حملات دونفره؛ فرمول ناموفق استقلال در تبریز

به گزارش فوتبال 360، استقلال که در کورس قهرمانی است با هدف برد به تبریز رفته بود، ولی در خانه تراکتور نتوانست فرصت‌های زیادی بسازد و با تساوی بدون گل، 2 امتیاز حساس از دست داد.

جواد نکونام در بخش تهاجمی همان نفرات چند بازی قبلی را به زمین فرستاده بود، ولی این‌بار فاصله خط میانی و حمله زیاد بود و از زوج بلانکو – محمدی پشتیبانی نمی‌شد. استقلال طبق معمول می‌خواست که با سانترهای گوش‌های چپ و راست مهاجمانش را تغذیه کند، ولی ابوالفضل جلالی و صالح حردانی عقب‌تر از معمول بازی می‌کردند و کمتر موفق شدند که به حملات اضافه شوند. 

جلالی سازنده 5 گل از 7 گل استقلال در 4 بازی قبلی بود، ولی این‌بار به ندرت در یک‌سوم تهاجمی دیده شد. برای استقلال شرط احتیاط بود که در زمان حملات تراکتور گوش‌هایش عقب بنشینند، ولی وقتی این تیم صاحب توپ می‌شد، جریان بازی‌سازی به‌خوبی شکل نمی‌گرفت تا جلالی و حردانی فرصت بالا رفتن داشته باشند. نکونام در چند بازی قبلی توانسته بود با ماشاریپف و جلالی زوج خیلی خوبی در سمت چپ بسازد، ولی تراکتور در تبریز توانست آن‌ها را کنترل کند.

استقلال وقتی در بازی‌سازی به دردسر افتاد، تلاش کرد که مهاجمانش را با توپ‌های بلند تغذیه کند، ولی بلانکو و محمدی در دوئل هوایی با خلیل‌زاده و آقاسی کار سختی داشتند. مشکل بعدی استقلال در این حملات، فاصله زیاد دو هافبک تهاجمی با خط حمله بود و آن‌ها نمی‌توانستند از توپ‌های دوم استفاده کنند. ماشاریپف حمایت بیشتری از مهاجمان داشت، ولی رضاوند کمتر به خط حمله اضافه می‌شد. 

بلانکو و محمدی، بخصوص در نیمه دوم، تنها بودند و در محاصره مدافعان تراکتور زهر همیشگی را نداشتند. فرصت تک به تک دقیقه هفتم محمدی تنها باری بود که او از فاصله نزدیک و با پاس زمینی ماشاریپف تغذیه شد. موقعیت‌های بعدی محمدی روی حرکات انفرادی و به لطف فرارهای سریع‌ او به‌دست آمد، ولی برای باز کردن دروازه پورحمیدی کافی نبود.