ویژه‌برنامه یورو با عادل فردوسی‌پور و محمد بحرانی || میهمانان قسمت چهاردهم: علی دایی و مهدی مهدوی‌کیا

همه شعر گفتن ما هم میگم به نام خدا عباس بو ازار نه میم دار نه نون داره

در این روزگاران درد و حزین به ویرانه مانَد ایران زمین نبینی یکی را که دانا بوَد ز دانش روانی که برنا بوَد کسی که به دل مهر ایران بوَد نژند و غمین و پریشان بوَد خدا داند از درد و رنج کهن خدا داند از حال و روز وطن که به دست دشمن چنین خار شد زمین و سپهرش عزا دار شد کنون تو نجویی در این بوم و بر یکی را کلاه کیانی به سر نجویی تو یک تن که هوشیارست به خاک و به میهن وفادار هست کجا جویم اکنون دلیری به نام کجا رستم و توس و گودرز و سام ؟

واسه همه سخت ولی واسه من ایزه واسه همه سخت ولی واسه من ایزه توانا بود هر کس که تمییزه #بیلی ایلیییش

برتو ایرانِ بزرگ ، برتو ای مَهدِ شَهان برتو ای بارگـهِ فخر کیان ، میگریم.. مانده ام مات و خموش ، که چه برما بگذشت ای خدا، زادگـهِ کوروش و دارا این است؟ موطنِ رازی و بیرونی و سینا ، این است؟ مهدِ فردوسی و خاقانی و مولا این است؟ جلوگاهِ سخن حافظِ والا ، این است؟ برتو ای خفته به خون ، برتو ای زار و زبون برتو ای اخترِ فرهنگ جهان ، میگیرم.. ای دریغ ، آنچه به ما رفت ز دست خودِ ماست نه ز جورِ دگری ، نه ز دشمن اثری ای ز کف رفته وطن ، باش که جانانِ منی تب من ، کعبه من ، قبله و ایمان منی ای به تو زنده تنِ من ، تو همه جانِ منی تو مپندار که مِهرت ز دل آسان برود پشت بر دشمنِ تو ، پست و گریزان برود بر تماشاگـهِ این باغ جنان میگیرم.. "تقدیم به تمامی ایران دوستان وطن پرست"

خیز از خواب گرانمایه که گه بس تنگ است چرخ کجرو هله در کجروی و نیرنگ است خیز هنگام شتابیدن رزم و جنگ است تن به فرمان ستم کاران دادن ننگ است " ننگ زیبنده و زیبا نَبُوَد از مردان " اگر از خاک سرخسیم و اگر از اهواز گر ز گیلان و اراکیم و اگر از شیراز اگر از حد بلوچیم و اگر از قفقاز جمله هستیم در این خاک شریک و انباز "همه را بهره یکی باشد، در سود و زیان " گر مسلمان و نصارا و گر از زرتشتیم لیک از یک پدر و یک نصب و یک پشتیم بر کف کشور پنداری پنج انگشتیم تا که جمعیم بدانند ، اجانب مشتیم "ور پراکنده و فردیم ، شکار آنان" جور و بیداد فراوان و فزون دید این ملک ستم و کینه ی اسکندر دون دید این ملک دشت و هامون زعرب غرقه به خون دید این ملک ظلم چنگیز ز اندازه برون دید این ملک "گنبد و کاخش ز آسیب نلرزید ارکان" ای وطن تا که مَه و مهر بوَد تابنده باد نام تو به سر دفتر دل پاینده خور و اقبال تو بر برج شرف رخشنده باد جان و دلِ خواهانت، شاد و زنده "دل بدخواه تو خونین و دو چشمش گریان"

ممنون از برنامه خوبتون باعث سرگرمی شده اما یک انتقاد دارم ب شخصه برای خودم چند بار مشکل پیش اومده که یک بازی رو پیش بینی کردم اما بعدن که وارد برنامه شدم دیدم نتیجه تغییر کرده و کلان برعکس شده ب عنوان مثال بازی صربستان اسپانیا رو ۴ هیچ ب نفع اسپانیا زدم اما الان وارد شدم دیدم ۴ هیچ ب نفع صرب خورده کسی اطلاعی داره که چرا اینجوری میشه ؟ پشتیبانی هم نداره که بشه پرسید

