کالبدشکافی فداکاری در پیروزی دراماتیک؛ یورو، شایسته بزرگ‌ترین تقدیرها

به گزارش فوتبال 360، شب گذشته شبی خاص در خاطر تمام هواداران منچستریونایتد خواهد بود حتی هواداران بی‌طرف فوتبال هم فوتبال می‌توانند بازی اخیر تیم آموریم به عنوان یکی از شب‌های خاطره‌انگیز فصل 25-2024 تا ابد به یاد داشته باشند‌ دیدار یونایتد و لیون هر اتفاق ممکن و غیرممکنی را درون خود داشت اما این شب را به واسطه چه اتفاقاتی در یاد خواهیم داشت و بابت این درام سینمایی باید از چه کسانی تقدیر کنیم؟ در این مطلب قصد داریم به یادگاری‌های مانده در ذهن از این دیدار رجوع کنیم‌.

یونایتدِ منظم نیمه اول

شروع همه‌چیز با نظم و آرامش ترکیب آموریم بود. گارناچو  در خدمت تیم توپ زد. هویلوند  گلی به ثمر نرساند اما به برد تیمش در این نیمه کمک کرد. برونو مثل همیشه بود و می‌توان گفت تمامی بازیکنان منچستریونایتد عملکردی خوب برای یک پیروزی و صعود به نیمه‌نهایی لیگ اروپا داشتند.

این نوع عملکرد تا دقایق 60 الی 65 دیدار دیده شد و از آنجا سناریوی یک فیلم سینمایی را نوشتند. تا این دقایق یونایتد جنگنده نشان داد و به یک‌باره شاهد یک فروپاشی ذهنی بازیکنان بودیم و بدون اینکه بتوانیم شخص خاصی را به صورت قطعی مقصر بدانیم و انگشت اتهام را به سمتش دراز کنیم، یونایتد در عرض چند دقیقه به همان نسخه همیشگی در فصل جاری تبدیل شد.

اتحاد و انگیزه به سبک لیون

قطعا برای به یاد داشتن این شب بزرگ نیاز به یادی دوباره از لیون و بازیکنانش داریم. بازیکنان تیم فرانسوی شاید در کل بازی خوب ظاهر نشدند اما ذهنیت خود را حفظ کردند تا یک شگفتی در اولترافورد به جای بگذارند. در چیزی کمتر از 7 دقیقه بازی را به تساوی کشاندند و برای یک 30 دقیقه نفس‌گیر دیگر آماده می‌شدند. با این حال اخراج تولیسو، شروع کننده‌ درام بازگشت در اولدترافورد، آن‌ هم در دقیقه 89 بازی نام گرفت و  این احساس وجود داشت یونایتدی‌ها نمی‌گذارند کار به برد تیم فرانسوی در انگلیس ختم شود.

در کمال تعجب اما لیون ذهنیتش را حفظ کرد و با خونسردی به بازی در وقت‌های اضافی رفت. حتی پا را فراتر گذاشتند و در اولدترافورد در حالی که 10 نفره بودند، گل برتری و سپس گل چهارم را به یونایتد تحمیل کردند و دیدار 2 بر صفر باخته در دقیقه 110، 4 بر 2 به نفع آنها تغییر یافت. انگیزه و جنگندگی، قابل تحسین و حتی می‌توان گفت یکی از پایه‌های اصلی این درام پر از غم و شادی برای 2 طرف بود.

حرفه‌ای مانند هری مگوایر

شاید هیچ‌کس برای ثبت در تاریخ این رقابت لیاقتی بیش‌تر از هری مگوایر نداشت؛ بازیکنی که با قیمتی زیاد از لسترسیتی به یونایتد آمد و عملکرد خوبی در این سطح و در فشارهای رسانه‌ای منچستر نداشت و حتی بازوبند کاپیتانی را از دست داد. شاید هر بازیکن دیگری برای نجات دوران فوتبالش و یا حتی فرار از این وضعیت، باشگاه را ترک می‌کرد اما واکنش او به این اتفاقات تنها صبر، تمرین، سکوتی حرفه‌ای و جنگیدن برای کسب احترام بود.

زننده گل پیروزی تیمش و عامل به هوا پریدن هواداران و بازگشت یونایتد از گور نام گرفت. لقب کینگ هری در  تمام جهان برای خندیدن به او نسبت داده شد اما امروز همه با احترام این لقب را صدا می‌زنند و یونایتدی‌ها به داشتن چنین شاهی افتخار می‌کنند.  همه مقابل هری سر خود را خم می‌کنند و جایگاه او به بالاتر از آنچه حتی در بهترین حالت تصور می‌شد، رسیده است. مگوایر با گلزنی در دقیقه 120 بازی و بازگرداندن تیم برای صعود به مرحله بعد، قطعا باید در خاطره هواداران یونایتد باقی بماند.

از خود گذشتگی، قسمتی کوچک

شاید بهترین شخص برای به تساوی کشاندن بازی بازیکنی سربرآورده  از همین باشگاه باشد و این بار، کسی نبود جز کوبی ماینو که امروز خاطرات روزهای خاصش در یونایتد یک برگ دیگر را به خود اضافه کرده. او گل کاملی را در اوج خونسردی به ثمر رساند. شاید سال‌های متمادی در یونایتد یک مهاجم را در این تیم ندیده‌ایم که با این کیفیت و با این تمرکز و آرامش توپ را به تور بچسباند اما موضوع مهم برای گل ماینو شاید فقط گلزنی یا به تساوی کشاندن بازی نبود و پس از گل توانستیم منچستریونایتد را درون او ببینیم.

