معرفی تیم‌های گروه هشتم جام جهانی 2022؛ گردهمایی قربانیان اروگوئه در آخرین اجرای رونالدو
به گزارش فوتبال 360، بیست‌ودومین دوره رقابت‌های جام جهانی، قرار است از 29 آبان‌ماه، برای آخرین‌بار با حضور 32 تیم آغاز شود. در گروه هشتم این مسابقات شاهد حضور تیم‌های پرتغال، اروگوئه، غنا و کرهجنوبی هستیم. چهار تیم از چهار منطقه‌ی مختلف که باید به رقابت با یکدیگر جدال داشته باشند.
پرتغال؛ آخرین حضور کریس به امید قهرمانی
عجیب است اما پرتغال در قطر، هشتمین حضور خود در جام جهانی را تجربه می‌کند. آن‌ها تا به حال نتوانسته‌اند حضوری پررنگ در مهمترین رویداد فوتبالی جهان داشته باشند و در 2 دهه‌ی اخیر این حضور، برجسته‌تر شده است. با این‌وجود بهترین عنوان کسب شده برای سلسائوی اروپا مربوط به اولین حضورش در سال 1966 می‌شود. جایی که آن‌ها با درخشش ستاره‌ی جوانی چون اوزه‌بیو موفق شدند مقام سوم جهان را مال خود کنند. پرتغال در دور گروهی پس از عبور از سد تیم‌های مجارستان و بلغارستان، در سومین بازی دست به کار بزرگی زد و برزیل، مدافع عنوان قهرمانی در دو دوره‌ی قبل را با نتیجه 3 بر یک مغلوب کرد.
آن‌ها در دور یک‌چهارم نهایی با پوکر اوزه‌بیو از سد کره‌‌شمالی، دیگر شگفتی‌ساز آن سال گذشتند و کامبکی شیرین را به‌ثبت رساندند. باخت 2 بر یک مقابل انگلیس با بریس بابی چارلتون، پایانی بود بر ماجراجویی‌های ناوبرها. آن‌ها با‌این حال توانستند در بازی رده‌بندی شوروی را مغلوب کنند و بر سکوی سوم جهان بایستند.
20 سال طول کشید تا بازهم پرتغال را در جام جهانی ببینیم. آن‌ها در همان دور نخست از گردونه‌ی بازی‌ها کنار رفتند. برای تجربه‌ی سومین حضور پرتغالی‌ها 18 سال صبر کردند و یک مرتبه‌ی دیگر حذف در همان دور نخست نصیب آن‌ها شد.
پرتغال از سال 2002 مشتری ثابت جام جهانی شده و با حضور ستاره‌های نامداری که داشته انتظار دیگری هم از آن‌ها نمی‌شد داشت. کسب عنوان چهارم در جام جهانی 2006 دیگر اتفاق بزرگی بود که از سوی آن‌ها در بزرگترین رویداد فوتبالی جهان دیده‌ایم. نماینده‌ی اروپا در سال‌های 2010، 2014 و 2018 به ترتیب در مراحل یک‌هشتم، گروهی و یک‌هشتم از جام جهانی حذف شده است.
آن‌ها حالا قرار است برای دومین دوره متوالی با سرمربیگری فرناندو سانتوش وارد مسابقات شوند. قهرمان یورو 2016 و لیگ ملت‌های سال 2019 به‌دنبال این است تا طی روند هر 3 سال یک جام، این‌بار در جام جهانی رتبه‌ی نخست را مال خود کند. نمایش ضعیف در جام جهانی 2018، یورو 2020 ، انتخابی جام جهانی 2022 که منجر به کشیده شدن سرنوشت آن‌ها به بازی‌های پلی‌آف شد و همچنین عدم صعود به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های اخیر، تردیدها را نسبت به تیم پیرمرد 68 ساله بیشتر کرده اما نمی‌توان حضور این همه ستاره در ترکیب پرتغال را نادیده گرفت.
