ستاره سوم بر قلب آلبی سلسته؛ جام، سرانجام به دستان لئو بوسه زد!

به گزارش فوتبال 360، سرانجام جام‌جهانی 2022  به پایان خط رسید و یکی از رویایی‌ترین داستان‌ها تاریخ فوتبال در لوسیل قطر به سرانجام پیوست. آرژانتین، قهرمان جهان شد تا کاپ طلایی، سرانجام بر فراز دستان لئو مسی هم مشاهده شود و حسن ختامی باشد بر تورنمنتی که مسی، همه‌جوره استحقاق قهرمانی در آن را داشت.
فینال
آرژانتین 3 - 3 فرانسه

پنالتی: آرژانتین 4 - 2 فرانسه
یک‌شنبه 27 آذر
ساعت 18:30
استادیوم لوسیل
داور: شیمون مارچینیاک (لهستان)
ترکیب آرژانتین: امیلیانو مارتینس، ناهوئل مولینا، کریستین رومرو، نیکلاس اوتامندی، نیکلاس تالیافیکو، رودریگو د‌پائول، انزو فرناندز، آنخل دی‌ماریا، الکسیس مک‌آلیستر، خولین آلوارس و لیونل مسی.
سرمربی: لیونل اسکالونی
ترکیب فرانسه: هوگو یوریس، دایو اوپامکانو، رافائل واران، تئو هرناندز، ژول کونده، اورلین شوامنی، آدرین ربیو، آنتوان گریزمان، عثمان دمبله، کیلیان امباپه و اولیویه ژیرو.
سرمربی: دیدیه دشان
داستان مسی و جام‌جهانی، از آن دست داستان‌هایی نبود که برای ماندگاری، نیازمندِ پایانی تلخ باشد. پایانِ تلخِ این ماجرا، داستانِ زیبایش را هم به دست فراموشی می‌سپرد اما یاران پادشاه، اجازه ندادند در پایان آخرین تورنمنت ملی لئو، چشم‌هایش گریان بمانند. مسی برای جاودانه شدن، چاره‌ای جز قهرمانی در جهان نداشت و حالا درحالی که دیگو آرماندو مارادونا با دمیدن روح قهرمانی جهان به لئو، خدایگانِ جانشینش روی زمین را انتخاب کرده، دوران ملی مسی به شیرین‌ترین و دراماتیک‌ترین نحو ممکن پایان یافت.

اسکالونی دشان را سورپرایز کرد

آرژانتین که جو وحشتناک استادیوم را در حمایت از خودش می‌دید، خیلی زود سبک بازی تهاجمی را به فرانسه تحمیل کرد. پیش‌بینی می‌شد برای مقابله با خط حمله آتشین فرانسوی‌ها، لیونل اسکالونی تیمش را با 3 مدافع مرکزی به میدان بفرستد اما بازگرداندن آنخل دی‌ماریا به ترکیب تیم برای اولین بار در دور حذفی مسابقات به عنوان ریسک بزرگ سرمربی جوان جواب داد و در نیمه نخست، دی‌ماریا نسخه فرانسه را پیچید. دی‌ماریا در نیمه نخست بیشتر از هر بازیکن دیگری در یک سوم تهاجمی حریف صاحب توپ شد و نتیجه اهدای نقش محوری به دی‌ماریا، کسب یک پنالتی و یک گل روی صد حمله برق‌آسا بود.

جهان به کامِ مسی

آرژانتین که با 3 مهاجم پا به استادیوم لوسیل گذاشت، بی‌رحمانه و در 20 دقیقه نخست، خط دفاع فرانسه را در یک سوم تدافعی خود حبس کرد و اجازه نداد بازیکنان تهاجمی فرانسه، قادر به پیاده کردن نقشه‌های دیدیه دشان باشند. درحالی که پس از 20 دقیقه فشار مداوم، بازی به سمت متعادل شدن پیش می‌رفت، جا ماندن دمبله در مصاف تک به تک با دی‌ماریا و به تبع، سرنگون کردنش در محوطه جریمه، یک پنالتی به آرژانتین هدیه داد که در نهایت مسی موفق شد ششمین گلش در این تورنمنت را بر خلاف جهت تشخیص یوریس به تور دروازه بچسباند.

رکورد پشتِ رکورد

این چهارمین پنالتی به تور نشسته لئو در جام‌جهانی و اولین گل مسی در فینال‌های ملی بود اما رکوردی خارق‌العاده برای مسی برجای گذاشت. او موفق شد به عنوان اولین بازیکن تاریخ در تمامی بازی‌های تیمش در مرحله حذفی جام‌جهانی گلزنی کند و فاصله‌ای هم تا کسب کفش طلای مسابقات نداشت. فوق‌ستاره آرژانتین که رکورددار حضور در مسابقات جام‌جهانی شد (26)، در این دیدار شاهد شکسته شدن رکورد اهدای پنالتی به یک تیم در تاریخ جام‌جهانی بود. پس از 44 سال، برای یک تیم در یک جام، 5 پنالتی گرفته شد که این رکورد سهم آرژانتین بود.

