قدم‌های آخر لوکیتا با پیراهن سپید؛ شمارش معکوس برای آخرین بازی
به گزارش فوتبال 360، در دنیای فوتبال، لحظه‌هایی از دل تقویم بیرون نمی‌آیند، بلکه از دل احساس، خاطره و افتخار برمی‌خیزند. لوکا مودریچ، مردی که از کرواسی آمد و قلب مادرید را تسخیر کرد، حالا در آستانه وداعی تلخ و باشکوه قرار دارد. با شروع مرحله حذفی جام جهانی باشگاه‌ه، این واقعیت تلخ و در عین حال زیبا شکل گرفته؛ هر بازی از این پس، می‌تواند آخرین رقص شماره 10 افسانه‌ای رئال مادرید با پیراهن سفید باشد.
نمایش آخر
پاس‌های بیرون‌پای جادویی، شوت‌های دقیق و دویدن‌های بی‌پایان مودریچ به مرور جای خود را به لحظات تأمل، ایستادن کنار زمین و تشویق هم‌تیمی‌ها داده‌اند اما در این تورنمنت جهانی، یک بار دیگر همان جادوی قدیمی را دیدیم؛حرکت‌های نرم، هوش بی‌نظیر در میانه میدان و رهبری خاموش اما الهام‌بخش. در دیدار مقابل پاچوکا، مودریچ تنها 30 دقیقه بازی کرد اما در همان دقایق اندک، نبض بازی را به دست گرفت. برابر سالزبورگ هم دوباره نشان داد هنوز چیزی در وجودش فراتر از عدد سن یا دقیقه بازی است.
لوکا مودریچ پس از پایان جام جهانی باشگاه‌ها از رئال مادرید جدا خواهد شد و مقصد او به احتمال فراوان میلان است. قرارداد او تمدید نخواهد شد و خود بازیکن تصمیم گرفته برای حضور در جام جهانی 2026 حداقل یک فصل دیگر بازی کند. این یعنی اگر رئال مادرید در دیدار یک‌چهارم نهایی مقابل یوونتوس شکست بخورد، این بازی آخرین حضور مودریچ در پیراهن رئال خواهد بود.
به جا ماندن میراثی باشکوه
این پایان با آنچه ۱۲ سال پیش آغاز شد، فاصله‌ای به اندازه یک عمر افتخار دارد. مودریچ در سال ۲۰۱۲ از تاتنهام به مادرید پیوست؛ خرید او در ابتدا با تردیدهای فراوانی همراه و سوژه انتقادات رسانه‌های اسپانیایی از مورینیو بود اما حالا به عنوان یکی از بزرگ‌ترین هافبک‌های تاریخ باشگاه در ذهن هواداران نقش بسته. ۵ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۴ جام جهانی باشگاه‌ها، یک توپ طلا و ده‌ها لحظه طلایی دیگر، بخشی از میراث اوست اما چیزی که مودریچ را از سایرین متمایز می‌کند، شخصیت اوست؛ بازیکنی آرام، متواضع و در عین حال همیشه آماده برای جنگیدن تا لحظه آخر.
ژابی آلونسو، سرمربی فعلی رئال مادرید در آخرین نشست خبری‌اش گفت: «داشتن لوکا در تیم، فقط به خاطر فوتبالش نیست. او یک الگوست. اگر این مسابقات آخرین بازی‌های او باشد، باید از هر لحظه‌اش لذت ببریم.
زمان خداحافظی
اما در کنار تمام این حرف‌ها، باید واقع‌بین بود. مودریچ دیگر بازیکن بدون جایگزین رئال نیست. با حضور فده والورده، کاماوینگا، شوامنی و البته بلینگام، ترکیب کهکشانی‌های مادرید تغییر کرده و روند جوان‌گرایی اجتناب‌ناپذیر است. با این حال، در تورنمنتی چون جام جهانی باشگاه‌ها، تجربه و آرامش مودریچ شاید همان موارد مورد نیاز رئال برای فتح یک جام دیگر باشد.
هر سوت آغاز، هر لمس توپ، هر ارسال بلند و حتی هر تعویض، حالا رنگ دیگری دارد. هواداران رئال می‌دانند پایان نزدیک است، و شاید به همین دلیل، عاشقانه‌تر از همیشه، به تماشای ستاره‌شان می‌نشینند. مودریچ می‌رود اما نه خاموش و آرام. او در لباس جنگ با قلبی پر از افتخار و چشمانی که شاید برای آخرین بار، سانتیاگو برنابئو را در دوردست‌ها جستجو می‌کنند به خط پایان می‌رسد.
