داستانهای تمامنشدنی زنوزی و سرمربیان خارجی؛ چقدر زود دیر میشود
به گزارش فوتبال 360، پس از جدایی پاکو خمس، باشگاه تراکتور اعلام کرد به زودی یک سرمربی خارجی کار خود را در تبریز آغاز خواهد کرد. ابتدا نام قربان بردیف و سپس کریس کُلمن برای هدایت تیتیها مطرح شد اما هریک از آنها به دلیلی، حضورشان منتفی شد. حالا محمدرضا زنوزی و همکارانش به دنبال این هستند تا هرچه سریعتر، سرمربی جدید تیم خود را مشخص کنند تا تراکتور را در چند هفته باقیمانده لیگ و همچنین جام حذفی به سرمنزل مقصود برساند.
پنج خردادماه 1397 بود که محمدرضا زنوزی به صورت رسمی مالک باشگاه تراکتور شد و از آن زمان تا به امروز تیتیها هیچ فصلی را با یک سرمربی از ابتدا تا انتها سپری نکردهاند. زنوزی علاقه خاصی به استخدام سرمربیان خارجی دارد ولی به جز خمس، عمر همکاری او با اشخاص مختلف به یک سال نرسیده است.
جان توشاک
ستاره اسبق باشگاه لیورپول و تیم ملی ولز، با سابقه سرمربیگری در تیمهای بزرگی چون رئال مادرید، رئال سوسیهداد، اسپورتینگ لیسبون و... از ابتدای لیگ هجدهم سرمربی تراکتور شد. توشاک در آن زمان حدود 70 سال سن داشت و نشانههای کهولت سن در رفتار و تصمیماتش حس میشد. تیتیها که با خرید چند ستاره امید زیادی برای درخشش در لیگ داشتند، خیلی زود چند باخت سنگین را متحمل شدند که مهمترین آن، شکست 3 بر صفر برابر استقلال در ورزشگاه آزادی و همچنین حذف از جام حذفی به دست صنعتنفت آبادان بود. جان بعد از حدود سه ماه، ایران را ترک کرد و دیگر هدایت تیمی را به عهده نگرفت.
ژرژ لیکنز
از ابتدای نیمفصل دوم شاهد حضور یک سرمربی بلژیکی به نام ژرژ لیکنز بودیم. مدافع اسبق تیم بروخه در دوران مربیگری به توفیقات بیشتری دست یافت و به جز تیم ملی بلژیک، هدایت چندین تیم ملی و تیمهای باشگاهی را در کشورها و قارههای مختلف بر عهده گرفت. لیکنز که فاصله سنی چندانی هم با توشاک نداشت، کار خود را با قدرت شروع کرد و نتایج جالبی هم گرفت اما در چند هفته پایانی تیمش افت کرد و رنگ برد را ندید و طبیعتا همکاری طرفین هم در فصل جدید تداوم پیدا نکرد. جالب است که لیکنز هم مانند توشاک، پس از ترک تراکتور دیگر سرمربی تیمی نشد.
مصطفی دنیزلی
انتخاب مصطفی دنیزلی موجی از شادی را نزد هواداران تراکتور به وجود آورد. او سابقه نیکی در فوتبال ایران داشت اما در آستانه ورود به هشتمین دهه زندگیاش بود و طراوت و شادابی سابق را نداشت. با این وجود پرشورها شروعی رویایی داشتند و در هشت دیدار رسمی ابتدایی به هیچ حریفی نباختند و 6 برد را هم به چنگ آوردند ولی به یکباره ورق برگشت و 3 باخت متوالی برابر صنعتنفت، استقلال و سپاهان آنها را وارد بحران کرد. مدیران باشگاه تراکتور و مصطفی دنیزلی به چالش خوردند و همکاریشان خیلی زود خاتمه یافت. ترس از زلزله، عدم سازگاری با محیط و اختلاف بین کادرفنی و مدیریت از دلایل اصلی جدایی مصطفی از تراکتور بود. سرمربی اسبق پرسپولیس و پاس، پس از تراکتور مدتی هدایت آلتای را به عهده گرفت و دیگر در جایی به عنوان نفر اول کادرفنی فعالیت نکرد.
زوونیمیر سولدو
در لیگ بیستویکم، تراکتور کار خود را با فیروز کریمی استارت زد اما خیلی زود مشخص شد که عاقبت خوشی در انتظار تیم تبریزی نیست. باشگاه با گزینههای خارجی وارد مذاکره شد و نهایتا با یک سرمربی اسمورسمدار به توافق رسید. زوونیمیر سولدو، مدافع-هافبک اسبق تیم ملی کرواسی و تیمهای دیناموزاگرب، اشتوتگارت و ... سکاندار پرشورها شد. سولدو هرچهقدر در عرصه بازیگری گزینه مطمئنی به حساب میآمد، در کسوت یک سرمربی چیز خاصی برای ارائه نداشت و این را پیش از تراکتور هم در تیمهای کلن و آدمیراواکر نشان داده بود. سولدو در تراکتور بدترین نتایج ممکن را گرفت و تیم تا رده سیزدهم جدول ردهبندی سقوط کرد. انتخابی نادرست که نتیجهاش دورانی کابوسوار برای هواداران تراکتور شد. سولدو حالا 56 ساله شده و آخرین تیمی که در آن سرمربیگری کرده، تیم تبریزی بوده است.
