football360 logo
360-club-icon
360-club
360-camera

اعتباری که به دست آمد؛ ورود مارسکا به جمع مربیان درجه یک اروپا

23 تیر 1404 ساعت 05:417 نظر
اعتباری که به دست آمد؛ ورود مارسکا به جمع مربیان درجه یک اروپا
یکی از عوامل مهم قهرمانی شب گذشته چلسی، برنامه‌های بی نقص انزو مارسکا بود.

به گزارش فوتبال 360، برنامه‌های تاکتیکی انزو مارسکا در فینال جام جهانی باشگاه‌های ۲۰۲۵ مقابل پاری‌سن‌ژرمن، نه تنها کلید پیروزی قاطع چلسی بود، بلکه نمایشی از نبوغ تاکتیکی او در خنثی کردن یکی از خطرناک‌ترین تیم‌های اروپا را به تصویر کشید. پاری‌سن‌ژرمن، تحت هدایت لوئیس انریکه به دلیل پرس شدید از بالا، مالکیت توپ و خلق موقعیت‌های پرشمار شناخته می‌شود. با این حال، مارسکا با طراحی یک سیستم منسجم و انعطاف‌پذیر، موفق شد سبک بازی تهاجمی پاریسی‌ها را کاملاً مهار کند و چلسی را به دومین عنوان جهانی‌اش در ۴ سال گذشته برساند.

انتخاب سیستم مناسب

مارسکا در این بازی از سیستم 1-4-2-3 استفاده کرد؛ سیستمی که تعادل بی‌نقصی بین دفاع و حمله رقم زد. چلسی با آرایش دفاعی متراکم و استفاده از ۲ هافبک دفاعی کایسدو و انزو فرناندس، میانه میدان را تحت کنترل گرفت. این ساختار باعث شد پاری‌سن‌ژرمن که معمولاً با پاس‌های کوتاه و سریع در یک‌سوم میانی موقعیت‌سازی می‌کند، تنها ۳ شوت در چارچوب داشته باشد. در مقایسه با میانگین ۶.۲ شوت در چارچوب در بازی‌های این فصل. دقت پاس پاریسی‌ها به ۷۹ درصد کاهش یافت. این نشان‌دهنده اختلال در ریتم همیشگی آن‌ها بود. مارسکا با قرار دادن بازیکنانش در فضاهای کلیدی، راه‌های نفوذ به خصوص برای عثمان دمبله و ویتینیا را بست و عملاً موتور هجومی پاری‌سن‌ژرمن را خاموش کرد.


دفاعی بدون اشتباه

در فاز دفاعی، چلسی با استفاده از مدافعان کناری پویا مانند مالو گوستو و مارک کوکوریا، پرس از بالای پاری‌سن‌ژرمن را بی‌اثر جلوه داد‌. گوستو با میانگین ۲.۱ تکل موفق و کوکوریا با ۱.۸ قطع توپ در هر بازی، نه تنها در دفاع مشارکت داشتند، بلکه با پیشروی‌هایشان، فشار را از خط دفاع چلسی برداشتند. این تحرکات به چلسی اجازه داد با پاس‌های کوتاه و دقیق از یک‌سوم دفاعی خود خارج شود و مالکیت توپ را با میانگین ۶۱ درصد حفظ کند. این مالکیت، همراه با دقت پاس ۸۷ درصدی نشان‌دهنده اجرای بی‌نقص فلسفه مارسکا در کنترل بازی بود.

تاثیرات پدرو در خط حمله

در فاز هجومی، مارسکا با استفاده از ژائو پدرو به‌عنوان مهاجم دوم و دادن آزادی عمل به کول پالمر، دفاع پاری‌سن‌ژرمن را به آتش کشید. پدرو با حرکات هوشمندانه‌اش به‌ویژه در گل سوم، مدافعان حریف را از موقعیت خود خارج و فضا را برای پاس‌های کلیدی پالمر باز کرد. این گل، نتیجه مستقیم برنامه‌ریزی تاکتیکی مارسکا نام داشت؛ آنچه بر ایجاد فضا و بهره‌برداری از آن تمرکز داشت. چلسی در این بازی ۱۲ شوت زد که ۵ مورد در چارچوب بود.


اعتباری ارزشمند برای مربی ایتالیایی

مارسکا همچنین با تطبیق سریع بازیکنان جدید مثل پدرو، نشان داد می‌تواند سیستمش را به سرعت پیاده‌سازی کند. این انطباق سریع، همراه با انعطاف تاکتیکی در برابر سبک بازی پاری‌سن‌ژرمن، گواهی بر توانایی او در تحلیل و پاسخ به مسائل تاکتیکی بود. چلسی نه تنها پاریسی‌ها را شکست داد، بلکه آن‌ها را از ارائه بازی همیشگی‌شان محروم کرد.

این پیروزی، فراتر از یک قهرمانی، نقطه عطفی برای مارسکا به حساب می‌آید. او به‌ عنوان شاگرد پپ گواردیولا با این موفقیت، از سایه پپ خارج شد و هویت تاکتیکی خود را به‌عنوان یک مربی نوآور به نمایش گذاشت. قهرمانی نه تنها چلسی را به اوج رساند، بلکه مارسکا را به‌عنوان یک ذهن مستقل و خلاق در دنیای مربیگری معرفی کرد.

Loading...
Loading...
Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...
  • Loading...Loading...Loading...Loading...