کیش و مات تاکتیکی دشان؛ اسپانیا، شایسته‌ترین تیم جام
به گزارش فوتبال ۳۶۰، درحالی که دیدیه دشان در سال‌های اخیر مورد انتقاد خیلی از کارشناسان و رسانه‌های اروپایی قرار گرفته بود اما به خاطر افتخارات بزرگ به دست آمده با همین روش دفاعی و واکنش‌گرا با اعتماد به نفس بالایی جواب منتقدانش را می‌داد و در آخرین کنفرانس خبری‌اش هم در پاسخ به یک خبرنگار منتقد گفت اگر از سبک بازی فرانسه خوشتان نمی‌آید شبکه را عوض کنید و بازی ما را تماشا نکنید اما بالاخره در یک تورنمنت ملی بزرگ کاملا تاکتیکی، مقهور یک فوتبال زیبا و شناور شد تا به احتمال زیاد شاهد پایان عصر دیدیه دشان در تیم ملی فرانسه باشیم. از طرفی دیگر جوانان نسل جدید اسپانیا نشان دادند مقابل قوی‌ترین خط دفاعی جام هم دست از سبک بازی تماشاگر پسند خود برنمی‌دارند و می‌توانند به هر دژ مستحکمی نفوذ کنند. باید دید این نسل جذاب فوتبال اسپانیا به رهبری لوئیس دلافوئنته می‌تواند همانند نسل طلایی سال ۲۰۱۰ در 3 تورنمنت متوالی ملی به قهرمانی برسد یا خیر.
اعتماد به نفس بعد از دریافت گل
با اینکه دریافت گل در دقایق ابتدایی بازی آن هم در برخلاف جریان بازی می‌تواند شیرازه هر تیم مدعی را از هم گسیخته کند اما شاگردان دلافوئنته نشان دادند علاوه بر توانایی‌های فنی از لحاظ روحی و روانی هم به سطح بالایی رسیده‌اند و می‌توانند در شرایط حساس اعتماد به نفس مجموعه را حفظ کنند. گل رندال کولوموانی روی پاس زیبای کیلیان امباپه در دقیقه ۹ در حالی به ثمر رسید که چند دقیقه قبل از آن در صحنه مشابهی فابین رویس می‌توانست روی ارسال زیبای یامال گل اول را برای اسپانیا به ثمر برساند اما ضربه سر او به بالای دروازه رفت تا همه چیز طور دیگری رقم بخورد. ماتادورها پس از دریافت گل رو به بازی احساسی نیاوردند و با برنامه اول تاکتیکی خود مبتنی بر پاس‌کاری‌های کوتاه در نیم‌فضاها برای ایجاد موقعیت به طراحی حملات ادامه می‌دادند تا اینکه بالاخره روی خلاقیت و تکنیک فردی یامال به گل تساوی رسیدند. جریان بازی به کل تغییر کند و اسپانیا جریان رقابت را به دست گرفت.
آشفتگی دفاعی
به نظر می‌رسد علاقه بیش از حد دیدیه دشان به سبک بازی آدرین رابیو باعث ضربه خوردن تیمش در این بازی شد. مقابل این خط هافبک پرتحرک و لامین یامال سرعتی، حضور بازیکن دونده‌تری مثل ادواردو کاماوینگا می‌توانست استحکام بیشتری به خط میانی فرانسه بدهد اما دشان به کهنه سرباز خودش اعتماد بیشتری داشت و از همین نقطه هم ضربه خورد. گل اول اسپانیا روی شوت بی‌نقص یامال به ثمر رسید اما یار روبه‌روی او، آدرین رابیو نتوانست یامال را مهار کند. شاید اگر کاماوینگا به جای رابیو در مقابل یامال بود به سبب شناخت بیشتر، می‌توانست عملکرد بهتری در صحنه گل داشته باشد. گل دوم اسپانیا هم به نوعی از سمت چپ خط دفاعی خروس‌ها پایه‌ریزی و به ثمر رسید. محافظت از این جناح برعهده رابیو و تئو هرناندس قرار داشت. کادرفنی فرانسه در حالی هافبک رئال مادرید را نیمکت‌نشین کرده بود که او در بازی مرحله قبل مقابل پرتغال عملکرد خوبی از خودش هم در فاز دفاعی و هم در فاز هجومی نشان داد.
تعویض تعجب برانگیز دشان
در زمان حضور عثمان دمبله، اکثر حملات فرانسه از سمت او طراحی می‌شد و دمبله با قدرت پا به توپ خود موقعیت‌های نصفه و نیمه‌ای ایجاد می‌کرد اما در اقدامی عجیب دیدیه دشان، او را دقیقاً در شرایطی که تیمش به دنبال زدن گل تساوی بود، تعویض کرد تا سمت راست فرانسه کاملا خاموش شود و از این سمت خطری اسپانیا را تهدید نکند. بعد از این تعویض حملات فرانسه از جناح چپ با حضور بارکولا و تئو هرناندس پی‌ریزی می‌شد اما این حملات، تهدید دروازه اونای سیمون را در پی نداشت. شاید اگر عثمان دمبله در زمین باقی می‌ماند و حملات آبی‌پوشان از هر 2 سمت شکل می‌گرفت، خط دفاعی اسپانیا کار سخت‌تری داشت.
بهترین دفاع، حمله است
تیم لوئیس دلافوئنته در این بازی حساس مقابل فرانسه پرستاره به بهترین شکل ممکن این جمله فلسفی را معنا کردند. فرانسه در نیمه دوم به دنبال زدن گل تساوی بود اما ما هیچ حمله همه جانبه و پر دامنه‌ای از این تیم ندیدیم. در فینال جام جهانی گذشته تیم دشان وقتی عقب افتاد، جریان بازی را به دست گرفت و با خط حمله ترسناک خودش 2 گل عقب افتاده را جبران کرد اما اسپانیایی ها مانند آرژانتین عقب نرفتند تا دفاع کنند و دنبال ضدحمله با بال‌های سرعتی خود باشند بلکه با مالکیت توپ بالا اجازه خلق موقعیت به فرانسه را ندادند. بازی در نیمه دوم طوری پیش رفت که آنها می‌خواستند. شاید اگر بازی را از ابتدای نیمه دوم تماشا می‌کردیم، متصور می‌شدیم تیم نیازمند گل، اسپانیا است، نه فرانسه!
