آنالیز انتقال رامین رضاییان به استقلال؛ بال‌های سریع، ترسناک و البته سربه‌هوا
به گزارش فوتبال 360، رامین رضاییان که فصل پیش یکی از ستار‌های سپاهان و عوامل قهرمانی این تیم در جام حذفی بود، به یک‌باره و پس از پیروزی در فینال برابر مس رفسنجان، اعلام کرد که قرارداد خود را تمدید نمی‌کند. سرانجام و پس از کش‌وقوس‌های فراوان، او تصمیم گرفت که نیمه آبی پایتخت را انتخاب کند. حالا با توجه به رفع مشکل معافیت ابوالفضل جلالی و قطعی شدن حضور او در جمع آبی‌پوشان، جواد نکونام انتخاب‌های ویژه‌ای در کناره‌ها دارد. در حال حاضر، کناره‌های استقلال همراه با امیدواری‌هایی که در حملات می‌دهند، نگرانی‌هایی را هم در خط دفاعی به وجود می‌آورند.
عدم بازگشت رامین از حملات
رامین رضاییان که بیشتر در نیمه حریف حضور دارد، در هنگام ضدحمله حریف، بسیار دیر به عقب بازمی‌گردد و به همین دلیل پوشش‌‌دهی جای خالی او، روزنه‌هایی را در خط دفاع سپاهان باز می‌کرد. در صحنه زیر حتی سیستم سه دفاعه و حضور برایان دابو در عقب زمین هم نتوانست به طلایی‌پوشان کمک کند.
رضاییان حتی در هنگام بازگشت، توانایی بستن کامل بازیکن سمت چپ رقیب را ندارد و بسیار دیر برای مهار او اقدام می‌کند که آزادی عمل را در اختیار بال چپ حریف قرار می‌دهد. مدافع مرکزی متمایل به سمت راست، وظیفه دارد تا این ضعف از مدافع راست تیم خود را پوشش دهد.
حضور کمرنگ در دفاع تیمی
سپاهان تحت هدایت ژوزه مورایس، تصمیم می‌گرفت تا در لحظاتی که تحت‌فشار قرار دارد، از جای‌گیری نفر به نفر و منطقه‌ای استفاده کند. در تصویر زیر مشخص است که یاری که برای رامین رضاییان انتخاب شده است، بال چپ الهلال یعنی سالم الدوساری است. رامین رضاییان موظف است تا با حرکت قطری الدوساری حرکت کند و وارد محوطه شود اما این اتفاق شکل نمی‌گیرد.
به همین دلیل الدوساری به راحتی وارد محوطه می‌شود و روی نقطه پنالتی قرار می‌گیرد؛ هرچند ضربه این بازیکن دفع می‌شود تا روبن نوس با یکی از ضربات مشهور خود، گل دوم را وارد دروازه سپاهان کند. این بازیکن حتی در ادامه برای پوشش دادن فضاها، ناکام عمل می‌کند و این ناهماهنگی ایجاد شده در خط دفاع، منجر به آزادی نوس در هنگام شوت‌زنی می‌شود.
ظرافت فوق‌العاده در حمله
رامین رضاییان در ضدحملات، نقشی بی‌جایگزین برای سپاهان ایفا می‌کرد. این بازیکن توپ را دریافت می‌کند، به زوج خود می‌سپارد و فوراً با شناسایی منطقه‌ای خالی، به آن سمت حرکت می‌کند. اتفاقی که منجر به سوپرگل تماشایی او برابر هوادار شد.
حرکات عرضی این بازیکن و در راستای دروازه، بیشترین انعطاف را به تاکتیک‌های مورایس می‌داد. رضاییان مثل مهاجمان آزاد که در مناطق مختلف، حق نفوذ و حرکت را دارند، عمل می‌کرد و از کناره‌ها به مرکز زمین می‌آمد. توپ را به پشت محوطه می‌سپارد و روزنه‌ای را برای عبور خود از خط دفاع انتخاب می‌کرد؛ این مسئله بارها دفاع خطی و محکم حریف را باز می‌کرد. در صحنه زیر او موفق شد که روی پاس زیبای علی‌اصغر اعرابی، گل دوم خود و سپاهان را به ثمر برساند.
