سقوط آزاد فلیکس؛ رو به پایان
به گزارش فوتبال 360، ژائو فلیکس، ستارهای که در سال ۲۰۱۹ با لقب «پسر طلایی» و انتقال ۱۲۷ میلیون یورویی به اتلتیکو مادرید به عنوان یکی از گرانترین بازیکنان تاریخ معرفی شد، حالا در ۲۵ سالگی راهی النصر عربستان شده. این انتقال، ارزشی بالغ بر ۴۳.۷ میلیون پوند دارد و فلیکس را به ششمین تیم دوران حرفهایاش میرساند؛ سفری پرنوسان از بنفیکا به اتلتیکو، سپس قرضی به چلسی، بارسلونا، میلان و دوباره چلسی، و حالا النصر. با مجموع هزینههای نقلوانتقالات ۲۲۵ میلیون یورویی، او چهارمین بازیکن گرانقیمت تاریخ فوتبال است اما عملکردش در سالهای اخیر نشاندهنده افتی محسوس بوده و بسیاری را به این پرسش واداشته؛ چرا ستارهای با چنین استعداد درخشانی، اینگونه از اوج فاصله گرفت؟
استعداد اول فوتبال پرتغال
فلیکس در بنفیکا به عنوان یک مهاجم خلاق و همهکاره درخشید. توانایی در بازیسازی، دریبلزنی، پاسهای دقیق و تمامکنندگی، او را به یکی از آیندهدارترین استعدادهای اروپا تبدیل کرد. با این حال، پس از انتقال به اتلتیکو مادرید، نتوانست انتظارات را برآورده کند. در سه فصل و نیم حضور در اتلتی، تنها ۳۵ گل در ۱۳۱ بازی به ثمر رساند و در فصل قهرمانی اتلتی در لالیگا ۱۴ بازی را از ابتدا شروع کرد. دوران قرضی او در چلسی و بارسلونا، فراز و نشیب داشت. در بهترین حالت در یک فصل ۱۰ گل به ثمر رساند؛ آماری که برای بازیکنی با برچسب قیمتیاش ناامیدکننده است.
کم کاری در امور دفاعی
یکی از دلایل اصلی افت فلیکس را میتوان در عدم سازگاری با الزامات فوتبال مدرن جستوجو کرد. مربیان امروزی، از جمله دیگو سیمئونه در اتلتیکو بر تعهد دفاعی بازیکنان تهاجمی تأکید دارند اما فلیکس بارها به دلیل کمکاری در امور دفاعی مورد انتقاد قرار گرفته. در سیستمهای مدرن، بازیکنان خط حمله نه تنها باید در فاز هجومی خلاق باشند، بلکه باید در پرسینگ، بازپسگیری توپ و پوشش فضاهای دفاعی مشارکت کنند. فلیکس با وجود مهارتهای تکنیکی استثنایی، اغلب به عدم ثبات و بیمیلی در انجام وظایف دفاعی متهم شده. این موضوع بهویژه در اتلتیکو که سبک بازیاش بر پایه نظم تیمی و تلاش بیوقفه استوار است به اختلافاتی با سیمئونه منجر شد. حتی در میلان با وجود شروع امیدوارکننده، ناتوانی در حفظ ثبات و تأثیرگذاری مداوم، او را از ترکیب اصلی سرجیو کونسیسائو دور کرد.
آخرین فرصت برای بازگشت
حضور در کنار کریستیانو رونالدو، کاپیتان تیم ملی پرتغال و تحت هدایت خورخه ژسوس، میتواند انگیزهای دوباره به او ببخشد. لیگ حرفهای عربستان، اگرچه از نظر رقابتی با لیگهای برتر اروپا فاصله دارد اما فشار کمتری را بر بازیکنان تحمیل میکند و فضایی برای بازسازی اعتمادبهنفس فراهم میآورد. با این حال، برخی معتقدند این انتقال به معنای پایان جاهطلبیهای فلیکس برای درخشش در سطح اول فوتبال اروپا است. در ۲۵ سالگی، او هنوز زمان دارد تا مسیرش را تغییر دهد اما این نیازمند تغییر ذهنیت، تعهد بیشتر به وظایف تیمی و سازگاری با نیازهای مدرن فوتبال است.
فلیکس در النصر فرصتی طلایی دارد تا بار دیگر تواناییهایش را به نمایش بگذارد. اگر او بتواند تعادل بین خلاقیت هجومی و مسئولیتپذیری دفاعی را پیدا کند، شاید بخشی از درخشش روزهای بنفیکا را بازآفریند. اگر این انتقال به سرنوشت تجربههای قبلیاش دچار شود، نام او به عنوان یکی از بزرگترین استعدادهای هدررفته نسل خودش در تاریخ به ثبت میرسد. النصر با تمام امکانات و حمایتهایش، آزمون نهایی برای فلیکس تلقی میشود. یا تولدی دوباره را تجربه میکند یا برای همیشه از آسمان پرستاره اروپا میافتد.