ببعی کنار علی دایی😃🥰

وطن علاف چاه جمکران شد خرافاتش کران تا بیکران شد به او گفتند آقا در تهِ چاه چراغ خانه‌ی مستضعفان شد! به او گفتند هرکس آنطرف‌ها شبی خوابید، صبحش کامران شد اگر زخمی کسی هرجای خود داشت سحر با دست حضرت پانسمان شد کسی گر خنده زد بر این کرامات خدا با او همیشه سرگران شد حقیقت دارد اینهائی که گفتم که چندین بار حضرت امتحان شد: یکی، شب یک شتر از حضرتش خواست سحرگه صد شتر را ساربان شد شبی خوابید آنجا یک نفر لال سحرگه صاحب شش‌تا زبان شد پشیمان شد ز سرقت یک نفر دزد‏ شبش خوابید و صبحش پاسبان شد یکی از کوچکی‌ ِ بیضه نالید‏ سحرگه بیضه‌هایش دُنبلان شد ز چاه جمکران هرکس مدد خواست نیازش داده شد، بختش جوان شد «خلایق هرچه لایق»، باورم نیست در آنجا که جفا با مردمان شد جفا با مردمان از سوی شیخان به نام حضرت صاحب زمان شد بپرس از خلق نادان و گرسنه چنین، تحمیق تا کی میتوان شد؟ بگو آقایتان در چاه نفت است که چاه جمکران تقلید از آن شد

‍‍ شاد باد ، آباد باد ، آزاد باد ، ایران ما کعبه و دین و خدا و مذهب و ایمان ما پرچم او جانماز و قبله هم البرز او دشت وکوه ودامن اوخط به خط قرآن ما زین سرا چشمان دشمن دور باد و کور باد خار خاکش خاک پاکش جمله بر چشمان ما اشک ملّت میچکاند آنکه در خاک وطن خون اوخواهد چکید ازچنگ وازدندان ما سرزمین مادری فرخنده بادا کوروش ات شاه شاهانِ جهان شاهنشهِ خوبان ما زندگی آغاز و پایانش کتاب میهن است عشق ما سرمشق ما آغاز وهم پایان ما

پسر با پدر گفت روزی چنین چه کردید با مرزِ ایران زمین؟ همه خانه داریم و بی خانه ایم که در خانه ِخود چو بیگانه ایم مرا زندگی کردن از یاد رفت تو را ملک و ناموس بر باد رفت چهل قرن فرهنگ وآیین ِ ما در آتش شد از دین ِ ننگین ِما چِه حس و چه روح و دلی داشتید که دروازه بر دشمن افراشتید شما خویش راعقل ِکل خوانده اید ز دیوانگان هم عقب مانده اید نه امّا دگر ما چو ما نیستیم بدانید ما چون شما نیستیم که ما یادگاران ِ آهنگریم مباد آنکه از حقّ ِخود بگذریم ولایت کجا دست ِ باطل دهیم به فرزند ِ خود نام ِ قاتل دهیم به آنان که جانی صفت زاده اند بنابودی اجداد ِما داده اند بسی تن عرب شد درین سال سی وزین پس نجوییم جز پارسی به ملک تو دشمن نوازی کنند به نام ِ خدا مرده سازی کنند گلستان سرایت چو زندان شود درآن حبس و کشتار آسان شود همه ثروت ِملی خانه را ببخشند دستان ِ بیگانه را " اگر هوشت از تو گریزان شود دو صد نسلِ بعد از تو ویران شود " پسر را به مادر ستمگر کنند پدر را چو فرزند پرپر کنند چو خواهی که مانَد ز ایران نژاد سر ِ شیخ بر دار باید نهاد