گل دوم، هدیه به دی‌ماریا

فرانسه قصد داشت کم کم به بازی مسلط شود اما اشتباه اوپامکانو در نیمه زمین حریف، باعث شد دقیقه 36، آرژانتینی‌ها توپ را بازپس بگیرند و آنها ابتدا توپ را به مک‌آلیستر در میانه زمین خودی رساندند، مک‌آلیستر توپ را به کاپیتان سپرد و سپس مسی با پاسی تک‌ضرب، خولین آلوارس را صاحب توپ کرد. فرار مک‌آلیستر به سمت دروازه فرانسه، باعث شد آلوارس به خوبی او را پیدا کند و پس از یک پاس عمقی دقیق، خودِ مک‌آلیستر توپ را در موقعیتی تک به تک به دی‌ماریا سپرد و بهترین بازیکن آرژانتین در نیمه نخست، مزد بازی خوبش را با یک گل دریافت کرد. دی‌ماریا در هر 3 فینال اخیر آرژانتین، موفق به گلزنی شده و آرژانتین هر 3 فینال را هم با پیروزی پشت سر گذاشته است. ابتدا کوپا آمریکای 2022، سپس فینالیسیمای بین‌قاره‌ای و حالا قهرمانی در جام‌جهانی!

نیمه دوم، همه‌چیز آرام بود تا...

پس از دریافت گل دوم، دشان که به هیچ وجه از سبک بازی تیمش راضی نبود، خیلی زود دست به تعویض همزمان زد و علاوه بر عثمان دمبله، اولیویه ژیرو را از بازی بیرون کشید تا رندال کولو موانی و مارکوس تورام به میدان بیایند. نیمه نخست با همین نتیجه به پایان رسید و درحالی که نیمه دوم با فشار اندک فرانسوی‌ها نسبت به آرژانتین آغاز شد، دی‌ماریا دقیقه 63 از زمین بازی بیرون آمد تا با حضور آکونیا در سمت چپ خط دفاعی، آلبی سلسته از اندوخته‌اش دفاع کند. خروج دی‌ماریا، زهر حملات آرژانتین را گرفت و جرأتِ پیش کشیدن به فرانسه داد تا تفکرات دشان پس از چند تعویض، سرانجام در زمین پیاده شوند.

اعاده حیثیت دشان با تعویض طلایی

فرانسه که در این دیدار تا دقیقه 80، راه به دروازه آرژانتین پیدا نکرده و شاگردان اسکالونی به خوبی موفق شده بودند از پس مهار کیلیان امباپه بربیایند تا 10 دقیقه مانده به پایان دیدار حتی یک شوت در چارچوب هم نداشتند اما سرانجام تنها 7 دقیقه پس از 2 تعویض همزمان دیگر دشان که با به میدان آمدن کاماوینگا و کینگزلی کومن همراه بود، روی حرکت کولو موانی و سرنگونی‌اش در محوطه جریمه، این تیم صاحب یک ضربه پنالتی شد و درحالی که امی مارتینس فاصله‌ای تا مهار توپ نداشت، امباپه توپ را وارد دروازه کرد.

سرانجام امباپه از خواب بیدار شد

هنوز یک دقیقه هم از به حداقل رساندن اختلاف توسط فرانسوی‌ها نگذشته بود که کینگزلی کومان، توپ را در میانه میدان از مسی دزدید، با سپردن توپ به امباپه شاهد یک و دوی او با مارکوس تورام بود و در نهایت پس از دریافت توپ در میانه زمین و هوا، با یک ضربه والی و دقیق، امباپه توپ را به کنج دروازه فرستاد تا کار به تساوی کشیده شود. کیلیان در 23 سالگی، پس از واوا در سال 1962، تبدیل به دومین بازیکن تاریخ شد که در 2 فینال پیاپی جام‌جهانی گلزنی می‌کند. همچنین در تاریخ جام‌های‌جهانی، تنها ۵ بازیکن توانسته‌اند ۳ گل در فینال به ثمر برسانند و امباپه پس از جف هرست، واوا، پله و زیدان، به پنجمین بازیکن تاریخ تبدیل شد که به این مهم دست یافته است.

