لیگ ملت‌های اروپا؛ رقابتی در حال بزرگ شدن
به گزارش فوتبال 360، یوفا و فیفا در سال‌های اخیر به هر دلیلی که عنوان یا از سوی منتقدان مطرح می‌شود در پی انجام بازی‌های بیش‌تر و تدارک رقابت‌های متعدد هستند.فیفا در اقدامی مورد انتقاد شدید می‌خواست جام جهانی را هر 2 سال یک بار برگزار کند و یوفا لیگ سطح سوم تیم‌های باشگاهی اروپا را با عنوان لیگ کنفرانس اروپا راه‌اندازی کرده و این اقدامات احتمالا ادامه خواهد داشت. در این بین یک رقابت جدید از سبد پیشنهادهای سران یوفا بیرون آمد و در زمان موعود و مقرر روی صحنه فوتبال دنیا به نمایش درآمد. لیگ ملت‌های اروپا برای کشورهای عضو این اتحادیه رونمایی شد و امسال سومین دوره خود را پشت سر می‌گذارد؛ رقابتی که اکنون و پس از گذشت 2 دوره از یک عرصه نه چندان مورد توجه در حال تبدیل شدن به یک میدان مهم و حائز اهمیت است.
تولد و مسیر رشد
درست مثل یک کودک نوپا، لیگ ملت‌های اروپا که در سال 2018 رسما متولد شده بود، بازی‌هایش را نوعا با انگیزه پایین تیم‌ها و گاهی هم محک زدن بازیکنان جوان کشورهای اروپایی شروع کرد. لیگ‌های باشگاهی، رقابت‌های قدیمی‌تر ملی و بازی‌های باشگاهی بین‌المللی همگی از اهمیت بیشتری نسبت به لیگ ملت‌ها برخوردار بودند. با این وجود قهرمانی پرتغال در اولین دوره این رقابت‌ها با کریستیانو رونالدو و تماشای جشن قهرمانی این تیم انگیزه‌ها را برای سایر مدعیان اروپایی بالاتر برد. دوره دوم این رقابت‌ها 2 سال بعد از سر گرفته شد و این بار قهرمان جهان، تیم ملی فرانسه بود که برای رسیدن به سکوی اول لیگ ملت‌ها دندان تیز کرده بود و ضمن بهره‌گیری از تیم اصلی‌اش فاتح این دوره از رقابت‌ها شد. حتی در پایان دومین دوره لیگ ملت‌ها هم همچنان بال‌های هیجان و حساسیت بر پشت کودک نوپای فوتبال قاره سبز رشد نکرده بودند و کماکان لیگ ملت‌ها را به عنوان رقابتی درجه 2 قلمداد می‌کردند. دوره سوم رقابت‌ها اما رنگ و بوی تازه‌ای به این میدان جدید بخشیده است. به نظر می‌رسد آن کودک دیگر برای طی مسیر رشد و ترقی به پاهای استواری احتیاج ندارد و آمادگی تیم‌ها، اتفاقات جذاب متعدد، حساسیت بازی‌ها، فشار روی مربیان و بازیکنان و حضور قدرت‌های بزرگ قاره سبز با بهترین تیم‌هایشان در لیگ ملت‌ها نشان داد این رقابت اکنون با 2 بال هیجان و حساسیت جای خودش را در فوتبال اروپا پیدا کرده و در حال پرواز به سمت کسب اعتبار به عنوان یک رقابت بزرگ بین‌المللی است.