رونالدو، در پنجمین و آخرین جام جهانی خود می‌خواهد هر طور شده با قهرمانی در جام جهانی خودش را ثابت کند و نشان دهد رفتاری که با او در منچستر شده رفتار درستی نبوده است. به جز (CR7) باید به ژوآئو کانسلو، روبن دیاز، برونو فرناندز، ویتینیا، ژوآئو فلیکس، برناردو سیلوا، نونو مندز و رافائل لیائو هم اشاره کنیم. آیا این مجموعه‌ی پرستاره می‌تواند پرتغال را به نهمین قهرمان منحصر به فدر تاریخ جام جهانی برساند؟
اروگوئه؛ کابوس پرتغال، غنا و کرهجنوبی
لاسلسته پرافتخارترین تیم گروه هشتم است. آن‌ها به هر سه تیم حاضر در این گروه ضربات مهلکی را وارد کرده‌اند. ابتدا در سال 2010 و در مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی کرهجنوبی را با درخشش سوارس شکست دادند و به خانه فرستادند. سپس در دور یک‌چهارم نهایی توانستند غنا را به عجیب‌ترین شکل ممکن حذف کنند. هند عامدانه‌ی سوارس در دقیقه‌ی 120 که مانع از باز شدن دروازه‌ی اروگوئه شد و سپس پیروزی شاگردان تابارز در ضربات پنالتی، اجازه نداد تا غنا به اولین تیم آفریقاییِ تاریخ تبدیل شود که توانسته به نیمه‌نهایی جام جهانی می‌رسد. پرتغال هم آخرین بازی‌اش در جام جهانی را مقابل همین تیم انجام داد. جایی که آبی آسمانی‌ها با حذف پرتغال در یک‌هشتم نهایی به جمع هشت تیم پایان رسیدند.
اروگوئه برای چهاردهمین مرتبه در جام جهانی حاضر می‌شود. آن‌ها 2 بار طی سال‌های 1930 و 1950 عنوان قهرمانی را به‌دست آورده‌اند. لاسلسته میزبان اولین دوره بود و موفق شد با شکست چهار تیم عنوان قهرمانی را به‌دست بیاورد. 20 سال بعد در خاک برزیل شاهد قهرمانی آن‌ها بودیم. جایی که در ماراکانا و در حضور حدود 200 هزار نفر اروگوئه از سد برزیل گذشت.
چهارمی در سال‌های 1954، 1970 و 2010 را هم به کلکسیون افتخارات اروگوئه باید اضافه کنیم. آن‌ها بعد از برزیل و آرژانتین، موفق‌ترین نماینده‌ی آمریکای‌جنوبی بوده‌اند و در دوره‌ی قبل هم تا یک‌چهارم نهایی پیشروی کردند ولی مقابل فرانسه، قهرمان آن جام، شکست خوردند. اروگوئه ممکن بود شانس حضور در جام بیست‌ودوم را از دست بدهد اما برکنار شدن اسکار تابارز پس از 15 سال، فرصت را برای دیگو آلونسوی 47 ساله پدید آورد تا با روی کار آمدنش ورق را برگرداند و با چهار پیروزی متوالی، اروگوئه را جهانی کند.
آلونسو سابقه‌ی بازی در تیم‌های والنسیا، اتلتیکومادرید، راسینگ سانتاندر، مالاگا، شانگهای چین، ناسیونال، پنارول و... را دارد. او در کشور خودش و همچنین کشورهای مکزیک، پاراگوئه و آمریکا هم مربیگری کرده و پیش از اروگوئه، سکاندار اینترمیامی بود. باید دید یکی از اعضای اروگوئه در کوپاآمریکای 1999 می‌تواند در آخرین حضور ستاره‌هایی چون لوییس سوارس، ادینسون کاوانی، دیگو گودین، فرناندو موسلرا و مارتین کاسرس، آبی‌آسمانی‌ها را بار دیگر به مراحل پایانی برساند یا خیر. بدون شک او حساب ویژه‌ای روی ستاره‌های نسل جدیدش باز کرده است. جایی که فده والورده، داروین نونیز، رودریگو بنتانکور و رونالدو آرائوخو ایفای نقش خواهند کرد.
غنا؛ رونمایی از نسل جدید ستاره‌های سیاه با هدایت دستیار ترزیچ
همان سالی که اروگوئه برای آخرین‌بار نتوانست کوالیفای شود و به جام جهانی بیاید، تیم ملی فوتبال غنا اولین حضورش در این رویداد بزرگ را تجربه کرد. ستاره‌های سیاه از آن سال تا امروز فقط مجوز حضور در جام بیست‌ویکم را به‌دست نیاورده‌اند و در الباقی سال‌ها جزو شرکت‌کنندگان بودند.
