به بهانه هفته پایانی سری آ؛ هزاره پر درام
به گزارش فوتبال ۳۶۰، دربین لیگ‌های مطرح و معتبر فقط قهرمان سری‌آ ایتالیا مشخص نشده و ناپولی و اینتر امشب، جمعه در دومین روز از خردادماه در شرایطی به‌ترتیب میزبان کالیاری و میهمان کومو هستند که اگر ۲ نتیجه باخت ناپولی و توقف نراتزوری همزمان رخ ندهد، یکی‌از ۲ تیم می‌تواند قهرمان لیگ شود. درصورت وقوع این ۲ حالت ۲ تیم باید روز دوشنبه ۵ خرداد در دیداری فینال‌گونه در ورزشگاه الیمپیکوی رم مقابل هم صف‌آرایی کنند. فاتح آن دیدار قهرمان نام خواهدگرفت و این شرایط نزدیک باعث شده یکی‌از هیجان‌انگیزترین فصل‌های تاریخ لیگ ایتالیا را ببینیم. شانس بالای ۲ تیم برای فتح لیگ در هفته آخر اتفاق چندان کم‌تکراری نیست و برای مثال در فصل قبل لیگ انگلیس، فاصله منچسترسیتی و آرسنال قبل از شروع هفته آخر تنها ۲ امتیاز بود و برتری سیتیزن‌ها مقابل وستهام پیروزی توپچی‌ها مقابل اورتون را بی‌اثر کرد و در فصل ۲۲-۲۰۲۱ همین لیگ، لیورپول یورگن کلوپ با ۹۲ امتیاز و تنها و تنها به دلیل یک امتیاز کم‌تر قهرمانی را به منچسترسیتی واگذار کرد. این فاصله کم در لالیگا اسپانیا آخرین‌بار فصل ۲۱-۲۰۲۰ رخ‌داد که در تقابل ۲ تیم مادریدی اتلتیکو و رئال، شاگردان سیمئونه توانستند به لطف برتری هفته پایانی دربرابر رئال‌وایادولید و به پشتوانه ۲ امتیاز بیش‌تر صاحب قهرمانی شوند.
در فصل کنونی لیگ ایتالیا فاصله تیم اول و دوم فعلاً و قبل‌از برگزاری هفته آخر تنها یک امتیاز است و طی قرن جدید و از فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹ تاکنون، ۷ بار فاصله قهرمان و نایب‌قهرمان در پایان حداکثر ۳ امتیاز بوده و طی این مدت حتی کورس قهرمانی با ۳ تیم هم شکل گرفته. آخرین‌مورد هم به نبرد دو رقیب و دشمن همشهری یعنی میلان و اینتر بر می‌گردد. تمام این اتفاقات و هیجان‌ها درطول زمان سری‌آ را به یکی‌از برترین لیگ‌های دنیا تبدیل کرده و جدای‌از تمام این قهرمانی‌ها، شبیه‌بودن فوتبال به زندگی را نشان می‌دهد؛ وقتی حتی تلاش فراتر از توان هم بعضی‌اوقات کافی نیست و در آخرین لحظه‌ها تمام اندوخته‌ها ممکن‌است بی‌ثمر شود و از طرفی دیگر ناامیدی‌هایی در آخرین ثانیه‌ها به مبین‌ترین امیدواری و رسیدن‌ها تبدیل می‌شود! فصل کنونی سری‌آ هم یکی‌از نرسیدن و البته رسیدن‌های بزرگ را رقم می‌زند و به‌احتمال بسیار طرفداران یکی از ۲ تیم ناپولی یا اینتر امشب با چشمانی اشک‌بار قهرمانی رقیب را نظاره می‌کند و هواداران تیم دیگر با خوشحالی و چشم‌های مملو از اشک‌شوق سرود قهرمانی را زمزمه می‌کند. طی فصول اخیر و در هزاره جدید، سری آ فصل‌هایی که هفته آخر آن سراسر جنون و هیجان باشد را سری‌آ چندین‌بار تجربه کرده و در این مطلب به بررسی ۴ مورد شاخص و خاص می‌پردازیم.