شیوه متفاوت و تجربه‌های جدید
لیگ ملت‌های اروپا برخلاف جام جهانی و جام‌های ملی در قاره‌های دنیا در یک بازه خاص و تعیین شده و کوتاه برگزار نمی‌شود و روند فرسایشی این رقابت، شیوه جدیدی از یک میدان بین‌المللی فوتبال را به نمایش می‌گذارد. تیم‌های حاضر در این مسابقات قادر نیستند با برگزاری یک اردوی آماده‌سازی و چند بازی دوستانه به ترکیب مورد نظر خود رسیده و برای حضور در یک رقابت به آمادگی کامل برسند. آن‌ها مجبورند طی 2 سال برگزاری بازی‌ها در هر برهه‌ای که رقابت‌ها از سر گرفته می‌شوند با داشته‌های جدید، اعم از بازیکنان جدید، خداحافظی ستاره‌های قدیمی، مصدومان و محرومان تازه و حتی سرمربی‌های تازه وارد در بهترین شرایط خود قرار بگیرند. این موضوع به نوعی نظریه یوفا برای فرصت بیش‌تر و رسیدن به کیفیت بالاتر برای تیم‌ها را تایید می‌کند. تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها باید طی 2 سال با برنامه‌ریزی دقیق‌تری نسبت به جام جهانی یا جام ملت‌های اروپا همواره آمادگی خود را حفظ کنند و شبیه به یک لیگ فوتبال باشگاهی در تمام مقاطع فصل کیفیت، انگیزه و فرم خود را حفظ کنند. این شیوه جدید برگزاری رقابت‌های بین‌المللی در اروپا در ابتدا با انتقادی مواجه می‌شد مبنی بر این که فاصله بین بازی‌ها هیجان را در مسابقات کم می‌کند. البته این انتقاد چندان هم بیراه نبوده و هیجان لیگ ملت‌ها هرگز به اندازه ماه برگزاری جام جهانی یا جام ملت‌های اروپا نیست اما حضور قدرتمند تیم‌ها در سومین دوره بازی‌های این رقابت جدید و هیجان و انگیزه‌ای که در میان ستارگان مطرح تیم‌های اروپایی برای موفقیت در این عرصه موج می‌زند، نشان می‌دهد لیگ ملت‌ها دستکم تا اندازه‌ای از مخمصه این انتقاد رهایی پیدا کرده و برای جذاب کردن مسابقاتش دلایل دیگری را به مخاطبان ارائه می‌کند. مسابقات نوپای قاره سبز در حقیقت یک تجربه جدید را با ارئه یک شیوه جدید برگزاری رقابت‌های بین‌المللی به فوتبالدوستان می‌دهد و آن‌ها را هر دوره بیش از دوره گذشته پای تماشای مسابقاتش می‌نشاند.
افتخاری جدید در دسترس تیم‌های اروپایی
تا پیش از رونمایی لیگ ملت‌ها، تیم‌های قاره سبز برای فرصت مجدد کسب افتخار در قاره خود مجبور بودند 4 سال صبر کنند اما اکنون در صورت ناکامی در جام ملت‌های اروپا، آن‌ها لیگ ملت‌ها را برای جبران در اختیار دارند. شیوه جدید مسابقات ملی یوفا در حقیقت یک فرصت ویژه برای بازیابی اعتماد به نفس و برنامه‌ریزی دقیق‌تر و بیش‌تر تیم‌ها به شمار می‌رود. به عنوان مثال اگر لیگ ملت‌های اروپا برگزار نمی‌شد، ایتالیا که شانس راهیابی به جام جهانی را از دست داده کاملا به انزوا می‌رفت و باید برنامه‌هایش را جام ملت‌های بعدی ترتیب می‌داد اما اکنون ستارگان این تیم در حال کسب تجربه و درخشش در رقابت‌های جدید اروپایی هستند و فرصت دارند تا حسرت از دست دادن جام جهانی را با درخشش در لیگ ملت‌ها به فراموشی بسپارند. مسیر طی شده توسط این رقابت نوظهور نشان می‌دهد احتمالا در سال‌های پیش رو، رسانه‌ها توجه بیشتری به آن نشان دهند و تیم‌ها با حساسیت و هیجان بالاتری پا به میدان لیگ ملت‌های اروپا بگذارند.
