در ستایش شاهین مادرید؛ ستارهای در خدمت تیم
به گزارش فوتبال 360، فدریکو والورده نباید در بازی برگشت لیگ قهرمانان اروپا برابر منچسترسیتی بازی میکرد.او از ناحیه ران چپ آسیب دیده بود. با این حال، با توجه به نبود لوکاس واسکس، فده با تزریق مسکن توانست به میدان برود و با همان حالت نیمه آماده خود سمت راست خط دفاعی مادرید را بیمه کرد. حضور والورده به قدری برای مادرید اهمیت دارد که کارلتو یک هفته کامل به او استراحت داد تا با ریکاوری کامل از مصدومیتاش، مهیای جدال امشب با اتلتی باشد.
تماشای فوتبالیستهای فداکار جذابیت خاصی دارد؛ بازیکنانی که بدون خودنمایی و غرغر کردن فقط در خدمت تیم و دستورات مربی هستند. فده والورده از چنین بازیکنانی است. حضور والورده در ترکیب رئال باتوجه سوپراستارهای خط حمله که دفاع کردن را در شان خودشان نمیبینند، ضروری به نظر میرسد. در ادامه قصد داریم نقش هافبک اروگوئهای برای رئال مادرید را از چند جهت بررسی کنیم.
تطبیق پذیری
اکثر فوتبالیستها میتوانند در یک پست فعالیت کنند؛ در حالی که تعداد کمی از آنها در2 یا 3 پست بازی میکنند. اما طبق گزارش «اوپتا» در طول 3 سال گذشته، والورده در 6 نقش مختلف بازی کرده است؛ هافبک مرکزی، هافبک هجومی، هافبک دفاعی، بال راست، هافبک راست و دفاع راست. این آمار خارقالعاده جلوه میکند؛ مخصوصاً برای فوتبالیستی در نقش هافبک «محوطه به محوطه».
کارلو آنچلوتی بارها بر این موضوع تاکید کرده است. سرمربی ایتالیایی درباره والورده گفته بود:« فده بازیکن کامل و بسیار مهمی است. او میتواند پستهای زیادی را پوشش دهد و عالی عمل میکند. پیدا کردن یک مدافع راست مانند او بسیار دشوار شده. برای من، تعیین بهترین پست او بسته به بازی، دردسرساز است. گاهی اوقات به عنوان دفاع کناری و در برخی بازیها به عنوان هافبک میانی به او نیاز داریم.
جانشین کروس؟
والورده خودش اعتراف کرد وقتی تونی کروس فصل گذشته پیراهن شماره 8 خودش را به او داد، احساساتی شد. این حرکتی نمادین بود. به هر حال، کروس نقطه عطف مادرید در بازیسازی از عقب زمین به حساب میآمد و درصد موفقیت پاسهای او حتی در فصل آخرش از 97 درصد پایینتر نیامد. البته نقش کروس بیش از مباحث فنی بود. او یکی از رهبران رختکن پرستاره مادرید نام داشت و اعطای پیراهن کروس، والورده را با اعتماد به نفس و مسئولیت پذیری به استقبال فصل جاری فرستاد.
با این حال مشکلی وجود داشت؛ والورده، کروس نیست. او میتواند کارهای زیادی را انجام دهد که کروس 34 ساله قادر به انجامش نبود؛ دویدن، تکل زدن، 90 دقیقه بازی کردن اما او نمیتواند مانند کروس پاس بدهد یا ریتم بازی را تنظیم کند. آنچلوتی در ابتدای فصل والورده را به عنوان جانشین کروس به کار گرفت اما به نتیجه خوبی نرسید.
بنابراین مربی ایتالیایی برنامه خط میانی تیمش را تغییر داد. با رفتن کروس، آنچلوتی یک خط میانی 3 نفره تشکیل داد و والورده را به عنوان بازیکن دونده و جنگنده خط هافبک برگزید. انرژی او به ادواردو کاماوینگا و اورلین شوامنی اجازه میدهد روی کارهای دفاعی تمرکز کنند و در عین حال فضایی را برای جود بلینگام آزاد میکند تا به خط جلو اضافه شود.
بدون منیت
جذابیت والورده فقط درباره توانایی او در زمین بازی نیست. او نگرش لازم برای جبران نقاط ضعف دیگران را دارد. اگر در مورد استعدادهای بالقوه بگوییم، تیمهای کمی قادر به رقابت با این نسخه رئال هستند. با این حال استعداد زیاد، معمولا مشکلاتی به وجود میآورد. طی فصل جاری کارشناسان مختلف بارها و بارها به این موضوع اشاره کردهاند رئال وقتی توپ ندارد، 9 نفره است چون وینی و امباپه در امور دفاعی شرکت نمیکنند.
وینیسیوس بازیکن تنبلی نیست. او دوندگی بالایی دارد و بعضی مواقع خارج از پست خودش بازی میکند اما در بخش پرس قوی نیست، فضاها را پر نمیکند و بازیخوانی خوبی ندارد. با این حال میتوان گفت این موارد به خاطر حفظ انرژی است. وینیسیوس در امور دفاعی نیست زیرا دخالت در این موضوع، کاهش انرژی و سرعتش را رقم میزند.
همین موضوعات را میتوان در مورد امباپه گفت؛ البته به شکلی دیگر. در چنین شرایطی وقتی رئال توپ ندارد، سایر بازیکنان با دوندگی بیشتر باید جای خالی 2 نفر خط حمله را پر کنند و فده والورده با تمام وجود این موضوع را پذیرفته است.