دروازهبانان برتر تاریخ فوتبال؛ الدیوینو و دیگر هیچ!
به گزارش فوتبال 360، طی 10 روز 10 دروازهبان برتر تاریخ فوتبال را بررسی و با مقایسه افتخارات کسب شده و شاخصههای آماری و فنی، خلاصهای اجمالی از دوران ورزشی آنها ارائه میکنیم.
نخستین سوپراستار
متولد 1901 بود و مثل تمام همنسلانش سعی میکرد به دور از جهان سیاستزده به علاقهمندیهایش بپردازد.
اولین بار در المپیک 1920 چهره شد؛ المپیک مهمترین رویداد فوتبالی جهان نام داشت و هنوز ایده جام جهانی به سر کسی نزده بود. اسپانیا در فوتبال گمنام و تشنه موفقیت به نظر میرسید. زامورا در آن زمان با درخششی مثالزدنی تیمش را به پیروزیهای متعدد رساند و در آنجا بهترین نمایش زندگیاش را مقابل ایتالیا عرضه کرد تا ایتالیا کنار برود و اسپانیا در جدول بازندهها شانسی برای کسب مدال نقره داشته باشد. پس از آن مسابقه، خبرنگاران بلژیکی در ستایش او نوشتند: اگر ایتالیا این بازی را نبرد، فقط به خاطر جوانی به نام زامورا بود!
البته پس از بازگشت از بلژیک به اسپانیا، کسی حلقه گل دور گردنش ننداخت و در همان بدو ورود پلیس او را دستگیر کرد. چون در خلال مسابقات به یک بازیکن ایتالیایی مشت زد و سعی کرد از بلژیک سیگار قاچاق کند. همین شیطنتهایش باعث شد تا برای چند شب او را به زندان بفرستند.
البته تنها به فوتبالیست شدن بها نداده بود و سعی داشت با صورتی تیغزده و موهای مرتب به مانند چهرههای سینما در زمین مسابقه ظاهر شود. او با پلیور یقهدار و کلاه خاصش در ذهنها ماندگار شد و چه باورتان بشود و چه نه، اولین ستاره جهان فوتبال، یک دروازهبان بود؛ یک دروازهبان کاریزماتیک که به او الدیوینو میگفتند؛ در زبان اسپانیایی به معنی الهه. او غیرممکنترین توپها را مهار میکرد و بسیاری برای دیدن بازیاش به استادیومها هجوم میآوردند.
سیاسی نبود اما در زمین سیاست توپ زد!
زامورا که در دهه 20 و 30 قرن بیستم بهترین فوتبالیست اسپانیایی بود، همیشه سعی کرد از اظهارنظرهای سیاسی و کنشهای حاشیهآفرین دور باشد. او بین 1919 تا 1922 در بارسلونا بازی کرده و به نوعی در این تیم ستاره شده بود اما در 1930 از اسپانیول به رئال مادرید پیوست.
هرچند پیش از او هم بازیکنانی در هر ۲ تیم بازی کردند اما زامورا قصه متفاوتی داشت و بازی کردنش برای هر دو تیم پذیرفتنی نبود. او تبدیل به اولین دروازهبانی شد که هم در بارسلونا و هم در رئال مادرید فاتح جام حذفی نام گرفت.
وقتی به مادرید کوچ کرد، بارساییها به او لقب خائن دادند و حتی زامورا را متهم به سلطنتطلبی و ارتباط نزدیک با ژنرال فرانکو کردند.
آن زمان اوضاع کشور سیاسی اسپانیا به شدت دوقطبی و جنگ بین چپ و راستها بالا گرفته بود. انتقال زامورا به رئال مادرید عملا این دوقطبی را تشدید کرد. در نهایت در سال 1936 جنگ داخلی اسپانیا شکل گرفت و در خلال جنگ جمهوریخواهان عمدتا طرفداران بارسلونا، او را دستگیر کردند.
زامورا رفت اما از او چه چیزی ماند؟
بعد از اتمام دوران فوتبالیاش، سرمربی تیم اتلتیکومادرید شد و این تیم را قهرمان لالیگا کرد تا به عنوان سرمربی هم دوران پرافتخاری داشته باشد.
در دوران او جمعآوری آمار به دقت امروز انجام نمیشد اما طبق تخمینها و اطلاعات، حدود 450 بازی و 165 کلینشیت داشت و با توجه به کیفیت پایین تاکتیکهای دفاعی در آن زمان، آمار بینظیری محسوب میشود.
هرساله لالیگا جایزهای را تحت عنوان جایزه زامورا به بهترین دروازهبان لالیگا اهدا میکند. این موضوع نشاندهنده اهمیت بالای زامورا در اسپانیا و میراث باشکوهش است. اسپانیاییها در مورد او میگویند: فقط ۲ دروازهبان وجود داشته؛ ریکاردو زامورا روی زمین و پتر مقدس در بهشت!
