تحلیل فنی برد خفیف رئال؛ استحکام دفاعی و دردسرهای هجومی
به گزارش فوتبال 360، در دیدار شب گذشته رئال مادرید مقابل اوساسونا در سانتیاگو برنابئو، کهکشانیها با هدایت ژابی آلونسو به پیروزی یک بر صفر دست یافتند. این برد با تکگل پنالتی کیلیان امباپه در دقیقه 51 رقم خورد و نمایانگر استحکام دفاعی بینقص رئال و در عین حال کاستیهایی در فاز هجومی بود.
استحکام دفاعی؛ دیواری نفوذناپذیر
خط دفاعی رئال مادرید تحت هدایت آلونسو به معنای واقعی کلمه غیرقابلنفوذ بود. اوساسونا در طول 90 دقیقه حتی یک شوت در چارچوب نداشت؛ آماری که از سال 2018 برای رئال در لالیگا بیسابقه مینمود. دین هاوسن، مدافع جوان رئال با 7 دفع توپ و پیروزی در 7 دوئل، نقش کلیدی در این استحکام داشت. او به همراه ادر میلیتائو و آلوارو کارراس با هماهنگی مثالزدنی، فضاهای میانی و کناری را کاملاً بستند. رویکرد آلونسو در استفاده از سیستم 3-3-4 با تأکید بر پرس از بالا و بازپسگیری سریع توپ، باعث شد اوساسونا نتواند به یکسوم دفاعی رئال نفوذ کند. شوامنی بهعنوان هافبک دفاعی، ضمن پوششدهی عالی و 3 تکل موفق، نقش مکمل مهمی ایفا کرد.
مالکیت توپ: تسلط مطلق، اما بدون خلاقیت کافی
رئال مادرید با 68 درصد مالکیت توپ، جریان بازی را کاملاً در اختیار داشت. این تسلط با 612 پاس صحیح (دقت 92 درصد) و 114 لمس توپ توسط هاوسن در قلب خط دفاعی به دست آمد. بازیسازی از عقب زمین با محوریت هاوسن و ترنت الکساندر آرنولد به رئال اجازه داد ریتم بازی را دیکته کند. با این حال، این مالکیت بالا به خلق موقعیتهای گلزنی قابلتوجه منجر نشد. رئال تنها 3 شوت در چارچوب داشت و تنها یکی از آنها (پنالتی امباپه) به گل تبدیل شد. این نشاندهنده ضعف در انتقال سریع توپ به مناطق خطرناک و کمبود خلاقیت در یکسوم هجومی بود.
آردا گولر در نقش شماره 10: جرقهای در میانه میدان
آردا گولر، ستاره جوان ترکیهای در این بازی بهعنوان شماره 10 به میدان رفت و عملکردی امیدوارکننده داشت. او با 2 خلق موقعیت و 3 پاس کلیدی، خلاقترین بازیکن رئال در فاز هجومی نام داشت. تحرک بالای گولر بین خطوط و توانایی او در پیدا کردن فضاهای خالی به رئال کمک کرد در لحظاتی قفل دفاعی اوساسونا را باز کند. با این حال، عدم هماهنگی کافی با بالها، بهویژه وینیسیوس جونیور، تأثیرگذاری او را محدود جلوه داد. گولر با 45 لمس توپ و دقت پاس 88 درصد، پتانسیل خود را نشان داد اما نیاز به زمان برای تطبیق کامل با نقش محوری در سیستم آلونسو دارد.
چالش موقعیتسازی: پاشنه آشیل رئال
با وجود تسلط بر بازی، رئال در تبدیل مالکیت به موقعیتهای گلزنی ناکام بود. تنها 9 شوت (3 در چارچوب) و امید گل 1.2 نشاندهنده ضعف در فاز هجومی بود. فقدان یک هافبک خلاق در کنار امباپه و ناتوانی وینیسیوس در دریبلزنی موفق (2 از 6 دریبل) از عوامل اصلی این مشکل نام داشتند. آلونسو باید راهحلی برای افزایش تحرک در خط حمله و بهبود ارتباط بین هافبکها و مهاجمان بیابد.
در مجموع، رئال مادرید با نمایش دفاعی بینقص و مالکیت بالا، پایههای محکمی برای موفقیت در این فصل نشان داد اما برای تبدیل شدن به تیمی کامل، نیاز به بهبود در خلق موقعیت و کارایی هجومی دارد.