۱۹۹۹-۰۰؛ پایان شب سیه سفید بود
عجیب‌ترین و پرهیجان‌ترین شروع ممکن برای هزاره جدید سری‌آ فصلی بود که لاتسیو با هدایت اسون‌گوران اریکسون در تلاش برای جبران تلخی و ناکامی فصل قبل( قهرمانی لیگ را تنها با یک امتیاز اختلاف به میلان واگذار کردند) همراه یوونتوسی پر از چهره‌های سرشناس و مطرح دوئل قهرمانی را شکل داد. بعد از گذشت ۲۶ هفته از آن لیگ بانوی‌پیر صاحب ۵۹ امتیاز شده بود و تیم دوم یعنی لاتسیو ۵۰ امتیاز داشت و جبران این فاصلهِ بسیار سخت برای عقاب‌ها، با ۳ باخت یوونتوس به تیم‌های میلان، خود لاتسیو و هلاس‌ورونا محقق شد. لاتسیو از هفته بیست‌و‌هفتم تا آخر فصل فقط ۲ امتیاز از دست‌داد. با تمام این اتفاقات یووه از هفته بیست و یکم تا هفته ماقبل پایانی در صدر قرار داشت. یوونتوس صدرنشین با ۷۱ امتیاز باید در استادیوم رناتوکوری مقابل پروجا به‌میدان می‌رفت و لاتسیو ۶۹ امتیازی میزبان رجینای رده دهمی بود و تاریخ برگزاری این دو نبرد ۱۴ می ۲۰۰۰ بود. صدرنشینی طولانی‌مدت و همچنین افتخارات پرتعداد یوونتوس دست‌بالاتر را به آن‌ها داده‌بود و فقط باخت تیم تورینی، لاتسیو را به‌قهرمانی می‌رساند.
دیدار پروجا و یوونتوس نبردی معمولی نشد و شرایط بد جوی و بارش شدید باران تاخیر و توقف حدوداً ۸۰ دقیقه‌ای این تقابل را رقم زد و یکی‌از برترین داوران تاریخ یعنی پیرلوئیجی کولینا یکی‌از بحث‌برانگیزترین تصمیمات دوران حرفه‌ای خود را مبنی‌بر ادامه این دیدار در زمین نامطلوب و پر از گِل گرفت! لاتسیویی‌ها در دیدار خود مقابل رجینا با ۳ گل به برتری رسیدند و همه نگاه‌ها به دیدار یوونتوس دوخته شد و تماشاگران با استرس به‌صدای رادیوها برای خبرگرفتن گوش می‌کردند. فرشته‌نجات لاتسیو در آن نبرد الساندرو کالوری بود و او توانست دروازه یوونتوس را فتح کند و همین یک گل سرنوشت یک نبرد، یک فصل و ۲ تیم را رقم زد. یوونتوس در قدم آخر و در بدترین بزنگاه کم‌آورد تا مصرع پایان شب سیه، سپید است، برای عقاب‌ها رنگ‌و‌بوی واقعیت بگیرد. فصل ۰۰-۱۹۹۹ ماندگارترین فصل تاریخ لاتسیو است و آن‌ها علاوه بر لیگ در جام‌حذفی با پیروزی مقابل اینتر در دیدار نهایی به قهرمانی رسیدند. فرمانده عقاب‌ها در این افتخارآفرینی، اسون‌گوران اریکسون، اخیرا خبر ابتلا به سرطان غیرقابل درمان خودش را اعلام کرد و درنهایت در درگذشت. او که اولین سرمربی خارجی تاریخ تیم‌ملی انگلیس بود، بخشی فراموش‌نشدنی از تاریخ لاتسیو را نوشت و یکی از زیباترین قهرمانی‌های سری‌آ هم توسط او رقم‌خورد.
۲۰۰۱-۰۲؛ فاصله جام تا رده سوم در ۴۶ دقیقه!
