مرور قهرمانی‌های ایتالیا در جام‌جهانی؛ «فورتزا» آتزوری!
به گزارش فوتبال 360، ایتالیا در حالی برای دومین دوره متوالی از صعود به جام‌جهانی بازمانده که این تیم با 4 قهرمانی، هم سومین تیم پرافتخار جهان است و هم سال 1938، به عنوان اولین تیم تاریخ موفق شده بود با موفقیت از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند.
درحالی که ایتالیا و برزیل تنها تیم‌هایی بوده که موفق به انجام این کار شده‌اند، فینال‌های تماشایی 2 تیم مقابل یکدیگر، سرنوشت پرافتخارترین تیم جهان را تغییر داده است. جایی که ایتالیا و برزیل، 2 مرتبه در دیدار فینال مقابل یکدیگر صف‌آرایی کرده و هر 2 بار تیم مغلوب میدان، ایتالیایی‌ها بودند. یک بار سال 1970 و بار دیگر در ایالات متحده 1994. یک بار شکست سنگین و بار دیگر، بدشانسی محض در ضیافت مرگبار پنالتی‌ها. دیدارهایی که اگر سرنوشتی دیگر داشتند، اکنون ایتالیا با 6 قهرمانی، پرافتخارترین تیم جهان بود. البته که اما و اگر در فوتبال معنایی نداشته و از این نظر، با پرسه در دنیای وهم و خیال، آلمان‌ها می‌توانستند با 8 قهرمانی، دست نیافتنی‌ترین تیم تاریخ فوتبال باشند.
اولین اروپایی فاتح جهان
آتزوری پس از غیبت در اولین دوره برگزاری جام‌جهانی همچون سایر اروپایی‌ها، موفق شد با اعمال نفوذ بنیتو موسولینی میزبانی دومین دوره را بر عهده بگیرد و در نهایت نیز مهیای یک تبلیغات سیاسی تمام‌عیار شد. تورنمنت برخلاف دور گذشته، مستقیماً از مرحله حذفی آغاز شد و دور مقدماتی را به خود دید. ایتالیا در دیدار نخست مقابل ایالات متحده، با 7 گل این تیم را در هم کوبید و این تنها مرتبه در تاریخ بود که اهالی کشور چکمه، بیش از 4 گل وارد دروازه حریفشان کردند. در ادامه، شاگردان ویتوریو پوتسو اسپانیا و اتریش را نیز از سد راه کنار زدند و در دیدار فینال، درحالی که حرف و حدیث‌های بسیاری در راه کسب قهرمانی ایتالیا به وجود آمده بود، چکسلواکی را مغلوب کردند و اولین قهرمان اروپایی تاریخ جام‌جهانی لقب گرفتند.
نفس گرم جنگ‌جهانی، بیخ گوش افتخار دوم
یک سال پیش از آغاز جنگ‌جهانی دوم و برجای گذاشته شدن فجایع جبران ناپذیر در اروپا، ویتوریو پوتسو تبدیل به تنها سرمربی تاریخ شد که برای دومین مرتبه در قامت سرمربی به عنوان قهرمانی جهان می‌رسد و ایتالیا نخستین تیم تاریخ لقب گرفت که موفق به دفاع از عنوان قهرمانی می‌شود. آتزوری در این راه ابتدا از سد نروژ گذشت و سپس در دومین دیدار، به مصاف فرانسه رفت. پس از یک بازی جذاب و درخشش سیلویو پیولا، میزبان از دور مسابقات کنار رفت و مدافع عنوان قهرمانی راهی نیمه‌نهایی شد. برزیل، حریف نیمه‌نهایی ایتالیا بود و شاگردان پوتسو این تیم را با حداقل اختلاف از پیش رو برداشت تا در دیدار فینال به مجارستان برسند. این بار نه خبری از میزبانی ایتالیا بود و نه بنیتو موسولینی فرصت اعمال نفوذ یا تعیین نتایج را داشت. ایتالیا با شکست 4 بر 2 مجارها در آخرین گام، هم یکی از پرگل‌ترین فینال‌های تاریخ جام‌جهانی را به ثبت رساند و هم بدون حرف و حدیث، برتری‌اش در قاره اروپا و جهان را اثبات کرد. ایتالیا در سال 1938، یکی از 4 تیم تاریخ این مسابقات شد که تمامی دیدارهایش در یک تورنمنت را با پیروزی پشت سر می‌گذارد. اهالی کشور چکمه، به مدت 16 سال جام قهرمانی را در خانه نگه داشتند اما این رکوردشکنی، کم‌تر دلیل فوتبالی داشت. جنگ خانمان سوز، جهان را درمی‌نوردید و پس از آن، هیچ چیز شبیه به گذشته نبود.
