تحلیل لام از جام جهانی باشگاه‌ها؛ این جام پابرجا می‌ماند، خودتان را تطبیق دهید
به گزارش فوتبال ۳۶۰، نخستین دوره ۳۲ تیمی رقابت‌های جام جهانی باشگاه‌ها با قهرمانی چلسی در فینال غافلگیرکننده نیوجرسی به پایان رسید و رقابت داغ و پرحاشیه فیفا اولین نسخه خود را پشت سر گذاشت.
فیلیپ لام، مدافع سابق بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان در مقاله‌ای که در رسانه اتلتیک، متعلق به نیویورک تایمز منتشر شده، به تحلیل این مسابقات پرداخته. او می‌گوید فیفا باید به دنبال ایجاد تعادل بین منافع طرف‌های مختلف باشد و با راهکارهای متفاوت سطح تجربه تماشاگران و بازیکنان را ارتقا دهد. از دید او جام جهانی باشگاه‌ها در تقویم فصل فوتبال باقی خواهد ماند و تیم‌ها باید خود را با آن وفق دهند.
جام جهانی باشگاه‌ها، تعادل قدرت در فوتبال را نشان داد. در نیمه‌نهایی، ۳ تیم از اروپا و یک تیم از آمریکای جنوبی حضور داشتند و قهرمان از فینالی تمام‌اروپایی بیرون آمد.
با این حال، تیم‌هایی از دیگر کنفدراسیون‌ها لحظات درخشانی خلق کردند. پیروزی الهلال مقابل منچسترسیتی یکی از نقاط برجسته تورنمنت بود؛ همان‌طور که برد فلومیننزه مقابل اینتر و عملکرد آن‌ها در این رقابت‌ها درخشان به نظر می‌رسید. با این حال، قوی‌ترین برندهای فوتبالی از اروپا می‌آیند. طبق گزارش مرجع آماری «لیگ مالی دلویت»، هر ۲۰ باشگاه دارای بالاترین گردش مالی اروپایی هستند. بنابراین، این نتیجه چندان تعجب‌آور نیست.
هدف تورنمنت‌هایی مانند جام جهانی باشگاه‌ها سنجش عملکرد جهانی و توسعه فوتبال در سراسر جهان است. در اروپا انتقاداتی به آن وارد شده که قابل درک است اما وظیفه فیفا سنجش منافع همه قاره‌هاست. از این‌رو و از حالا به بعد، جام جهانی باشگاه‌ها بخشی از تقویم خواهد بود؛ در کنار سایر تورنمنت‌های باشگاهی و ملی. این کار دشوار اما مهم جلوه می‌کند و در دهه‌های آینده نیاز به انواع تنظیمات و حل دردسرهای جدید خواهد داشت.
اولین و مهم‌ترین موضوع نیاز به برنامه‌ریزی جذاب و منطقی است. به‌زودی انتظار فصل‌های طولانی با استراحت‌های تابستانی طولانی غیرواقعی خواهد شد و فوتبال اروپا باید با این واقعیت کنار بیاید. باشگاه‌ها باید راه‌حل‌هایی برای مدیریت منابع خود پیدا کنند. این به معنای برنامه‌ریزی متفاوت برای تیم، استفاده از بازیکنان در روندهای مختلف در طول فصل و شاید حتی تغییر رفتارها در بازار نقل‌وانتقالات خواهد بود. به وضعیت کنونی نگاه کنید. تقریباً همه باشگاه‌های برتر اروپا به تمرینات پیش‌فصل بازگشته‌اند اما بازیکنانی که در مراحل پایانی جام جهانی باشگاه‌ها حضور داشتند، حالا برای هفته‌ها به تعطیلات می‌روند. وقتی فصل شروع شود، این تیم‌ها برای ماه‌ها در معرض هستند.
چگونه می‌توان این را مدیریت کرد؟ آن‌ها به ۲ بازیکن برای هر جایگاه نیاز دارند اما این احتمالاً از قبل هم صادق بود. شاید سرمربیان به ۲ تیم برای کار نیاز داشته باشند؟ مشکل پول نیست اما زندگی کاری برای بازیکنان تیم‌های برتر و مربیان تغییر خواهد کرد. اگر بار کاری بازیکنان به‌درستی در نظر گرفته شود و تهدید فرسودگی جدی گرفته شود، این تغییر ضروری است.
گرما نیز عامل تأثیرگذاری به حساب می‌آید. آب‌وهوا به‌وضوح بر جام جهانی باشگاه‌ها تأثیر گذاشت. نه فقط به این دلیل که در آمریکا برگزار شد زیرا افزایش دما مشکلی جهانی است. اگر دما از ۳۰ درجه سانتی‌گراد (۸۶ فارنهایت) فراتر رود، ورزش کردن دشوار می‌شود و چنانچه از ۳۷ درجه سانتی‌گراد (۹۹ فارنهایت) بگذرد، تقریباً غیرممکن است.
من در گرما بازی کرده‌ام و این تجربه‌ای بسیار ناراحت‌کننده است؛ چه از نظر جسمی و چه ذهنی. باید به تجربه بازیکنان توجه کرد. بازی‌ها شاید غیرجذاب شوند و در تورنمنت اخیر چندین مسابقه به دلیل شرایط جوی کمتر تماشایی بودند.
گرما یک مساله جهانی است، نه فقط آمریکایی. در تابستان، دما در بسیاری از مناطق آسیا، آفریقا، آمریکای شمالی و جنوبی و جنوب اروپا به سطوح بسیار بالایی می‌رسد. در جام ملت‌های زنان اروپا در سوئیس هم هوا بسیار گرم بود. بنابراین، اگر نمی‌خواهیم در آینده فقط به اسکاندیناوی یا آلاسکا محدود شویم، باید راه‌حلی پیدا کنیم.
می‌توان زمان شروع بازی‌ها را تغییر داد، تورنمنت‌ها را به زمستان منتقل کرد یا حتی هر ۱۵ دقیقه استراحت برای نوشیدن آب گذاشت. اما آیا این واقعاً منطقی است؟ راهی جز ورزشگاه‌های مجهز به تهویه مطبوع وجود ندارد. در اروپا، این استادیوم‌ها باید از نظر محیط زیستی پایدار باشند وگرنه این ایده پذیرفته نخواهد شد. اگر تماشاگران به استادیوم نیایند، جو و حال‌وهوایی وجود ندارد. و بدون جو هواداری، ارزش فوتبال کم می‌شود.
شاید به گفت‌وگوهای بازتری درباره نحوه عملکرد تورنمنت‌ها، نیاز باشد.
برقراری تعادل بدون شک دشوار است. بنا به تجربه‌ام به‌عنوان مدیر تورنمنت یورو ۲۰۲۴، ورزش در اروپا باید استانداردهای پایداری را رعایت و رقابت‌ها باید تعادلی بین منافع مختلف را ایجاد کنند. من ۶ سال روزانه با این موضوع سروکار داشتم؛ تلاش برای یافتن تعادل بین آزادی سفر، ارائه بلیت با قیمت‌های منصفانه و مقرون‌به‌صرفه و همه ملاحظات اجتماعی. بنابراین می‌دانم این کار آسان نیست. باید این کار را عملی کنیم. فوتبال برای همه است، هیچ‌کس نباید کنار گذاشته شود. موظفیم به این هدف برسیم و در عین حال اطمینان حاصل کنیم تورنمنت‌ها بهترین تجربه ممکن را ارائه می‌کنند.
