پرواز بر فراز آشیانه فاخته؛ نسخه بولی جواب داد
به گزارش فوتبال 360، انتقاد، انتقاد و همواره انتقاد از عملکرد نقل و انتقالاتی چلسی در دوران تاد بولی، پدیده‌ای بوده که همواره شاهدش بوده‌ایم. چرا اینقدر بازیکن می‌خرید؟ چرا رختکن شلوغ است؟ چرا ترکیب تیم ثبات ندارد؟ چرا بیهوده پول خرج می‌کنید و... از آغاز دوران تاد بولی و دستیارانش در چلسی، گریبان آن‌ها را گرفته و مالکیت آمریکایی چلسی را تحت فشار قرار داده‌اند. حالا شاید وقت آن است تاد بولی سیگار برگ کوبایی‌اش را روشن کند، پکی به آن بزند و از بالای عینک دودی با چاشنی یک لبخند تمسخرآمیز به منتقدانش بگوید؛ تماشا کردید؟ بالاخره جواب داد! و بالاخره جواب داد این خریدن‌ها و پول خرج کردن‌ها و شلوغ کردن رختکن! چلسی حالا در جام جهانی باشگاه‌ها، خودش را تا فینال رسانده و برای قهرمانی هم رویاپردازی می‌کند. پیروزی شب گذشته مقابل فلومیننزه برزیل یک نکته ویژه برای منتقدان شیوه مدیریت مالکان آمریکایی داشت؛ جدیدترین خرید چلسی، نقش اول ضیافت جذاب آن‌ها در مت‌لایف بود.
جنگجویان بی‌ادعا
باختند و حذف شدند اما حتی اگر مخاطبان جام جهانی باشگاه‌ها فراموش کنند، خودشان از یاد نخواهند برد چه فتحی در ایالات متحده داشتند و چگونه از هویت و اصالت و قدمت فوتبال برزیل دفاع کردند. این یک اندوخته ارزشمند برای فلومیننزه است که در جمع 4 تیم پایانی رقابت‌ها حضور داشتند. حالا دیگر هر زمان دچار خستگی، شکست و رکود انرژی شوند، یک خاطره بزرگ الهام‌بخش دارند. می‌توانند به این روزها بازگردند و بگویند ما به نیمه‌نهایی جام جهانی باشگاه‌ها رسیدیم و با این بازگشت به خاطرات جذاب، خودشان را از نو بسازند. فلومیننزه باخت اما شایستگی این تیم کم نشد. هر کسی یا هر مجموعه‌ای ، حداقل یک بار در تمام عمرش شایسته ایستاده تشویق شدن است. نه در روز قهرمانی لیبرتادروس، بلکه در آوردگاه بزرگ و دشوار جام جهانی باشگاه‌ها و دقیقا در روز شکست مقابل چلسی، باید آن‌ها را ایستاده تشویق کرد. جنگجویان بی‌ادعای «تریکالر» با سری بلند رقابت‌ها را ترک می‌کنند.
گله شیرهای جوان
معمولا پیرامون یک هدف، افراد زیادی حضور دارند که برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. برخی فقط هدف را نشانه می‌گیرند و برای تیر انداختن تعلل می‌ورزند. برخی دیگر هر از گاهی تیری می‌اندازند و چون به هدف نمی‌خورد، مایوس می‌شوند. بعضی‌ها هم پیوسته تیراندازی می‌کنند. چشم از هدف برنمی‌دارند و بالاخره یکی از تیرهایشان به هدف اصابت می‌کند. خریدند و خریدند و با صرف مدام این فعل در پنجره‌های تابستانی و زمستانی نظم بازار را هم بر هم زدند. دست روی مهره‌های جوان و جوانان جویای نام هم می‌گذاشتند. هر بازیکنی مطرح می‌شد، چلسی یک پای ثابت خرید آن بود. کریستوفر انکونوکو، نیکلاس جکسون و دیگرانی، آمدند و آمدند تا در نهایت یک خرید جدید و یک جوان جویای نام از راه رسید. ژائو پدرو در اولین حضور ثابتش در ترکیب چلسی، 2 بار برای این تیم گلزنی کرد. گل‌ها را دوباره و دوباره ببینیم. به هیچ وجه نه اتفاقی بودند و نه مرهون تلاش دیگران. خودش صاحب موقعیت شد، خودش دروازه را هدف گرفت و در هر 2 مورد، به زیباترین شکل ممکن تیمش را به گل رساند. در خطوط دیگر زمین هم چلسی با خریدهای پی در پی با همین شیوه به نتیجه دلخواهش دست پیدا می‌کند و البته حالا دیگر خریدای اشتباه را هم به فروش می‌رساند تا تعادل مالی برای این تیم برقرار شود. گله شیرهای جوان، این‌گونه در کنار هم قرار گرفته‌اند و شاهد اوج‌گیری دوباره آبی‌های لندنی هستیم. لیگ برتر انگلیس منتظر آن‌هاست تا این بار به عنوان مدعی قهرمانی در آن بجنگند و برای رسیدن به عناوین بزرگ تلاش کنند. این تیم برنده است؛ حتی اگر در فینال جام جهانی باشگاه‌ها ناکام بماند. تیم از باور خودش عقب‌نشینی نکرد و بدون توجه به طعنه‌های دیگران مسیرش را پیمود و حالا نتیجه مطلوبش را هم به دست می‌آورد.
*حسین سعیدی نیکو