جذاب‌ترین فینال تاریخ جام‌جهانی؟

دشان که تنها یک گام تا قبول شکست در فینال فاصله داشت، با تعویض‌هایش درس مربیگری به اسکالونی داد و سرمربی جوان آرژانتین را در لحظات پایانی نیمه دوم، کاملاً آچمز کرد. دشان با بیرون کشیدنِ گریزمان که در این دیدار به خوبی مهار شده بود، گره بازی را گشود و درحالی که هر 2 تیم در وقت‌های تلف شده شانس گلزنی داشتند، درخشش دروازه‌بان‌ها باعث شد بازی با نتیجه تساوی 2 بر 2 به اوقات اضافی بکشد. نیمه نخست وقت‌های اضافه، علیرغم برتری نسبی آرژانتین که خط حمله‌اش را با حضور لائوتارو مارتینس و لئاندرو پاردس تازه‌نفس‌تر کرده بود، گلی در بر نداشت اما در نیمه دوم وقت‌های اضافه، ورق برگشت.  

باز هم 6 گل در دیدار فینال

تنها 3 دقیقه پس از جابه‌جایی تیم‌ها در زمین، دفع ناقص هوگو یوریس روی شوت لائوتارو مارتینس به لیونل مسی رسید و او با عبور دادن توپ از خط، بازهم تیمش را در این دیدار پیش انداخت. همه‌چیز برای قهرمانی آرژانتین مهیا بود اما برخورد توپ به دست مدافعان آرژانتین، باعث شد مارچینیاک در اعلام ضربه پنالتی هت‌تریک کند و امباپه این‌بار توپ را خلاف جهت تشخیص امی مارتینس، به تور چسباند تا باز هم نتیجه را بازگرداند. با هت‌تریک در این دیدار، امباپه دومین بازیکن تاریخ شد که در دیدار فینال 3 گل به ثمر می‌رساند و پس از 56 سال به رکورد جف هرست رسید. او همچنین اولین بازیکن تاریخ است که تعداد گل‌هایش در دیدار فینال را به عدد 4 می‌رساند.

آقای گلی، مزدِ نبوغ امباپه

او با 8 گل، بالاتر از لئو مسی در صدر جدول گلزنان ایستاد تا کفش طلای مسابقات را با به‌ثمر رساندن بیشترین گل از سال 2006 تا کنون، پس از 20 سال به نام خود بزند. آخرین بار رونالدو نازاریو موفق شده بود با 8 گل این عنوان را در جام جهانی 2002 از آن خود کند و در طول این سال‌ها، میروسلاو کلوزه، توماس مولر، خامس رودریگس و هری کین، تعداد گل‌هایشان به عنوان برترین گلزن جام از 6 تجاوز نکرده بود. امباپه و مسی با گل‌های دومشان در جمع 9 بازیکن در تاریخ جام‌جهانی ایستادند که در یک تورنمنت، بیش از 6 گل به ثمر می‌رسانند اما کفش طلا برای امباپه 8 گله کنار گذاشته شد.

هدیه جذاب امی مارتینس به لئو

در ضربات پنالتی، آرژانتین پیروزی را به نام خود زد و درحالی که برای سومین بار در تاریخ، رباینده جام طلایی با ضربات پنالتی مشخص شد، پس از برزیل 1994 و ایتالیا 2006، آرژانتین به سومین تیم تاریخ تبدیل شد که پس از حضور در ضیافت پنالتی‌ها، جام طلایی را بالای سر می‌برد. درخشش امی مارتینس در این تورنمنت به بهترین شکل خاتمه یافت و درحالی که او در لحظات پایانی وقت‌های اضافه تیمش را در جریان بازی نگه داشت، با مهار پنالتی‌ها قهرمانی را به لئو مسی و مردمان آرژانتین هدیه داد.

بازیکنان 2 تیم، به شرح زیر پنالتی زدند:
امباپه (گل)
مسی (گل)
کینگزلی کومن (مهار)
دیبالا (گل)
شوامنی (مهار)
لئاندرو پاردس (گل)
کولو موانی (گل)
گونسالو مونتیل (گل)

فوتبال، دینش را به مسی ادا کرد

با این نتیجه، رویای دفاع از عنوان قهرمانی برای آبی‌ها بر باد رفت تا ایتالیا 1938 و برزیل 1962، تنها تیم‌های تاریخ جام‌جهانی باقی بمانند که با موفقیت از عنوان قهرمانی خود دفاع می‌کنند. آرژانتین پس از 20 سال، جام طلایی را برای اهالی کانمبول به ارمغان آورد تا حسن ختامی بر پایان دوران حرفه‌ای لیونل مسی در پیراهن ملی باشد. همچنین در این دیدار تاریخ تکرار شد. سال 1986، آرژانتین با درخشش دیگو آرماندو مارادونا، ابتدا از آلمان غربی پیش افتاد و پس از آن، بازی را به تساوی کشیده شده دید اما در نهایت، بازی را بازگرداند تا جام قهرمانی به دستان دیگو بوسه بزند. با همین سناریو، این بار و پس از 34 سال، جام در دستان لیونل مسی قرار گرفت و چه کسی بهتر از او برای تاج‌گذاری پس از مارادونا؟!