football360 logo
360-club-icon
360-club
360-camera

دلیل بی‌مهری بازار نسبت به دروازه‌بان‌ها چیست؟/ رفتار متفاوت با سنگربانان

12 مرداد 1404 ساعت 12:565 نظر
حتی بهترین دروازه‌بانان جهان هم کم‌تر در رأس اخبار نقل‌وانتقالات قرار می‌گیرند.

به گزارش فوتبال ۳۶۰، شاید کمی عجیب به نظر برسد اما بار دیگر پنجره تابستانی امسال نشان داد دروازه‌بانان برتر جهان در مقایسه با دیگر بازیکنان، چندان مورد توجه بازار نقل و انتقالات قرار نمی‌گیرند. گابریله مارکوتی، از نویسندگان ارشد ESPN این وضعیت را مورد بررسی قرار داده

جانلوئیجی دوناروما از پاری‌سن‌ژرمن، ادرسون از منچسترسیتی و مایک مانیان از میلان، همگی در میان ۱۰ دروازه‌بان برتر جهان قرار دارند. اگر آن‌ها در پست‌های دیگر مانند بال، مدافع میانی یا مهاجم بودند، تلفن‌های مدیر برنامه‌هایشان از پیشنهادهای متعدد زنگ می‌خورد و باشگاه‌هایشان تمام تلاش خود را برای تمدید قرارداد به کار می‌گرفتند.


 این اتفاق اما رخ نمی‌دهد. در واقع، پاری‌سن‌ژرمن و منچسترسیتی به دنبال جذب دروازه‌بانان جوان و گران‌قیمت هستند (لوکاس شوالیه از لیل به پاری‌سن‌ژرمن نزدیک است و جیمز ترافورد از برنلی با مبلغی رکوردشکن برای یک دروازه‌بان انگلیسی به منچسترسیتی پیوست). در مورد مشتریان احتمالی، صحبت‌هایی درباره انتقال دوناروما به منچستریونایتد، ادرسون به گالاتاسرای و مانیان به چلسی مطرح شده اما هیچ‌کدام جدی به نظر نمی‌رسد.

این وضعیت در نگاه اول عجیب است. دوناروما ۲۶ سال دارد و کاپیتان تیم ملی ایتالیا و قهرمان اروپا و لیگ قهرمانان است. ادرسون ۳۱ ساله، ستون اصلی تیم پپ گواردیولا در منچسترسیتی و قهرمان چندین دوره لیگ برتر و لیگ قهرمانان به شمار می‌رود. مانیان ماه گذشته ۳۰ ساله شد و به عقیده بسیاری، بهترین دروازه‌بان سری آ در ۴ سال گذشته و دروازه‌بان اول تیم ملی فرانسه است. هر کدام از این بازیکنان را می‌توان با قیمتی مناسب در تابستان یا به صورت بازیکن آزاد در سال آینده جذب کرد.

با این حال، به نظر می‌رسد قوانین متفاوتی برای خرید و فروش دروازه‌بانان وجود دارد و این موضوع تا حدی ساختاری است. می‌توانید یکی از بهترین بال‌های جهان باشید و به باشگاهی بپیوندید که از قبل یک بال درجۀ یک دیگر دارد؛ مربی راهی برای بازی دادن به هر ۲ شما پیدا خواهد کرد؛ چنانچه در رئال مادرید شاهد آن بودیم. در مورد دروازه‌بانان اما چنین امکانی وجود ندارد.


از طرفی دیگر، این بازیکنان دستمزدهای بسیار بالایی دریافت می‌کنند (به خصوص دوناروما که سالانه حدود ۲۳ میلیون دلار درآمد دارد) و تعداد باشگاه‌هایی با توانایی مالی، اعتبار و نیاز فوری به یک دروازه‌بان جدید، بسیار محدود است.

 فوتبال ارزش دروازه‌بانان را به اندازه دیگر بازیکنان نمی‌داند. در فهرست ارزش بازیکنان در پایگاه ترانسفرمارکت، ۴ دروازه‌بان (دیگو کاستا از پورتو، داوید رایا از آرسنال، گرگور کوبل از دورتموند و دوناروما) با ارزش ۴۰ میلیون یورو در صدر قرار دارند. البته این فهرست کاملا دقیق نیست و به سن و مدت قرارداد بازیکنان بستگی دارد اما در فهرست کلی بازیکنان، دوناروما در رتبه ۱۴۷ قرار دارد. آیا واقعا ۱۴۶ بازیکن در جهان ارزشی بیشتر از این دروازه‌بان پاری‌سن‌ژرمن دارند؟

مینو رایولا، مدیر برنامه‌های سابق دوناروما، معتقد بود سهم یک دروازه‌بان تراز اول در موفقیت تیم با بازیکنان بزرگی مانند ارلینگ هالند یا امباپه قابل مقایسه است و دستمزدش هم باید در همین حدود باشد. او موفق شد برای مشتری خود قراردادی ۱۴ میلیون دلاری در سن ۱۸ سالگی دست‌وپا کند و دوناروما قرارداد فعلی را در ۲۲ سالگی با پاری‌سن‌ژرمن امضا کرد.

افزایش چشمگیر دستمزد دوناروما اما در حال حاضر بعید به نظر می‌رسد. طبق گزارش‌ها، پیشنهاد تمدید قرارداد جدید پاری‌سن‌ژرمن به جای دستمزد تضمینی بر اساس پاداش‌های حضور در مسابقات است و به هیچ‌وجه افزایش ۵۰ درصدی را  در نظر نمی‌گیرد.


عوامل دیگری در این وضعیت نقش دارند. دوناروما دستمزد بالایی دارد و در بازی با پا چندان خوب نیست. این ویژگی برای برخی مربیان مانند لوئیس انریکه مهم است. ادرسون در ۲ فصل گذشته به دلیل مصدومیت برخی بازی‌ها را از دست داد و ترافورد به عنوان یک بازیکن بومی برای سیتی محسوب می‌شود. میلان پس از راه نیافتن به مسابقات اروپایی فصل گذشته، ضرر مالی قابل توجهی را متحمل شد.

 اگر این بازیکنان در پست‌های دیگری بازی می‌کردند، باز هم با این وضعیت روبه‌رو می‌شدند؟ بی‌مهری بازار تنها به دلیل این است که به طور میانگین کمتر از ۴۰ بار توپ را لمس می‌کنند؟

مربیان، مدیران ورزشی و استعدادیاب‌ها (چه متخصصان داده و چه استعدادیاب‌های سنتی) هنوز نتوانسته‌اند ارزش واقعی دروازه‌بانان را درک کنند. شاید چون بیش‌تر مربیان و مدیران سابق بازیکنان دروازه‌بان نبوده‌اند. از آنجا که یک اشتباه دروازه‌بانی بسیار بیش‌تر از یک موقعیت از دست رفته توسط مهاجم یا یک پاس اشتباه توسط هافبک در ذهن می‌ماند، آن‌ها به نوعی مجازات می‌شوند.

به نظر می‌رسد این وضعیت ترکیبی از همه موارد ذکر شده است. در نهایت، باشگاه‌ها دروازه‌بانان را قابل جایگزینی می‌بینند و تفاوت بین یک دروازه‌بان فوق‌العاده و یک دروازه‌بان صرفاً خوب را بسیار کم‌تر از تفاوت بین بازیکنان در پست‌های دیگر می‌دانند.

Loading...
Loading...
Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...