یکی‌از پرحادثه‌ترین و پرتنش‌ترین فصل‌های تاریخ در لیگ‌های مطرح که در هفته آخر و تا واپسین ثانیه‌ها ۳ تیم برای قهرمانی بی‌وقفه تلاش کردند. رم به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی، یوونتوس درقامت نایب‌قهرمان فصل قبل و اینتر در این جنگ تمام‌عیار حاضر بودند. قبل‌از شروع آخرین ۹۰ دقیقه فصل اینتری‌ها با ۲۰ پیروزی و ۴ باخت، با ۶۹ امتیاز در صدر قرار داشتند و باید در زمین لاتسیو مقابل این تیم قرار می‌گرفتند. یوونتوس ۶۸ امتیازی در رده دوم میهمان اودینزه بود و رم رده سومی هم بیرون‌واز خانه درمقابل تورینو قرار گرفت تا هیچ‌کدام از مدعیان در خانه به میدان نروند! محتمل‌ترین حالت برای قهرمانی، فتح اسکودتو توسط اینتر بود چون پیروزی بدون هیچ اما و اگری جام را به آن‌ها می‌رساند و نکته مثبت برای نراتزوری به‌میدان‌رفتن در زمین لاتسیو بود چون طرفداران لاتسیو، اینتر را تشویق می‌کردند تا با پیروزی افعی‌ها دست رقیب اصلی و دشمن عقاب‌ها یعنی رم از قهرمانی کوتاه بماند! تا قبل‌از اتمام نیمه‌اول و برای دقایق بسیاری اینتر صاحب اسکودتو بود اما پایان نیمه اول‌ها تکلیف بسیاری از اتفاقات را روشن کرد. اینتر ۲ بار به گل رسید اما در دقیقه ۴۴ به خاطر اشتباه مهلک مدافع اسلواک گمنامی به نام گرسکو با تساوی به رختکن رفت یوونتوس با گل‌های ترزگه و دل‌پیرو پیش افتاد و رم بدون‌گل متوقف شده‌بود تا یک دست یوونتوس اسکودتو را لمس کرده‌باشد! در نیمه دوم دیگو سیمئونه و سیمونه اینزاگی، سرمربیان فعلی اتلتیکومادرید و همین اینتر ۲ بار دیگر دروازه اینتر را گشودند تا افعی‌ها درنهایت ۴ بر ۲ بازنده شوند و رم هم توسط کاسانو به گل رسید که بی‌فایده بود. ۲ گل یوونتوس در نیمه‌اول در آخر آن‌ها را قهرمان لیگ نامید.
پیروزی لاتسیو در خانه باوجود بی‌میلی طرفداران به این برتری برای عقاب‌ها بدترین سرنوشت ممکن را به‌همراه نداشت و رم نتوانست به قهرمانی برسد و فصل را در رده دوم تمام کرد. اینتر با هکتور کوپر فاصله زیادی (۴۶ دقیقه!) تا قهرمانی نداشت فصل را در رده سوم تمام کرد. این نبرد آخرین حضور رونالدو نازاریو در لباس اینتر بود و سپس با اشک‌های فراوان روی نیمکت پس از تعویض راهی رئال‌مادرید شد؛ او بعدها درمورد این باخت،اشتباه هکتور کوپر در چینش ترکیب و اشتباهات فردی را علت دانست و درنهایت، یوونتوسی که بعد از هفته چهارم تنها یک‌بار به صدر رسیده بود، قهرمان شد تا مارچلو لیپی قهرمانی ماندگار و مانایی را برای یوونتوس به‌ارمغان آورده‌باشد و بعد از ۲ نایب‌قهرمانی متوالی پشت‌سر لاتسیو و رم این‌بار قهرمان شدند.
۲۰۰۹-۱۰؛ نفس به نفس با گرگ‌ها
تنها تیم ایتالیایی فاتح سه‌گانه (لیگ، لیگ‌قهرمانان و جام‌حذفی) اینتر تحت‌هدایت ژوزه مورینیو است و این اتفاق فصل ۱۰-۲۰۰۹ را برای اینتر، تاریخی و فراموش‌نشدنی کرد. آن‌ها برای قهرمانی در لیگ کار سخت و دشواری داشتند و با رقیبی سرسخت به‌نام رم مواجه بودند. افعی‌ها با ۲۳ پیروزی و ۱۰ توقف مقابل رقبا و فقط باخت دربرابر تیم‌های سامپدرویا، یوونتوس، کاتانیا و رم با ۷۹ امتیاز صدرنشین نام داشتند و رم ۷۷ امتیازی در رده دوم بالاتر از میلان بود و پیروزی اینتر در قدم آخر بدون هیچ اما و اگری جام را به شاگردان مورینیو می‌رساند. در هفته آخر اینتر با تیم سیه‌نای سقوط کرده پیکار می‌کرد و رم رودرروی کیه‌وو قرار می‌گرفت. هر ۲ مدعی هم میهمان بودند. اینتری‌ها در ۷ نبرد آخر خود در لیگ متحمل باخت نشدند و رم در آماری شگفت‌انگیز از هفته یازدهم تا آخر فصل فقط یک باخت داشت. ۲ شکست متوالی در هفته اول و دوم و ۳ باخت پشت‌سرهم از هفته هشتم تا دهم نقشی مهم در عدم‌وقهرمانی رم داشت.