از فرش به عرش، روی شانه‌های پائولو
پس از پایان جنگ‌جهانی دوم، جهان فوتبال قدرت‌های نوظهور دیگری را به خود دید و ایتالیای پس از جنگ در مستطیل سبز شباهتی به نسخه پیشینش نداشت. از طرف مقابل اما انگلیس، آلمان غربی، فرانسه و برزیل در این سال‌ها چند تن از بازیکنان متعلق به بهترین نسل‌های دوران فوتبالشان را به خود دیدند و همین مورد، موازنه افتخارات کشورها در مستطیل سبز را تغییر داد. ایتالیا برای رسیدن به سومین قهرمانی، 44 سال صبر کرد که این زمان، طولانی مدت‌ترین فاصله میان 2 قهرمانی یک کشور در تاریخ فوتبال جهان بوده است. آغاز متزلزل، رسیدن به یک قدمی حذف از مسابقات و بهبود عملکرد در دور حذفی به مرور زمان، الگوریتم آتزوری برای رسیدن به عنوان قهرمانی جهان در تورنمنت 1982 بود و درحالی که این تیم با 3 تساوی در دور گروهی مقابل تیم‌های لهستان، پرو و کامرون با تکیه بر تفاضل گل خنثی به دور بعد صعود کرد و نتیجه این صعود متزلزل، هم‌گروهی با غول‌های آمریکا جنوبی در دور دوم بود. ایتالیای دور دوم اما از این رو به آن رو شد و هم آرژانتین را از پیش روی برداشت و هم برزیل را مغلوب کرد. دیدار ایتالیا و برزیل، به عنوان یکی از بهترین بازی‌های تاریخ این مسابقات شناخته می‌شود؛ جایی که پائولو روسی هت‌تریک کرد و رویاهای برزیل برای فاصله گرفتن از ایتالیا را نقش بر آب شد. لاجوردی پوشان در نیمه‌نهایی، باز هم به مصاف لهستان رفتند اما این بار، نتیجه به سود ایتالیا بود و در دیدار فینال درخشش چند باره روسی، غلبه بر آلمان غربی، رسیدن به جام سوم و کسب کفش طلا را برای او و کشورش به همراه داشت.
پرواز ققنوس در خاک آلمان
با قهرمانی سوم، ایتالیا در کنار برزیل به عنوان پرافتخارترین تیم جهان شناخته شد اما در فاصله رسیدن این تیم به عنوان چهارم، برزیل تعداد قهرمانی‌هایش را به 5 افزایش داده بود و در این میان ایتالیایی‌ها سال 1994 از نزدیک شاهد مراسم قهرمانی سلسائو بودند. سال 2006، ایتالیا به قهرمانی چهارم رسید اما برزیل، دور از دسترس باقی ماند. پیش از آغاز تورنمنت سال 1982 اگر پائولو روسی تحت تاثیر محرومیت بود، سال 2006 کل فوتبال ایتالیا درگیر این حواشی شد و باشگاه‌های بزرگ فوتبال این کشور با مرگ موقت روبه‌رو شدند. فوتبال ایتالیا پس از این اتفاق به یک رخداد ویژه برای احیا نیاز داشت و هم‌بستگی ملی، ویژه‌ترین اتفاق را از این حیث رقم زد: قهرمانی جام‌جهانی برای چهارمین مرتبه در تاریخ. آتزوری برای صعود از گروه چک، ایالات متحده و غنا، دردسر خاصی را متحمل نشد و حریف مرحله یک‌هشتم نهایی، استرالیا تیم سرسختی به نظر نمی‌آمد اما برخلاف تصور ایتالیا با گلزنی فرانچسکو توتی از روی نقطه پنالتی در وقت‌های اضافه موفق شد به جمع 8 تیم برتر جام برسد. گذر از اوکراین، تقابل با آلمان میزبان را در مرحله نیمه‌نهایی به دنبال داشت و گذر از آلمان نیز به غلبه بر فرانسه در دیدار فینال ختم شد. جایی که تمامی اتفاقات، تحت تاثیر اخراج زین‌الدین زیدان قرار گرفت اما هیچ چیز ارزش قهرمانی ایتالیا پس از یک سال تراژیک را کم نکرد. ایتالیایی‌ها رکورد گلزنی توسط بازیکنان مختلف را در سال 2006 شکستند و به معنای واقعی کلمه، یک «تیم» بودند؛ تیم‌تر از تمامی تورنمنت‌های دیگر. در راه رسیدن ایتالیا به عنوان قهرمانی چهارم، 10 بازیکن مختلف گلزنی را تجربه کردند اما اکنون، ایتالیا با قبول شکست مقابل مقدونیه شمالی و بحران در خط حمله، برای دومین دوره متوالی از صعود به جام‌جهانی بازمانده و در بهترین حالت، طلسم قهرمان نشدن‌هایش به حداقل 16 سال خواهد رسید.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.
درحال بارگذاری