خرید بزرگ تابستان در تور لیورپول؛ نقش ویرتس در پازل اسلوت چیست؟
به گزارش فوتبال 360، بزرگترین جابه‌جایی تابستانی فوتبال اروپا تا امروز حضور فلوریان ویرتس در لیورپول است. رقم انتقال هافبک تهاجمی آلمانی از بایر لورکوزن به لیورپول با بندهای پاداش به 116 میلیون پوند می‌رسد که می‌تواند گرانترین انتقال تاریخ فوتبال بریتانیا باشد.
رافائل هونیگشتاین، کارشناس فوتبال آلمان درباره حضور ویرتس 22 ساله در لیورپول به بی بی سی گفت: «او کلاس و وقار زیادی برای تیم به ارمغان می‌آورد. تقریبا بازیکن کاملی است. به خاطر بازی در لورکوزن و آلمان انتظارات بالا را می‌شناسد، ولی همچنان باید خودش را با سرعت و بازی فیزیکی لیگ برتر تطبیق بدهد. حریفان تلاش می‌کنند تا اثرگذاری‌اش را کم کنند و این برای او یک چالش خواهد بود، ولی او به اندازه کافی جوان و باکیفیت است تا با آن کنار بیاید. او به راحتی مرعوب نمی‌شود و بازیکن سرسختی است. لیورپول یک فوق‌ستاره خریده است.»
ویرتس در 17 سالگی اولین حضور در بوندس‌لیگا با بایر لورکوزن را تجربه کرد (می 2020) و تنها 19 روز بعد به جوانترین گلزن وقت بوندس‌لیگا تبدیل شد. او موفق به باز کردن دروازه بایرن مونیخ شد که در کنار لیورپول یکی از مشتریانش بود. او در این دوره کوتاه 44 پاس گل داشته تا در رده‌بندی بهترین پاسورهای بایر لورکوزن در بوندس‌لیگا در رتبه سوم بایستد، در حالی که سایر نفرات پنج رتبه برتر حداقل 29 سال سن داشتند و این نشان از پیشرفت خیره‌کننده او می‌دهد.
منچسترسیتی و بایرن مونیخ هم مشتری ویرتس بودند، ولی او در نهایت تصمیم گرفت به لیورپول بپیوندد. هونیگشتاین درباره دلایل این انتخاب گفت: «در بایرن استقرار او کنار جمال موسیالا کار سختی بود. در منچسترسیتی آنها هافبک نفوذی محوری ندارند. فکر نمی‌کنم هیچ باشگاهی پروژه فنی و رقم پیشنهادی لیورپول را ارائه داد.»
قطعه کلیدی پازل اسلوت
نهایی شدن انتقال ویرتس این سوال را مطرح کرده که او برای لیورپول در چه پستی بازی خواهد کرد. ویرتس در 22 سالگی یکی از چهره‌های درخشان بوندس‌لیگا محسوب می‌شد و عمده موفقیتش را بازی در پست شماره 10 به دست آورد. او یک بازیساز پرتحرک، سریع و باهوش است که می‌تواند در سرعت بالا تصمیمات دقیق و درستی بگیرد. او فصل گذشته موثرترین دریبل‌زن بوندس‌لیگا بود و حین حمل توپ سریع دقت بالایی دارد. در 23 بازی از 31 بازی‌اش در پست هافبک تهاجمی شماره 10 بازی کرد، در حالی که معمولا به سمت چپ متمایل می‌شود.
هونیگشتاین درباره پست بازی ویرتس گفت: «بهترین پست بازی و پستی که طبق زمزمه‌ها آرنه اسلوت برایش در نظر گرفته، شماره 10 است. مدل چینش لیورپول در فصل جدید کمی تغییر خواهد کرد، هلندی‌تر خواهد شد و به تیم اسلوت شبیه‌تر می‌شود. او نقطه اتکای خط حمله خواهد بود. بازیکنی که می‌تواند در فضای بین خطوط قرار بگیرد، دید خوبی برای فرستادن پاس آخر دارد و همیشه نگاهی هم به دروازه و گلزنی دارد. او یک شماره 10 مدرن است که خودش هم گل می‌زند، جنگنده است و باشگاه‌های زیادی او را می‌خواستند.»
حضور ویرتس در پست شماره 10 سنتی در چیدمان 1-3-2-4 که فصل گذشته در لیورپول به دفعات استفاده شد به معنی حذف یک نفر از ترکیب است. رایان خروانبرخ به عنوان هافبک دفاعی پیشرفت خیره‌کننده‌ای داشت و بعید است که کنار گذاشته شود، یعنی موقعیت دومینیک سوبوسلای و آلکسیس مک‌آلیستر در خطر است. آمار فصل گذشته این دو هافبک نزدیک است، ولی سوبوسلای فرصت‌های بیشتری خلق کرده و گل‌ها و پاس گل‌های بیشتری داشته، در حالی که مک‌آلیستر جنگنده‌تر است.
جان گیبونز، هوادار لیورپول که یک پادکست هم درباره این تیم دارد، گفت: «ویرتس در همان جایی بازی خواهد کرد که در آلمان از او دیده‌ایم. اسلوت عاشق سوبوسلای است، او در زمین تلاش زیادی دارد و به صلاح کمک می‌کند. انتظار می‌رود که اسلوت بخواهد همزمان از هر دو استفاده کند.»
راه حل دیگر حضور ویرتس یا سوبوسلای به عنوان مهاجم کاذب در چیدمان 3-3-4 است. اسلوت در تیم سابقش، فاینورد از این روش خیلی بهره می‌برد که در آن مهاجم مرکزی عقب می‌نشیند تا فضا برای فرار سایر بازیکنان خالی شود. پیش از این روبرتو فیرمینو هم در لیورپول این نقش را به عهده داشت و به درخشش بازیکنان کناری‌اش، صلاح و مانه خیلی کمک کرد. با در نظر گرفتن آمار دیگو ژوتا و داروین نونیز می‌توان گفت که پست مهاجم مرکزی تنها نقطه زمین است که لیورپول گزینه خیلی خوبی در اختیار ندارد.
گیبونز گفت: «شماره نه‌های لیورپول جواب نداده‌اند. یک راه حل این است که به جای مهاجم مرکزی از مهاجم کاذب استفاده کرد تا فضای بیشتری برای صلاح و دیاز بوجود بیاید. پاری‌سن‌ژرمن با استفاده از این سبک همه را تحت تاثیر قرار داده است. آنها از عثمان دمبله استفاده کردند که یک مهاجم نوک واقعی نیست و دو مدافع کناری به شدت هجومی داشتند. ما فریمپونگ را خریده‌ایم و کرکز هم در راه است، پس شاید بتوانیم مدل بازی پاری‌سن‌ژرمن را اجرا کنیم.»
