ترکیه، شایسته صعود به جام ملت‌هاست؛ ماموریت «کونتس» در جنوب شرق قاره

به گزارش فوتبال 360، کسب یک پیروزی و تحمل یک شکست از 2 بازی ابتدایی مقدماتی جام ملت‌های اروپا، ترکیه را در رتبه سوم جدول گروهش قرار داده است؛ درست همان‌جایی که پیش از آغاز مسابقات پیش‌بینی می‌شد، «آی‌یلدیزلیلار» پایین‌تر از کرواسی و ولز قرار بگیرند.
ترکیه روی کاغذ، کار به مراتب سخت‌تری نسبت به 2 رقیب اصلی گروهش برای صعود به یورو 2024 دارد و شاگردان اشتفان کونتس نمی‌خواهند پس از 24 سال غیبت متوالی در جام‌جهانی فوتبال درحالی که یورو 2020 را به‌ عنوان ضعیف‌ترین تیم تورنمنت به پایان رساندند، در تورنمنت درجه یک پیش رو هم غایب باشند و بیش از فوتبال ترکیه، جامعه این کشور به چنین اتفاقی نیاز دارد. سوپرلیگ و تمامی مسابقات ورزشی در این کشور ماه فوریه را با تعطیلی پشت سر گذاشت و شکست خانگی مقابل کرواسی، شیرینی پیروزی خارج از خانه مقابل ارمنستان را کمتر کرد.

رویای قدم زدن دوباره بر بام اروپا

فوتبال برای ترک‌ها، همان مقوله‌ای بوده که پس از سال‌ها و سده‌ها در برابر نگاه تحقیرآمیز اهالی قاره سبز به مرزهای شرقی آدریانوپولیس و غیراروپایی خواندن‌شان، حق نگاه برابر در برابرِ غول‌های اروپایی را به آنها داد. این تیم در یورو 2008، بالاتر از پرافتخارهای قاره از جمله ایتالیا و فرانسه در حالی که حتی انگلیس مجوز حضور در جمع 16 تیم نهایی را به دست نیاورده بود در جمع 4 تیم برتر ایستاد و این نکته را به اثبات رساند که حتی یکی از جدی‌ترین بحران‌های اقتصادی کشورشان در آن سال هم رویای اروپایی شدن ترک‌ها را حداقل در مستطیل سبز نقش بر آب نخواهد کرد.

به کونتس اطمینان کنید

ترکیه مسیری را که با گذر از مجارستان و نروژ به مقصد سوئیس آغاز کرده بود، بالاتر از جمهوری چک و میزبان ادامه داد اما برخلاف سال نخستینِ هزاره سوم در این رقابت‌ها، مسیرش در یک چهارم نهایی متوقف نشد و با خوش‌گذرانی در ضیافت پنالتی و تشنه نگه داشتن ستارگان جوانی چون مودریچ و راکیتیچ تا نیمه‌نهایی رسید.
در نیمه‌نهایی اگرچه شاگردان فاتح تریم مقابل ژرمن‌ها در واپسین دقایق شکست را پذیرفته و عاجز از مقاومت به مدت 4 دقیقه پس از گل تساوی‌شان بودند اما همین، پس از سومی جام‌جهانی تبدیل به بزرگ‌ترین دستاورد تاریخ فوتبال ترکیه شد و هنوز هم فوتبالدوستان این کشور به ایستادن در جمع 4 تیم برتر فوتبال اروپا افتخار می‌کنند.

ناخدای مسیر بلدِ کشتی ترکیه‌ای

تیمی که دفعات حضورش در دور نهایی مسابقات جام ملت‌های اروپا از تعداد انگشتان یک دست هم تجاوز نمی‌کند، این بار برای حضور در مسابقات دور نهایی به میزبانی آلمان اگرچه کار بسیار سختی دارد اما مدیران فدراسیون فوتبال این کشور به مردی اطمینان کرده‌اند که خود سال 1996، جام نقره‌ای را بالای سر برده است؛ درست همان سالی که ترکیه نخستین حضور تاریخش در دور نهایی مسابقات را تجربه می‌کرد و با 3 شکست به‌عنوان ضعیف‌ترین تیم تورنمنت از دور مسابقات خارج شد.