انتخاب فضای درست و مناسب، یکی دیگر از هوشیاری‌های رضاییان در امور تهاجمی است. او در هنگام حرکت بازیکنان سمت چپ سپاهان، در پشت محوطه قرار می‌گرفت و به یک‌باره با استارتی، خود را به فضای پشت‌سر آخرین مدافع حریف می‌رساند تا روی ارسال‌ها مفید واقع شود. همچون تصویر زیر که به هت‌تریک این بازیکن ختم شد.
ایده‌های نکونام برای ایجاد تعادل
حالا با حضور رامین رضاییان، وضعیت خط حمله استقلال بهبود پیدا می‌کند اما از طرفی علامت‌سوال‌هایی در دفاع این تیم ایجاد خواهد شد. به‌طور کلی پیش‌بینی می‌شود که دو راه در اختیار جواد نکونام قرار بگیرد. او می‌تواند همانند بخش زیادی از فصل گذشته، برای کنترل کارهای دفاعی از سیستم سه دفاعه استفاده کند. نفر سوم خط دفاع می‌تواند روزبه چشمی باشد یا او در مرکز زمین قرار بگیرد و از بازیکنی دیگر در این پست استفاده شود. در این سیستم انتظار می‌رود که آزادی عمل بیشتری در اختیار دو پیستون استقلال قرار بگیرد و یا حضور آن‌ها در خط حمله را به عنوان بال رقم بزند. نقش کلیدی این سیستم به بال‌ها برمی‌گردد که بسته به شرایط و نوع نفوذ پیستون‌ها، باید حضور در پشت سر مهاجم مرکزی یا پر کردن جای خالی پیستون‌های نفوذکرده را انتخاب کنند. بازیکنی که در قلب دفاع قرار می‌گیرد هم نقشی موثر در بازی‌سازی از عقب‌زمین و ارسال آن به کناره‌ها را ایفا می‌کند.
از طرفی سیستم 1-3-2-4 که در ابتدا و بخشی از انتهای فصل گذشته امتحان شد هم می‌تواند برای آبی‌ها راه‌گشا باشد. به طور کلی این سیستم، بال‌ها را مجبور به مشارکت در کارهای دفاعی می‌کند و فاصله کم میان هافبک‌ها هم باعث می‌شود تا پیروزی خوبی در نبردهای وسط زمین به استقلال دهد. در هنگام حملات اما باید انعطافی در این سیستم رقم بخورد و زوج روزبه چشمی در خط هافبک، رأس بازی‌سازی باشد تا چشمی بتواند به قلب دفاع برود. دفاع‌های مرکزی هم به کناره‌ها می‌روند تا جای‌خالی مدافعان کناری را پر کنند که قرار است در حمله نقش بال را بازی کنند. مجدداً دو بال هم به وسط می‌آیند تا هافبک تهاجمی که پشت‌سر مهاجم مرکزی قرار گرفته است، بتواند نقشی رابط را میان عقب زمین و خط حمله بازی کند. پس از حمله، این سیستم به حالت 4 دفاعه و اولیه بازمی‌گردد.
استقلال می‌تواند با استفاده از تجربیات رامین رضاییان، اتفاقات خوبی را در خط حمله رقم بزند. ارسال‌های رضاییان و قدرت سرزنی مهاجمانی مثل گوستاوو بلانکو هم قابلیت تبدیل شدن به برنامه‌ای جذاب برای استقلال دارد و این مسئله روی ضربات شروع مجدد، بیشتر خود را نشان خواهد داد. با تمام این مسائل باید منتظر ماند تا از ایده‌های جواد نکونام برای وضعیت جدیدی که در خط دفاع رقم خورده رونمایی شود.
