football360 logo
360-club-icon
360-club
360-camera

سوالی که جام جهانی باشگاه‌ها پاسخش را داد؛ پاریس با اختلاف، بهترین تیم جهان

20 تیر 1404 ساعت 05:4762 نظر
سوالی که جام جهانی باشگاه‌ها پاسخش را داد؛ پاریس با اختلاف، بهترین تیم جهان
صرف‌نظر از نتیجه فینال یکشنبه، پاری‌سن‌ژرمن بار دیگر قدرت و انسجام خود را به رخ کشیده است.

به گزارش فوتبال ۳۶۰، ۶۲ مسابقه انجام شده، یک بازی باقی مانده، ۱۹۲ گل زده شده و نزدیک به ۲.۵ میلیون نفر از گیت‌های ورودی ورزشگاه‌ها گذشته‌اند. جام جهانی باشگاه‌ها پرسش‌های بیش‌تری نسبت به پاسخ‌ها ایجاد کرده اما وقتی نوبت به شناسایی بهترین تیم جهان می‌رسد، جای هیچ بحثی باقی نمی‌ماند.

هرگونه تردید در مورد این موضوع دیشب و در گرمای طاقت‌فرسای نیوجرسی از بین رفت. پاری‌سن‌ژرمن در مسابقه نیمه‌نهایی روز چهارشنبه در ۹ دقیقه ابتدایی با نتیجه ۲ بر صفر از رئال مادرید پیش افتاد و هواداران پرشمار این تیم را شوکه کرد.

نقطه اوج مسابقه در دقیقه ۲۴ رخ داد؛ حرکتی روان که با نفوذ اشرف حکیمی از جناح راست و پاس به فابیان رویس آغاز  و به گل سوم ختم شد.


گویی فیفا می‌توانست همان لحظه پاری‌سن‌ژرمن را قهرمان جهان اعلام کند؛ حتی اگر بیش از یک ساعت از بازی مقابل رئال مادرید باقی مانده و چنانچه فینال مقابل تیم جوان و جاه‌طلب چلسی در روز یکشنبه هنوز در پیش باشد. پاری‌سن‌ژرمن از ابتدای سال به قله‌هایی دست یافته که حتی لوئیس انریکه، سرمربی این تیم را شگفت‌زده کرده. آن‌ها با سبکی خیره‌کننده اولین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان خود را به دست آوردند و حالا مصمم به تکرار این موفقیت در جام جهانی باشگاه‌ها هستند. فابیان رویس پیروزی ۴ بر صفر را بی‌نقص توصیف کرد و لوئیس انریکه آن را زیبا خواند.

دوران پرزرق‌وبرق پاری‌سن‌ژرمن با جذب ستارگان بزرگی چون نیمار، کیلیان امباپه و لیونل مسی همراه بود اما جام‌های درخشان به دست نیامد چون مربیان مختلف یکسره با خودخواهی‌ها و گرایش‌های فردی این ستارگان دست‌وپنجه نرم می‌کردند.


در مقابل اما تیمی جوان و بازسازی‌شده به‌دقت توسط لوئیس کامپوس، مدیر ورزشی شکل گرفته و با هدایت هوشمندانه لوئیس انریکه، به گفته او به الگویی برای دیگر تیم‌ها تبدیل شده است. آن‌ها هافبک‌هایی دارند که پاس‌هایی زیبا می‌دهند و با جنگندگی توپ را بازپس می‌گیرند، مدافعان کناری و بال‌ها، سریع و خلاق‌ هستند. پاری‌سن‌ژرمن تابستان گذشته کیلیان امباپه، بهترین گلزن تاریخ خود را به مقصد رئال مادرید از دست داد اما بدون او، تیم متعادل‌تر شده و نمونه‌ای فوق‌العاده از انسجام و هماهنگی در زمین است.

مقایسه اوضاع پاریس با مسیر رئال مادرید در همین بازه اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. سال گذشته در همین زمان، تیم اسپانیایی برای پانزدهمین بار قهرمان اروپا شده بود اما حالا همه‌چیز به هم ریخته. اگر این تورنمنت، پایان فصل گذشته را نشان دهد، آن‌ها در ۶۸ بازی، ۱۵ بار شکست خوردند. در فصل پیش (۲۴-۲۰۲۳) تنها ۲ شکست در ۵۵ بازی داشتند.


