ماجرای جذاب آقای گلی برتر؛ 3 پادشاه و یک اقلیم
به گزارش فوتبال 360، لیگ برتر در واپسین سالهای قرن بیستم یک اتفاق عجیب را تجربه کرد. آنها در فصل 1999-1998، 3 آقایگل مشترک با 18 گل داشتند (کریس ساتن، دیان دابلین و مایکل اوون). پس از ابداع جایزه کفش طلای لیگ برتر، این اتفاق برای اولین بار رخ میداد و در کمال شگفتی، فصل بعدی هم 3 آقایگل داشت؛ آن هم با 18 گل! باز هم مایکل اوون 18 گل زد و برای دومین بار کفش طلا را برد اما در کنار او دوایت یورک و جیمی هاسلبنک هم در صدر فهرست گلزنان قرار گرفتند.
پس از آن هواداران انگلیسی 20 سال منتظر ماندند تا 3 بازیکن به یک اندازه گل بزنند و کفش طلا بار دیگر 3 برنده متفاوت داشته باشد. این بار در فصل 2018-2019، پیر امریک اوبامیانگ، سادیو مانه و محمد صلاح مشترکا با 22 گل برنده این جایزه شدند.
محمد صلاح
صلاح که با درخشش خود در آن فصل برای دومین بار متوالی جایزه کفش طلا را برنده شد 3 گل را از روی نقطه پنالتی به تور چسباند و برخلاف 2 بازیکن دیگر در هر 38 بازی حضور پیدا کرد (اوبامیانگ و مانه 36 بازی انجام دادند) ستاره مصری به ازای هر 148 دقیقه، یک گل به ثمر رساند(کمترین میان 3 نفر).
محمد صلاح در این فصل با 8 پاسگل با 30 تاثیرگذاری، پس از ادن ازار (31 تاثیر)، موثرترین بازیکن لیگ بود.
سادیو مانه
مانه هیچکدام از گلها را از روی نقطه پنالتی وارد دروازه نکرد و تنوع خاصی در گلزنی به وسیله پای چپ و راست و ضربه سر داشت.
او به ازای هر 140 دقیقه یک گل وارد دروازه رقبا کرد و یک بار هم به همتیمیهایش پاس گل داد.
درخشش او و صلاح مانع از قهرمانی تیم رویایی پپ نشد و لیورپول با 97 امتیاز و یک امتیاز کمتر از منچسترسیتی (بهترین خط حمله فصل) در رده دوم ایستاد.
پیرامریک اوبامیانگ
ستاره پرنور روزهای کمفروغ آرسنال، علاوه بر 22 گل، 5 پاسگل به دیگران اهدا کرد تا در فصلی که آرسنال تنها یک امتیاز برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا کم آورد، بهترین بازیکن تیمش باشد.
اسطوره فوتبال گابن، بهترین نرخ گلزنی را میان هر 3 نفر به ثبت رساند و در هر 124 دقیقه حضورش یک گل وارد دروازه رقبا کرد. او با 4 پنالتی گل شده، بیشتر از سایرین پنالتی گل کرد و تمام گلهایش را با پا به ثمر رساند تا عملکرد درخشانش روی زمین ستایش شود. شاید اگر مهاجم 187 سانتیمتری و سرزن آرسنال، آن فصل به اندازه زمین روی هوا هم خطرناک بود، میتوانست به تنهایی آقایگل شود.