غنا در سال 2006 کارش را با باخت به ایتالیا استارت زد اما توانست امتیازات لازم برای راهیابی به یک‌هشتم را جمع‌آوری کند. آن‌ها به پست برزیل خوردند و با 3 گل شکست را پذیرا شدند و کنار رفتند.
4 سال بعد شاهد پیشرفت قابل توجهی بودیم. تیم تحت هدایت میلووان رایه‌واچ صربستانی در گام اول صربستان را یک بر صفر از پیش رو برداشت. تساوی 1-1 مقابل استرالیا و باخت یک بر صفر برابر آلمان، حکم به صعود ستاره‌های سیاه با 4 امتیاز داد. آن‌ها در ادامه با درخشش آساموآ جیان در وقت‌های اضافه از سد آمریکا گذشتند و به سومین تیم آفریقایی تاریخ تبدیل شدند که در یک‌چهارم نهایی جام جهانی حاضر می‌شوند.
باخت عجیب مقابل اروگوئه آن‌ها را ناامید کرد. چند تن از بازیکنان این تیم اعلام کردند هیچ‌وقت سوارس را نبخشیده‌اند و خود را برنده‌ی بازی مقابل اروگوئه می‌دانند. در جام 2014 اولین حذف غنا در دور گروهی به‌ثبت رسید. آن‌ها با یک مساوی و 2 باخت به خانه بازگشتند و در روسیه هم جایی برای خود پیدا نکردند تا 2022 نقطه آغاز مجددی برای‌شان باشد.
سرمربی غنا اوتو آدو است. یکی از بازیکنان غنا در سال 2006 که حالا باید نسل جدید کشورش را تربیت کند. آدو البته بیشتر یک آلمانی به حساب می‌آید. او در آلمان به‌دنیا آمد و در تیم‌های آلمانی از جمله هامبورگ، دورتموند و ... بازی کرد و تبدیل به یکی از بازیکنان نامدار این 2 تیم شد. او در کسوت مربی هم سال‌های زیادی را در هامبورگ و دورتموند گذراند و مدتی دستیار ادین ترزیچ در اردوی زنبورها بود.
غنا برای صعود به جام جهانی کار بسیار سختی داشت و با چاشنی خوش‌شانسی مجوز حضور گرفت. آن‌ها در دور دوم با امتیاز مشابه و به‌خاطر گل زده‌ی بیشتر در مقایسه با آفریقای‌جنوبی به دور نهایی رسیدند. اوتو آدو جایگزین رایه‌واچ شد و پس از تساوی 1-1 در مجموع 2 بازی رفت و برگشت مقابل نیجریه، به واسطه‌ی گل زده‌ی بیشتر در خانه‌ی حریف بلیت قطر را اوکی کرد.
در ترکیب جوان‌ترین تیم جام بیست‌ودوم بازیکنان سرشناسی حضور دارند. طارق لمپتی، توماس پارتی، جوردن ایو، دنیل آمارتی، اینیاکی ویلیامز، محمد کدوس، کمال‌الدین سلیمانا و ... نفراتی هستند که می‌توانند غنا را بار دیگر به تاریخ‌سازی نزدیک کند.
کرهجنوبی: بنتو به دنیال جلوگیری از هت‌تریک با یاری سون
نه فقط برای کسب مقام چهارمی جهان، بلکه به خاطر تداوم و تعداد حضور هم باید کرهجنوبی را بهترین نماینده‌ی قاره‌ی کهن در جام‌های جهانی بدانیم. آن‌ها بعد از اروگوئه باسابقه‌ترین تیم گروه هشتم هستند. تیمی که قرار است دهمین حضور متوالی و یازدهمین حضورش در مجموع این رقابت‌ها را تجربه کند. جنگجویان تائه‌گوک در نیمی از جام‌های جهانی حضور داشته‌اند.
