الاتحاد چگونه قهرمان عربستان شد؛ احیای غول جده با لژیون فرانسوی
به گزارش فوتبال 360، در شروع فصل جاری لیگ عربستان همه نگاه‌ها به رقابت بین الهلال پرستاره و یاران کریستیانو رونالدو در النصر بود، ولی در نهایت الاتحاد توانست پیش از پایان مسابقات قهرمانی‌اش را قطعی کند. زرد و مشکی پوشان شهر جده فصل گذشته عملکرد ناامیدکننده‌ای داشتند و به رده پنجم رسیدند، ولی این فصل کاملا متحول شدند و رقبای پرمهره‌شان را پشت سر گذاشتند. جان دردن، کارشناس مشهور فوتبال آسیا پنج عامل زیر را مهمترین دلایل قهرمانی الاتحاد می‌داند:
خط حمله مهارنشدنی
قطعا بیشتر نگاه‌ها به کریم بنزما، مشهورترین ستاره الاتحاد است. گلزن فرانسوی در فصل اول حضورش در این تیم بیشتر درگیر مصدومیت بود، ولی در فصل جاری نقش پررنگی در موفقیت تیمش داشت. او در 37 سالگی استعداد گلزنی‌اش را حفظ کرده است. بنزما 21 گله است و با اختلاف دو گل نسبت به رونالدو در رده دوم برترین گلزنان لیگ عربستان قرار دارد. ولی اگر پنالتی‌ها را کنار بگذاریم، تعداد گل‌های مهاجم فرانسوی بیشتر است و داشتن چنین تمام‌کننده‌ای تفاوت بزرگی را رقم می‌زند.
کمی عقب‌تر از او حسام آئوار قرار دارد. بازیکن فرانسوی – الجزایری در این فصل 12 گل زده، از جمله گل برتری لحظه آخر مقابل النصر که شانس قهرمانی الاتحاد را بالا برد. به این ارقام باید 13 پاس گل موسی دیابی را هم اضافه کرد و این سه فرانسوی خط حمله‌ای مهارنشدنی ساختند.
درخشش در بازی‌های بزرگ
الاتحاد در شروع فصل 3 بر یک مغلوب الهلال شد و در نیمه اول با شکست 3 بر صفر به رختکن رفت. پس از عنوان پنجمی فصل قبل به نظر می‌رسید که الاتحاد این فصل هم نتواند حریف الهلال شود. با این وجود این شکست همان چیزی بود که الاتحاد برای متحول شدن نیاز داشت. غول‌های جده بعد از این بازی دیگر هرگز مقابل مدعیان قهرمانی بازنده نبودند. برد مقابل الهلال در جام پادشاهی نشانه‌ای بود که آنها می‌توانند مدافع عنوان قهرمانی را کنار بزنند. سایر مدعیان قهرمانی هم حریف الاتحاد نشدند. آنها از النصر 6 امتیاز و از الاهلی، رقیب همشهری‌شان 4 امتیاز گرفتند. اتفاق بزرگ اما برد 4 بر یک آنها مقابل الهلال در برابر تماشاگران پرشور خانگی بود. از همان روز الاتحاد به یک قهرمان شبیه شد، در حالی که این موضوع برای الهلال صدق نمی‌کرد.
استعدادهای محلی در خدمت تیم
درس مهم قهرمانی فصل قبل الهلال این بود که برای موفقیت علاوه بر ستارگان خارجی به استخوانبندی مستحکم بازیکنان داخلی هم نیاز دارید و الاتحاد همین راه را رفت. عبدالرحمان العبود بخصوص در نیم‌فصل دوم توانست گل‌ها و پاس گل‌های مهمی بدهد و مسیر موفقیت را هموار کند. در برد 3 بر یک مقابل الرائد که قهرمانی را قطعی کرد، این بازیکن 29 ساله در همه جای زمین دیده می‌شد. صالح الشهری در اولین فصل حضورش در الاتحاد به یک بازیکن اصلی تبدیل شد و این مهاجم باتجربه هروقت نیاز بود تفاوت را رقم زد. او در داربی ماه اکتبر جده توانست گل برتری تیمش را بزند.
مهند الشنقيطی در عقب زمین یکی از بهترین‌ها بود و خودش را به عنوان بهترین مدافع کناری عربستان تثبیت کرد. حسن کادش هم علاوه بر درخشش در تیم ملی عربستان در قلب دفاع الاتحاد حضور پررنگی داشت.
قدرت فرماندهی بلان و کانته
علاوه بر ترکیب آتشین فرانسوی در خط حمله، لوران بلان هم توانست آرامش را پس از یک فصل پرآشوب به نیمکت الاتحاد برگرداند. سرمربی سابق لیون به جای اینکه بخواهد روی یک سیستم خاص پافشاری کند با نگاه عملگرایانه توانست بهترین بازی را از بازیکنانش بگیرد. او قبل از همه به خط دفاع تیمش ثبات داد و بعد از آن نوبت درخشش خط حمله بود تا میانگین 2.5 گل در هر بازی ثبت شود.
انگولو کانته هم با هوش بازی بالایش حکم یک مربی درون زمین را داشت. این هافبک تراز اول توانست مالکیت توپ برای الاتحاد را تضمین کند و به خوبی از آن بهره ببرد. ستاره سابق چلسی در بازی‌های بزرگ درخشید و در برد بزرگ ماه می مقابل النصر که قهرمانی را قطعی کرد، فوق‌العاده بود.
هواداران و تقویم مناسب
الاتحاد یکی از بهترین تماشاگران عربستان و شاید آسیا را دارد. حضور میانگین 40 هزار تماشاگر در هر بازی عدد عظیمی است و تیم‌های کمی در قاره می‌توانند به آن نزدیک شوند. چنین تماشاگرانی نه تنها حریف را تحت فشار می‌گذارند که برای تیم خودی الهام‌بخش هستند.
آنها مزیت‌های دیگری هم داشتند. عملکرد ضعیف فصل قبل به معنی غیبت در مسابقات قاره‌ای بود و به آنها کمک کرد. رقبای اصلی آنها یعنی الهلال، الاهلی و النصر 10 تا 11 بازی بیشتر در آسیا داشتند و این تفاوت قابل توجهی بود. بدین‌ترتیب بلان فرصت بیشتری برای تمرین، استراحت و چرخش ترکیب تیمش داشت.
همچنین سایر تیم‌ها امتیازات مهمی از دست دادند. الاتحاد هم لغزش‌هایی داشت، ولی رقبا نتوانستند از آن استفاده کنند. الهلال که فصل گذشته یک «ماشین برد» بود افت غیرمنتظره‌ای داشت. با این حال لازم بود که الاتحاد بتواند از این فرصت استفاده کند و از این نظر قهرمان شایسته‌ای بود.
