. بازگشت حماسی در استادیومی حماسی، با تیمی که شخصیت و اتحاد ویژه‌ای نشان داد. ما دیوانه و رویاپرداز نشان دادیم. تا همین امروز نفهمیده‌ام چرا اخراج شدم و عصبانیتم در مصاحبه‌ها هم به این خاطر بود.»
