تصویر روز؛ تنها در خانه

به گزارش فوتبال 360، برخی از صفحه‌های هواداری لیورپول تصاویر روبه‌رو شدن آرنولد با هواداران لیورپول را منتشر کردند و نوشتند؛ پایانی که خودت خواستی! خودش خواست یا سرنوشت او را به این سو کشاند، دیگر فرق چندانی نمی‌کند. از هیاهوی آنفیلد و از هیجان سکونشینان حامی لیورپول، برای آرنولد فقط یک خاطره در حال بر جای ماندن است. دنیای آن‌ها دنیای رابطه‌ای تمام شده است که روزها یا حتی لحظه‌های آخرش را پشت سر می‌گذارد. 2 طرف می‌دانند قرار است آینده را دور از هم سپری کنند و به گذشته در کنار هم می‌اندیشند و بیشتر این اندیشه‌ها سهم پسر تنهای این روزهای لیورپول می‌شود. او پسر لیورپول بود. پوشیدن این پیراهن را رویای کودکی‌اش برمی‌شمرد و حالا با تصمیم به از تن در آوردنش، عمق تنهایی یک فوتبالیست را تجربه می‌کند. لیورپولی‌ها مشغول پایکوبی هستند و از خریدهای جدید استقبال می‌کنند و ترنت الکساندر آرنولد هنوز به رئال مادرید نرفته، هنوز از لیورپول به پایتخت اسپانیا سفر نکرده و هنوز به تصمیمی فکر می‌کند که دنیایش را تغییر می‌دهد و مهم‌ترین تغییر این دنیا نداشتن عشق از سوی هواداران است. تصویر روز گذشته دنیای فوتبال از میان تصاویر آرنولد انتخاب شده است.

جزئیات تصویر

بازی در خانه برایتون برگزار می‌شد اما لیورپولی‌ها شور و هیجانی خانگی را به آمکس آورده بودند و سر و صدای حاکم بر استادیوم هم به آنفیلد بی‌شباهت نمی‌نمود. سکونشینان سعی داشتند اینجا را هم برای تیمشان تبدیل به خانه‌ای برای تداوم پایکوبی‌های بعد از قهرمانی کنند. بازی تمام شد و بازیکنان و کادر فنی باید از هواداران به خاطر این شور خانگی در زمین حریف تشکر می‌کردند. پسری را در تصویر می‌بینیم و دقیقا شاید یک پسربچه را با سیمایی شبیه به نوجوانان مغموم و حسرت‌زده! شمایل او در این عکس شکار شده توسط عکاس ماهرش شباهتی به مردان‌ تصمیمات بزرگ ندارد. صورت آرنولد همان کودک عاشق لیورپول در تمام رده‌های سنی باشگاه را به تصویر می‌کشد.از لباسش پی می‌بریم فرصت بازی هم پیدا نکرده و این نشان می‌دهد کادر فنی هم از آرنولد دل کنده و در پی وداع با اوست. هم‌تیمی دیگرش و مربی لیورپول در حال تقدیر از هواداران وفادار باشگاه در آمکس پس از شکست هستند اما پسر جدا شده لیورپول، رویی برای دست زدن ندارد. آن‌ها جلوتر هستند و آرنولد عقب‌تر. به آینده لبخند می‌زنند و آرنولد در غار گذشته غم روی غم می‌گذارد و هنوز آینده‌اش را پیدا نکرده. دست‌هایش در تسلیمی ژرف از بازی سرنوشت و تصمیم‌ها افتاده‌اند. سوژه‌های دیگر عکس به سمتی واحد می‌نگرند که احتمالا سکوی هواداران لیورپول است اما آرنولد نقطه دیگری را دنبال می‌کند و شاید اصلا نقطه مشخصی برای تماشا ندارد و فقط به چشم‌هایش اجازه روبه‌رو شدن با هواداران تیم محبوبش را نمی‌دهد. همه این جزئیات یک طرف و لب گزیده شده در تصویر، طرفی دیگر! دندان روی لبش گذاشته و شاید با دیدن شور و حرارت هواداران و پاسخ محبت‌آمیز اعضای تیم حتی اگر شده برای لحظاتی پیش خودش زمزمه می‌کند؛ با خودم چه‌ کار کردم؟ پیراهن لیورپول هنوز زیر کاور زرد آرنولد بر تنش ایستاده و هنوز بازیکن این باشگاه به شمار می‌رود اما در این خانه تنهاترین است. لب می‌گزد، نگاه برمی‌گرداند، غم سنگین جدایی را با تمام وجودش به دوش می‌کشد و تنهاست.

*حسین سعیدی نیکو