پیش به سوی خانه با قرمزها

اشتفان کونتس در آن سال، پیراهن بشیکتاش را در رده باشگاهی بر تن می‌کرد و به همراه اولیور بیرهوف، تنها بازیکنان لژیونر در لیست تیم ملی آلمان بودند. ترکیه در آن مسابقات اما تحت هدایت فاتح تریم، کنار اسپانیا یک دست ترین تیم تورنمنت از منظر بازیکنان در رده باشگاهی بود که جملگی در سطح اول فوتبال این کشور به میدان می‌رفتند. کونتس اگرچه به جز در پیراهن کایزرسلاترن به افتخاری دست پیدا نکرد اما در قامت سرمربی، تیم زیر 21 ساله آلمان را 3 بار به فینال رقابت‌های قهرمانی قاره رساند و 2 بار جام را به آنها هدیه داد.

بی‌شباهت به دوران پیونتک

تیم ملی ترکیه، هفتمین مقصد کونتس در قامت سرمربی است اما این کشور به تازگی زمین‌لرزه هولناک و مرگباری را پشت سر گذاشته و از همیشه برای تجربه موفقیت در مستطیل سبز، تشنه‌تر است. کونتس جانشین سرمربی شده که در مقطع نخستین حضورش روی نیمکت تیم ملی، ترکیه را در دومین و آخرین تجربه جهانی‌اش پس از 48 سال به نیمه‌نهایی جام‌جهانی رساند و مدال برنز را بر گردن آویخت. کونتس پنجمین سرمربی غیرترکیه‌ای تیم ملی این کشور در نیم سده اخیر است و پیش از او، تنها سرمربی آلمانی که هدایت این تیم را در دست گرفت، به جز ناکامی در صعود به 2 تورنمنت متوالی و شکست‌های فاجعه‌بار، چیزی برای ارائه نداشت.

بدتر از مقدونیه، بهتر از هیچ!

پس از اخراج سپ پیونتک با تنها 4 برد از 27 بازی، فاتح‌تریم به نیمکت تیم ملی بازگشت و اولین صعود به جام ملت‌های اروپا را رقم زد. این بار اما سناریو انتخاب سرمربی در فوتبال ملی این کشور مسیری کاملاً برعکس را طی کرد.
در حالی که ترکیه به‌ عنوان تیمی باتجربه و یکی از امیدهای شگفتی‌سازی تحت هدایت سنول گونش راهی یورو 2020 شد اما 3 بازی دور گروهی را با شکست پشت سر گذاشت و اولین و آخرین گل ترک‌ها در تورنمنت، 28 دقیقه پیش از سوت پایان آخرین دیدار مقابل سوئیس به ثمر رسید. در کنار مقدونیه شمالی، ترکیه تنها تیمی بود که از کسب امتیاز در یورو عاجز بود و تفاوت اینجاست که تفاضل گل ترکیه (7-) به مراتب از مقدونیه‌ای‌ها  هم بدتر بود.

حسرت پنالتی ییلماز فراموش خواهد شد؟

آخرین تجربه گونش روی نیمکت تیم ملی، سرمربی که روزگاری تیم را به سومی جهان رسانده بود، شکست سنگین با 6 گل مقابل هلند در سپتامبر 2021 بود و علاوه بر آنکه مهر اخراج را بر قرارداد گونش کوبید، این نکته را به اثبات رساند که دوران موفقیت با شیوه سنتی در فوتبال، حداقل برای امروز کاربرد ندارد. کونتس در شرایطی جایگزین گونش شد که مقدماتی جام‌جهانی 2022 را قابل قبول پشت سر گذاشت و اگر از دست رفتن پنالتی بوراک ییلماز در واپسین دقایق دیدار پلی‌آف مقابل پرتغال نبود، این تیم را شاید در جام‌جهانی می‌دیدیم.

از موفقیت‌شان متعجب نشوید

به هر حال، تجربه لیگ ملت‌ها در سطح سوم برای کونتس و تیمِ جوان شده‌اش خوشایند بود و اگر هم از چارچوب مسابقات مقدماتی بالاتر از ولز و کرواسی موفق به کسب سهمیه نشوند، ترک‌ها شانس صعود به یورو 2024 از مسیر پلی‌آف لیگ ملت‌ها را خواهند داشت.
تیمِ کونتس پس از خداحافظی بوراک ییلماز، رهبری جدید اما باتجربه چون هاکان چالهان اوغلو را به خود می‌بیند که به تبع تولدش در آلمان به خوبی قادر خواهد بود با سرمربی تیم ارتباط برقرار کند. ترکیه، بدون شک چه از راه پلی‌آف لیگ ملت‌ها و چه صعود مستقیم، شانس صعود به کسب مجوز حضور در آلمان را دارد اما اگر این تیم بالاتر از ولز دور مقدماتی یورو را به پایان رساند و مسافر یورو 2024 شد، جایی برای تعجب نیست. تیمِ کونتس شایستگی‌اش را دارد.