ارطغرل ساغلام
باشگاه تراکتور برای دومینبار به سراغ ارطغرل ساغلام رفت. سرمربی ترکتباری که در نیمفصل دوم لیگ هفدهم نیز به تبریز آمده بود. ساغلام موفق شد تراکتور را از پایین جدول جدا کند و خصوصا در هفتههای پایانی عملکرد قابل قبولی داشت و انتظار میرفت که خودش در آغاز لیگ بیستودوم سرمربی سرخپوشان باشد اما عدم توافق مالی با مدیران باشگاه باعث شد تا او در فضای مجازی با تیتیها خداحافظی کند و از این تیم جدا شود. کوکالیاسپور، آخرین تیمی بود که این سرمربی 54 ساله هدایت آن را در دست داشت.
قربان بردیف
پدر فوتبالی سردار آزمون یعنی قربان بردیف، نفر بعدی برای نشستن روی نیمکت پرماجرای تراکتور بود. زنوزی که رفاقت دیرینهای با این سرمربی ترکمنستانی-روسیهای داشت، او را به عنوان نفر اول کادرفنی اعلام کرد. خیلیها منتظر بودند تا ببینند سرمربی اسبق تیمهایی چون روبینکازان، روستوف و ... در فوتبال ایران چه خروجیای خواهد داشت. عملکرد بردیف در تراکتور و تا پایان هفته یازدهم متوسط بود اما میشد متوجه شد که اوضاع به طور کلی در حال بهبود است و او به شناخت خوبی از نفرات و همچنین لیگ ایران دست پیدا کرده اما ناگهان پیشنهادی از تیم سوچی روسیه به دست قربان رسید و این سرمربی در اردوی ترکیه خواستار جدایی شد. در همین اثنا شایعهای به وجود آمد که بردیف با زنوزی به مشکل خورده اما خودش قویا آن را تکذیب کرد و از هواداران تراکتور خواست تا او را درک کنند؛ چرا که نمیتواند به پیشنهاد تیمی از کشورش پاسخ منفی بدهد.
پاکو خمس
هفتمین و آخرین سکاندار خارجی تراکتور در زمان مدیریت محمدرضا زنوزی تا به امروز پاکو خمس بوده است. سرمربی اسبق تیمهای لاسپالماس، گرانادا، رایووایکانو و ... که سابقه حضور در تیم ملی اسپانیا را به عنوان بازیکن داشت از اواخر نیمفصل نخست لیگ بیستودوم هدایت تیتیها را به دست گرفت و به اولین سرمربی خارجی دوران زنوزی تبدیل شد که مدت حضورش به یک سال رسید و حتی بیشتر هم شد. خمس نهایتا به صورت توافقی و در اواسط نیمفصل دوم لیگ 23 از تبریز رفت.
سرمربی جدی، عبوس و البته تاکتیکیای که عملکرد نسبتا قابل قبولی در تراکتور داشت اما در بازیهای بزرگ نمیتوانست نتایج خوبی را با تیمش کسب کند و همین مساله اجازه نداد تا سرخپوشان یک مدعی جدی برای قهرمانی باشند. پاکو قریب به 50 بار روی نیمکت تراکتور نشست و پس از باخت تلخ خانگی 4 بر یک برابر ذوبآهن، ماموریتش در این تیم به اتمام رسید.
هفت سرمربی خارجی در 2157 روز
2157 روز از مالکیت محمدرضا زنوزی در باشگاه تراکتور میگذرد. او طی این حدودا پنج سال و 11 ماه، هفت سرمربی خارجی و چندین سرمربی ایرانی را برای تیمش انتخاب کرده است. بخش قابلتوجهی از این انتخابها احساسی و به دور از منطق و در نظر گرفتن جوانب مختلف بود و عاقبت آن اعلام پایان همکاری بعد از زمانی کوتاه شد. باید دید اینبار چه کسی توسط او به فوتبال ایران میآید و سکاندار پرشورها میشود و اینکه آیا آن شخص میتواند آرزوی دیرینه هواداران تراکتور را برآورده کند و قهرمانی در لیگ را برایشان به ارمغان بیاورد یا خیر.
برای ثبت نظر خود وارد شوید.
درحال بارگذاری