از 10 حضور قبلی، کره فقط 2 بار از گروهش صعود کرده است. آن‌ها در سال 1954 با دریافت بیشترین گل و ثبت بدترین رکوردها به خانه بازگشتند. 32 سال بعد یک مساوی هم در کنار 2 باخت قرار گرفت اما تغییری در سرنوشت نماینده‌ی آسیا به‌وجود نیامد. در ایتالیای 90 اوضاع به حالت سابق برگشت؛ 100 درصد باخت و حذف. در ایالات متحده و فرانسه هم نتایج مکزیک تکرار شد و سرانجام نوبت به میزبانی در سال 2002 رسید.
کره‌ای که در 14 بازی قبلی‌اش در این مسابقات 11 باخت و 3 تساوی عایدش شده بود، در اولین میزبانی قاره‌ی کهن توسط خودش و ژاپن، تا مقام چهارم جهان پیشروی کرد و بهترین نمایش نمایندگان آسیا را به منصه‌ی ظهور گذاشت. البته که این عملکرد خیره‌کننده در سایه‌ی مسائل داوری و پشت پرده قرار گرفت.
تیم تحت هدایت گاس هیدینک با 7 امتیاز صدرنشین گروهی شد که در آن تیم‌های آمریکا، پرتغال و لهستان حضور داشتند. بازی عجیب مقابل ایتالیا از راه رسید. آن‌ها تیم جیووانی تراپاتونی را 2 بر یک شکست دادند و قضاوت بایرون مورنوی اکوادوری نقشی پررنگ در ثبت پیروزی تاریخی جنگجویان تائه‌گوک داشت. مردود شدن گل سالم ایتالیایی‌ها، اخراج توتی، پنالتی برای کره و ... بخشی از تصمیمات عجیب آقای داور بود.
در مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی اسپانیا قربانی بعدی بود. 2 گل سالم توسط لاروخا زده شد اما پس از مردود شدن گل‌ها کار به ضربات پنالتی کشیده شد. لی وون جائه یک پنالتی گرفت و کره راهی نیمه‌نهایی شد. میشائیل بالاک و شاگردان رودی فولر به عاقبت ایتالیا و اسپانیا دچار نشدند و کره را به بازی رده‌بندی فرستادند. جایی که مرد هلند و مردانش با نتیجه‌ی 3 بر 2 مقابل ترکیه شکست را پذیرا شدند و با مقام چهارمی به کار خود خاتمه دادند.
حذف در دور گروهی جام‌های 2006، 2014 و 2018، صعود به دور دوم در جام جهانی 2010 را احاطه کرده است. سرخ‌پوشان در آفریقای‌جنوبی با آمار یک برد، یک مساوی و 2 باخت از جام بیرون رفتند و توسط اروگوئه حذف شدند. حالا آن‌ها با هدایت پائولو بنتو به مسابقات می‌آیند.
بنتو یکی از بازیکنان پرتغال در جام جهانی 2002 بود. جایی که این تیم اروپایی با یک گل به کرهجنوبی باخت و حذف شد. 12 سال بعد هافبک دفاعی اسبق تیم‌های بنفیکا و اسپورتینگ در قامت سرمربی پرتغال در جام جهانی حاضر شد و تیمش بازهم از مرحله‌ی گروهی بالا نرفت؛ آن‌ها در آن سال با غنا در یک گروه قرار داشتند. حالا در سال 2022 بنتو با تیمی که 4 سال است هدایتش را به عهده دارد به سومین جام جهانی پا می‌گذارد و به هیچ‌وجه دوست ندارد حذف در دور نخست را برای سومین بار تجربه کند.
این سرمربی 53 ساله امید بسیار زیادی به درخشش سون هیونگ مین دارد. فوق‌ستاره‌ی کره‌ای‌ها در 2 جام جهانی قبلی بازی کرده و گل زده و حالا پس از پشت سر گذاشتن مصدومیت اخیرش از ناحیه‌ی گونه به قطر می‌آید تا تیمش را برای سومین مرتبه به دور دوم برساند. به جز ستاره‌ی تاتنهام باید از کیم مین جائه، جئونگ وو یئونگ، هوانگ هی چان و لی جائه سونگ هم یاد کنیم که به ترتیب در تیم‌های ناپولی، فرایبورگ، وولوز و ماینز توپ می‌زنند.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.
درحال بارگذاری