معرفی یک پست جدید در لیگ برتر؛ ستارههای شماره ۸.۵
به گزارش فوتبال ۳۶۰، کورس ۳ اسبه قهرمانی لیگ برتر انگلیس با پیروزیهای متوالی مدعیان ادامه پیدا میکند و بهار آینده شاهد یک اتفاق ویژه در فوتبال این کشور خواهیم بود. ممکن است منچسترسیتی به نخستین تیم تاریخ لیگ تبدیل شود که در ۴ دوره متوالی قهرمان شده و ممکن است لیورپول به همراه یورگن کلوپ و در آخرین فصل حضور سرمربی آلمانی برای دومین بار فاتح لیگ شود. شاید هم آرسنال نخستین تاجگذاری خود در ۲ دهه اخیر را جشن بگیرد. نتیجه نهایی هرچه باشد، عملکرد تیم قهرمان به یک بازیکن تطبیقپذیر وابسته خواهد بود که در پست شماره ۸.۵ بازی میکند! بازیکنی که گاهی اوقات مهاجم نوک تیم است و گاهی اوقات تا مرکز خط میانی عقب میکشد. مصدومیت مهرهها سرمربیان متفکر و باهوش تیمهای مدعی قهرمانی را به طرحریزی نقشههایی جدید وا داشت و استفاده از بازیکنان در جایگاههای گوناگون ترکیب، یک مورد از تغییرات گستردهای است که لیورپول، منچسترسیتی و آرسنال در طول فصل تجربه کردهاند.
از ۹.۵ به ۸.۵
فوتبال مدرن در اروپا با پست جدید ۹.۵ به خوبی خو گرفته است. بازیکنانی در بین جایگاه مهاجم سنتی و پشتمهاجم جابهجا میشوند و دفاع حریف را به بازی میگیرند. وقتی از پست شماره ۸.۵ صحبت میکنیم، مقصود ما جایگاهی بین مهاجم نوک و هافبکها نیست؛ چنین جایگاهی را با شماره ۱۰ نشان میدهند. با این حال در طول فصل جاری رقابتهای لیگ برتر، عبارت پست شماره ۸.۵ معنا گرفته. هر ۳ مدعی قهرمانی یک بازیکن شاخص دارند که در مواقع لزوم در نزدیکی دروازه حریف بازی میکنند و گاهی اوقات تا خط میانی پا پس میکشند. خولین آلوارس در منچسترسیتی، کودی خاکپو در لیورپول و کای هاورتز در آرسنال چنین جایگاهی را به دست آوردهاند.
خاکپو، هلندی انعطافپذیر
کودی خاکپو در نخستین هفته رقابتهای فصل جاری لیگ برتر مقابل چلسی به عنوان مهرهای در سمت چپ خط میانی به میدان رفت.
لیورپول آن روزها همچنان به دنبال تقویت در میانههای زمین بود. مویسس کایسدو همان روز از دست رفت و واتارو اندو هنوز به ترکیب تیم اضافه نشده بود. کرتیس جونز گزینه بهتری برای خط میانی به نظر میرسید اما کلوپ خاکپو را ترجیح داد و او در طول فصل در خط میانی به میدان رفته است. بازیکن هلندی اما در عین حال بارها و بارها در نوک خط حمله به عنوان مهاجم شماره ۹ (نه ۹ کاذب) بازی کرد و در موقعیتهای مختلف مانند گل تساویبخش مقابل ولورهمپتون اثرگذار ظاهر شد.
بررسیهای «اتلتیک» نشان میدهد خاکپو دقیقاً یکسوم مدت زمان بازی خود در این فصل را به عنوان هافبک مرکزی، یکسوم آن را به عنوان بازیکن کناری و یکسوم آن را به عنوان مهاجم نوک سپری کرده است.
البته ترکیب تهاجمی لیورپول به ویژه هنگام حضور داروین نونیز در سمت چپ بسیار سیال است و تشخیص جایگاه دقیق هر بازیکن در هر لحظه از مسابقه کار سادهای نیست.
هاورتز در حال پیشرفت
عملکرد هاورتز در نخستین فصل حضور در آرسنال نوسان زیادی داشته و او در بیشتر دقایق حضور در ترکیب اصلی توپچیها مانند خاکپو در جایگاه سمت چپ خط میانی به میدان رفت؛ مانند مسابقه همین هفته مقابل برنلی.
حضور در نزدیکی الکساندر زینچنکو به هاورتز کمک میکند هنگام طرحریزی حملات سریع به پشت سر مدافعان حریف نفوذ کند. او در مسابقه مقابل استونویلا با دریافت پاس همتیمی اوکراینی، موقعیت مناسبی برای مارتین اودگارد ایجاد کرد که البته راهی به دروازه نداشت.