کوبی ماینو جوان همانند یک رهبر بزرگ می‌توانست خوشحالی این گل را کاملا برای خود داشته باشد اما با تکرار خوشحالی گل جاشوا زیرکزی در جایگاه یک رهبر و کسی ظاهر شد که به هم‌تیمی مصدوم خودش قوت قلب می‌دهد. تقدیم این خوشحالی به زیرکزی شاید اتفاقی کوچک و گذرا بود اما  منچستریونایتد به آن نیاز داشت و شاید خداوند در این لحظه و با دیدن این از خودگذشتگی و همبستگی، گل بعدی را به منچستری‌ها هدیه داد!

مهره‌ای برای ریمونتادا!

قطعا ایستادن پشت یک ضربه پنالتی در حالی که تیم شما 4 بر 2 عقب افتاده، سخت است و باید احترام زیادی برای کاپیتانی زننده این ضربه قائل شد.  قطعا زدن ضربه در محوطه جریمه حریف در اوج آرامش، سخت است و ماینو بسیار عالی از پس این حرکت برآمد و قطعا کار هری مگوایر کرد بسیار بزرگ بود و او لایق احترامی است که دریافت می‌کند. تمامی این صحنه‌ها یک سرچشمه مشترک دارد و هرگز نباید آن را فراموش کرد زیرا احتمالا بدون او این بازگشت ممکن نبود!

رئال مادرید در سال 2022 خوشحال بود توانسته کارلوس کاسمیرو را در آن سن با قیمت حدود 71 میلیون یورو به منچستریونایتد بفرستد اما آن شادی، اشک هواداران رئال را در چند روز قبل و در سانتیاگو برنابئو سرازیر کرد. کاسمیرو شاید روزهای خوب کمی را در منچستریونایتد گذرانده باشد اما گویی او مهره‌ای برای خلق یک ریمونتادا بود. ما نام ریمونتادا را بارها برای رئال در سانتیاگو برنابئو شنیدیم اما سرچشمه یک رمونتادای واقعی را در اولدترافورد دیدیم. کاسمیرو پنالتی برونو، پاس گل کوبی ماینو و پاس گل برتری تیمش را به هری مگوایر و تیمش تقدیم کرد و در سایه ماند. اگر هر احترامی برای هر کدام از بازیکنان نام برده داریم، باید چند برابر بیشتر چنین احترامی را به کاسمیرو و رقص دیدنی او در تئاتر رویاها داشته باشیم.

لنی یورو، جنسی متفاوت از نسل جدید

بازیکنان امروز فوتبال، بسیار به نوع خوراک، سبک زندگی و دوری از هر چیزی که به فوتبالشان را با صدمه روبه‌رو کند، اهمیت می‌دهند. در این نوع دیده‌ایم به واسطه اهمیت‌ سلامتی، بازیکنان از درگیری‌های خشن دوری می‌کنند و این بسیار خوب است. نسخه‌های بازیکنان کمی حاشیه‌دار به شرکت در میهمانی‌ها، پوشیدن لباس‌های خاص و جواهرآلات متفاوت یا مراسمات بی‌ربط به فوتبال مشغول و به واسطه چند سال خوب و پول دریافتی، بیشتر به دنبال تفریح هستند. البته هیچ کدام از این موضوعات دلیلی برای نقد به آن‌ها نخواهد بود و  می‌توانند هرطور  علاقه دارند، زندگی کنند.

اما بسیاری از ما فوتبال را با بازیکنانی شناختیم که جنسی از جنس مردان زمانه خود داشتند و برای تیم از همه‌چیز خود گذر می‌کردند. صورت‌های و بدن‌های زخمی و خونی، ماندن در زمین با مصدومیت، شکسته شدن بینی و چیزهایی شبیه به این آن‌ هم میانه میدان فوتبال چیزی بود که ما می‌دیدیم و  آن‌ها به جان می‌خریدند تا تیم خود را برنده ببینند. شاید مدت زیادی است چنین بازیکنانی نمی‌بینیم یا بسیار انگشت‌شمار هستند. شب گذشته یک خاطره دیگر از این جنس برای هواداران فوتبال داشت و لنی یورو درون زمین از جنس یک مرد ظاهر شد!

او  به واسطه اشتباه خودش در گذاشتن پای تکیه‌گاه به زمین خورد اما برای اینکه حریف به موقعیت گل نرسد سر خود را مقابل توپ و پای حریف گذاشت تا از دروازه تیم دفاع کند و این حرکت از سوی یک بازیکن 19 ساله بسیار قابل تقدیر است. کاسمیرو، مگوایر، برونو و سایر بازیکنان یونایتد وقتی در حال خلق این درام سینمایی بودند، این صحنه را بارها و بارها در ذهن خود مرور کردند تا برای پیروزی با تمام وجود بجنگند. یونایتد و نمایش تیم آموریم اشک‌های زیادی را ازجمله کودک درون زمین را جاری کرد اما سپس خنده را بر لبان آن‌ها آورد تا فوتبال روح زندگی‌بخش خود را یک مرتبه دیگر به نمایش بگذارد و دلیلی برای ادامه زندگی تا آخرین لحظه باشد.