فابیان رویس، هافبک پاری‌سن‌ژرمن پس از دریافت جایزه بهترین بازیکن زمین مقابل رئال مادرید به خبرنگاران گفت: «این یک تلاش جمعی است. ما بازیکنان فوق‌العاده‌ای داریم اما بدون کار گروهی، چیز زیادی نیستیم.»

امباپه فوتبالیستی فوق‌العاده است و در اولین فصل خود در رئال مادرید ۴۴ گل در تمامی رقابت‌ها به ثمر رساند اما حضور او تیم را قوی‌تر نکرده. گاهی اوقات، بدون تقصیر خود بازیکنان بزرگ، آن‌ها می‌توانند هم‌تیمی‌ها را تحت‌الشعاع قرار دهند و تعادل رختکن و زمین را بر هم بزنند.

گاهی هم وقتی یک بازیکن بزرگ جدا می‌شود، می‌تواند آزادکننده استعدادها باشد. عثمان دمبله در اولین فصل خود در پاری‌سن‌ژرمن تنها ۶ گل در تمامی رقابت‌ها زد و در فصل دوم ۳۵ گل. او شاید بهترین مثال از بازیکنی باشد که پس از جدایی امباپه شکوفا شد.


پاری‌سن‌ژرمن در دهه گذشته، چه پیش و چه پس از ورود امباپه از موناکو در سال ۲۰۱۷، گاهی بسیار خوب نشان داد اما هرگز به نیروی توقف‌ناپذیری تبدیل نشده بود. آن‌ها منچسترسیتی را در پارک دپرنس درهم کوبیدند، سپس لیورپول، استون‌ویلا و آرسنال را حذف کردند و در نهایت اینتر را در فینالی یک‌طرفه ۵ بر صفر شکست دادند.

 اینفانتینو می‌گوید گسترش جام جهانی باشگاه‌ها به ما امکان می‌دهد «برای اولین بار» به‌طور قطعی مشخص کنیم کدام تیم بهترین تیم جهان است.


این منطق نادرست است. تورنمنت‌های حذفی هرگز معیارهای خوبی برای سنجش وضعیت کلی برترین تیم‌های تاریخ فوتبال نبوده‌اند؛ علاوه بر این، ادعای «۳۲ تیم برتر جهان» با توجه به فهرست تیم‌های حاضر در این جام و غیبت غول‌هایی مانند بارسلونا، لیورپول و آرسنال کاملاً اشتباه است. 

گاهی ادعای تعیین بهترین تیم جهان به شدت مورد مناقشه می‌شود؛ صرف‌نظر از اینکه قهرمان اروپا کدام تیم باشد. اما گاهی این موضوع کاملاً بدیهی است؛ مانند وقتی بارسلونا در اواخر دهه اول قرن بیست و یکم و اوایل دهه دوم این قرن ۲۰۱۰ تحت هدایت پپ گواردیولا همه جام‌ها را درنوردید یا وقتی منچسترسیتی اخیراً با گواردیولا به قله‌های بزرگ رسید. حالا هم یکی از آن زمان‌هاست.


هر نتیجه‌ای در فینال یکشنبه امکان دارد اما انزو مارسکا، سرمربی چلسی، هرگز ادعا نمی‌کند تیمش در همان مرحله از پیشرفت پاریس است. چلسی هنوز در تلاش برای یافتن فرمول موفقیت و ایجاد ثبات به نظر می‌رسد و در در پاری‌سن‌ژرمن همه‌چیز روان پیش می‌رود؛ نحوه فشار برای بازپس‌گیری توپ، پاس‌کاری‌ها، نفوذ مدافعان کناری و دقت دمبله و دیگر مهاجمان در یک‌سوم هجومی.

موضوع فقط نتایج نیست. نحوه عملکرد پاریس استثنایی است؛ آن‌ها استانداردهای بالایی را تعیین کرده‌اند. تیمی جوان در اوج قدرت خود، معیاری دشوار برای دیگر تیم‌ها رقم زده. رقابت با آن‌ها حتی در یک بازی تک‌حذفی مانند فینال یکشنبه به اندازه کافی دشوار به نظر می‌رسد.

Loading...
Loading...
Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...