با این حال نقش بازیکن سابق چلسی و بایرلورکوزن را نمیتوان به عنوان مهاجم کاذب تحلیل کرد. او در این فصل روی ۲ گل پیروزیبخش دیرهنگام توپچیها اثر مستقیم گذاشته؛ بار نخست وقتی با پاس رو به عقب خود زمینهساز تکگل گابریل مارتینلی در جدال حساس خانگی با منچسترسیتی شد و بار دوم وقتی با ضربه سر دروازه برنتفورد را روی ارسال بلند بوکایو ساکا باز کرد.
هاورتز در جایگاه مهاجم نوک چندان راحت و آسوده بازی نمیکند اما عملکرد او هنگام در هم شکستن خط دفاعی حریف با بازیکنی مانند لئاندرو تروسار تفاوت عمده دارد. میکل آرتتا، سرمربی آرسنال، در ابتدای فصل در مورد هاورتس گفته بود: «او چیزهای متفاوتی به ترکیب تیم اضافه میکند. به عنوان مثال قد بلند او کمک میکند که به عنوان بازیکن هدف ایفای نقش کند. در طول فصل این بازیکن را در جایگاههای متفاوت ترکیب خواهیم دید.»
هاورتز تا به اینجای فصل در ۱۰ درصد دقایق بازی خود به عنوان مهاجم نوک به میدان آمده و در بقیه دقایق در خط میانی حضور داشته است.
قهرمان جهان در حال درخشش
خولین آلوارس یک سال پیش به عنوان مهاجم نوک تیم ملی آرژانتین قهرمانی جام جهانی را جشن گرفت و عملکرد موفق او در همکاری با لیونل مسی، گواردیولا را متقاعد کرد میتواند یک زوج تهاجمی جوان و باطراوت از او و هالند بسازد. بررسی ۲۱۴۱ دقیقه بازی آلوارس در مسابقات این فصل لیگ برتر نشان میدهد او در ۴۲ درصد از دقایق به عنوان هافبک تهاجمی (در سیستم ۱-۳-۲-۴) بازی کرده است.
با این حال حضور در آن جایگاه تنها به دلیل مصدومیت کوین دیبروینه بود و با بازگشت خلاقترین مهره منچسترسیتی در سالیان اخیر، آلوارس در ۲ جایگاه دیگر به میدان میرود. او دقیقاً نیمی از دقایق باقیمانده (همزمان با حضور دیبروینه در ترکیب) را در جایگاه مهاجم نوک گذرانده و نیم دیگر را در جایگاه هافبک مرکزی. به عنوان مثال همین هفته و در جریان تساوی مقابل چلسی، هنگام از دست رفتن مالکیت، آلوارس عقب میآمد تا در کنار رودری زوج هافبک دفاعی را شکل دهد. بازی در عقب زمین برای بازیکن جوانی که به حضور در حملات عادت دارد کار سادهای نیست و کول پالمر چند بار با تکنیک خود، او را اذیت کرد.
این اتفاق در نیمه دوم هم چند بار تکرار شد و زمینهساز اندک موقعیتهای شیرها در ورزشگاه اتحاد بود.
یک ترکیب دفاعی عادی تا این حد شکننده ظاهر نمیشود و این بهای بازی دادن به مهاجم در پست غیرتخصصی است. حضور همزمان دیبروینه و آلوارس به عنوان بازیکنان آزاد پست شماره ۸ از نظر دفاعی ممکن است به اتفاقی خطرناک تبدیل شود. این تیم حتی هنگام مالکیت توپ هم موفقیت چندانی نداشت. عجیب نبود برناردو سیلوا در مسابقه وسط هفته مقابل برنتفورد به ترکیب اصلی منچسترسیتی برگشت. چرخش در ترکیب این تیم اتفاقی عادی است و تا پیش از آمدن هالند، بیشتر هافبکهای تیم حداقل یک بار در جایگاه مهاجم نوک بازی کردهاند. ایلکای گندوغان به نوک حمله فرستاده شده بود اما آلوارس، خاکپو و هاورتز (با همین ترتیب) مهاجمانی هستند که به ناچار به میانههای زمین میروند. قد ۱۹۳ سانتیمتری خاکپو و هاورتس، دلیل مضاعف برای تخصص آنها در نوک حمله را نشان میدهد.
جدا بودن و تمایز پست شماره ۸ و شماره ۹ در فوتبال اروپا حتی به اندازه ۱۰ سال پیش هم چندان محرز نیست و بیشتر بازیکنان به کار در جایگاههای مختلف زمین خو گرفتهاند. عملکرد بازیکنان در هر ۲ جایگاه به پرس شدید، ارتباط با مهرههای کناری و به ثمر رساندن ۱۰ تا ۱۵ گل در فصل نیاز دارد. تیمهایی که یک ۵ ضلعی تهاجمی در زمین حریف میسازند به بازیکنان تطبیقپذیری مانند خاکپو و آلوارس بیشتر احتیاج دارند. جایگاه شماره ۱۰ در فوتبال اروپا آخرین نفسهایش را میکشد و در هیچ یک از ۳ تیم برتر لیگ انگلیس چنین بازیکنی نمیبینیم. در عوض بازیکنان بیشتری انعطاف تاکتیکی خود را در جایگاههای دیگر زمین نشان میدهند.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.