در دیدار نهایی اینتر با وجود تمام چهره‌های تاثیرگذار خود مثل ژولیو سزار روی خط دروازه، مارکو ماتراتزی، خاویر زانتی، تیاگو موتا، وسلی اسنایدر و دیگو میلیتو مقابل سیه‌نا قرار گرفت و تنها گل مهاجم آرژانتینی در دقیقه ۵۷ پیروزی را برای تیم مورینیو رقم زد و درخشش دنیله دروسی برای رم و پیروزی با ۲ گل آن‌ها بی‌فایده ماند. اسکودتو به افعی‌ها رسید و بعد از آن اینتری‌ها تنها ۲ بار دیگر به این مهم رسیدند. جنگ اینتر و رم در جام‌حذفی آن فصل هم تداوم داشت و ۲ تیم در دیدار نهایی مقابل هم گرفتند. بازهم اینتر با برتری خفیف یک بر صفر به پیروزی و قهرمانی رسید و علاوه بر قهرمانی در ۳ رقابت اصلی و مهم، توانست برای پنجمین فصل متوالی قهرمان لیگ ایتالیا شود و این روند فصل بعد با نایب‌قهرمانی قطع شد. آتالانتا که اکنون یکی‌از قدرت‌های ایتالیاست، آن فصل با قرارگرفتن در رده هجدهم دربین ۲۰ تیم به سری‌بی سقوط کرد!
۲۰۲۱-۲۲؛ آسمان قرمز میلان
در آخرین فصل سری‌آ که فاصله قهرمان و نایب‌قهرمان کم‌تر از ۳ امتیاز بود، نبردی تا آخرین ثانیه‌ها بین ۲ رقیب و دشمن همشهری یعنی میلان و اینتر شکل‌گرفت. فصل قبل، اینتر، قهرمان و قرمز و مشکی‌ها نایب‌قهرمان لیگ شده بودند و میلانی‌ها می‌خواستند برای اولین‌بار بعد از فصل ۱۱-۲۰۱۰ قهرمان سری‌آ شوند. شروع تیم پیولی در لیگ مقتدرانه می‌نمود و طی ۱۲ نبرد نخست خود بدون باخت ماندند و هفته سیزدهم، مقابل فیورنتینا اولین باخت خود را آن‌هم با نتیجه ۳-۴ متحمل شدند و اینتری‌ها تا هفته نوزدهم فقط یک باخت، آن‌هم مقابل لاتسیو داشتند. در آخر، میلان در ۶ نبرد پایانی خود ۶ پیروزی به‌دست‌آورد و قبل‌از آن به ۲ تساوی بدون‌گل رسید و باتوجه‌به ۸ پیروزی متوالی اینتر در هفته‌های آخر فاصله به ۲ امتیاز رسید. یکی دیگر از عوامل موثر در برتری شاگردان پیولی نسبت‌به تیم تحت‌هدایت اینزاگی نتایج آن‌ها در داربی لیگ بود. آن‌ها داربی رفت ۲ تیم متوقف شدند اما در دیدار برگشت و به میزبانی اینتر، ۲ گل اولیویه ژیرو درمقابل تنها گل ایوان پریشیچ برتری ارزشمندی را به میلانی‌ها هدیه داد.
در هفته آخر صدرنشین باید مقابل ساسولو قرار می‌گرفت و پیروزی مقابل سبزها کار را برای روسونری تمام می‌کرد. اینتری‌ها باید علاوه‌بر برتری مقابل سامپدرویا امیدوار به عدم‌پیروزی رقیب می‌ماندند و این نبردها ۲۲ می ۲۰۲۲ برگزار شد. ۲ گل ژیرو و یک گل از کسیه امضاکننده قهرمانی میلان بود و پیروزی مشابه اینتر هم دردی از اینتر درمان نکرد تا آسمان شهر زیبای میلان به‌رنگ قرمز و مشکی دربیاید. تیم پیولی آن فصل ۴۶ امتیاز در دیدارهای بیرون‌از خانه به‌دست آورد و این، برترین آمار بین تمام تیم‌های لیگ به حساب می‌آمد و سهم اینتر در بیرون‌از خانه ۳۹ امتیاز بود و چهارمین تیم برتر از این نظر نام گرفتند. اینتری‌ها البته توانستند قهرمان جام‌حذفی شوند. آن‌ها در فینال از سد یوونتوس گذشتند و در نیمه‌نهایی قاطعانه برابر میلان به پیروزی رسیدند
