آشنایی با آخرین حریف زنان ایران در انتخابی جام ملت‌های آسیا 2026؛ لقمه گلوگیر
به گزارش فوتبال 360، پرونده مرحله انتخابی مسابقات جام ملت‌های آسیا 2026 هم فردا (شنبه) سرانجام بسته خواهد شد؛ آن‌هم در حالی‌که دیدارهای این مرحله از 23 ژوئن (دوم تیرماه) آغاز شد و قرار بود 5 جولای (چهاردهم تیرماه) پرونده مسابقات بسته شود اما جنگ 12 روزه در ایران و تعویق مسابقات گروه نخست، برنامه‌ریزی‌ها را تغییر داد و حالا بعد از تعیین‌تکلیف صعود 11 تیم به جام ملت‌ها، تکلیف دوازدهمین و آخرین تیم قرار است فردا (شنبه) مشخص شود.
تیم ملی زنان اردن، چهارمین و آخرین رقیب زنان فوتبال ایران در راه رسیدن به سهمیه حضور در جام ملت‌های آسیا 2026 است؛ تیمی که از امتیاز میزبانی هم برخوردار بوده و مسابقات در شرایطی به میزبانی شهر امان، پایتخت کشور اردن برگزار می‌شود که اردنی‌ها در 3 بازی قبلی خود پیش از جدال با زنان ایران توانسته‌اند بردهایی با نتیجه 4 بر صفر، 5 بر صفر و 3 بر صفر مقابل تیم‌های زنان لبنان، سنگاپور و بوتان به‌دست آورند و با 12 گل زده و بدون دریافت گل در قامت تیم صدرنشین مهیای جدال با شاگردان مرضیه جعفری هستند.
هموطن کی‌روش به دنبال انتقام و پایان پروژه نیمه‌تمام
اردنی‌ها در طول 2 دهه اخیر با سرمربیان مختلف همکاری داشته‌اند و نگاه‌شان بر این بوده که بتوانند از حضور چهره‌های غیر اردنی و صاحب‌سبک در فوتبال‌شان استفاده کنند؛ از هستر یانتِ هلندی و ماساهیکو اوکیامایِ ژاپنی گرفته تا مایکل دیکیِ آمریکایی و عزالدین چیه از الجزایر. در طول 4 سال اخیر، دیوید ناسیمنتویِ پرتغالی وارد فوتبال زنان اردن شد و بعد از یک دوره 3 ساله، راهی سطح دوم فوتبال باشگاهی مردان هلند شد و دوباره بعد از یک‌سال برگشته تا زنان اردن را به جام ملت‌های آسیا 2026 برساند.
تئوریسن پرتغالی بخش مهمی از دوران مربیگری‌اش را در فوتبال باشگاهی مردان هلند گذرانده و در عرصه ملی، به جز تیم زنان اردن تجربه سرمربیگری در تیم زیر 19 ساله‌های مردان مالت را هم دارد. او که در دوره قبلی نتوانست زنان اردن را به جام ملت‌های آسیا برساند و مسبب این نرسیدن، باخت مقابل زنان فوتبال ایران بود، حالا در بازگشت دوباره به نیمکت تیم ملی زنان اردن در سودای آن است تا پروژه نیمه‌تمام خود را به سرانجام برساند و اردن را در بین 12 تیم شرکت‌کننده در جام ملت‌های آسیا 2026 جای بدهد.
بازگشت به جام ملت‌ها بعد از یک دوره غیبت؟
فوتبال زنان اردن قدمی 20 ساله دارد و نگاهی به تاریخچه تیم ملی زنان این کشور نشان می‌دهد که اردنی‌ها بعد از تشکیل تیم‌شان در سال 2005، از سال 2010 وارد چرخه انتخابی جام ملت‌های آسیا شدند که در دوره نخست حضور در مرحله انتخابی ناکام در صعود بودند اما 4 سال بعد، صعودی تاریخی برای‌شان رقم خورد و در سال 2014، زنان اردن به جام ملت‌های آسیا رسیدند که با 3 شکست پیاپی برابر استرالیا، ویتنام و ژاپن کارشان در همان مرحله گروهی به پایان رسید.
اردنی‌ها در جام ملت‌های آسیا 2018 هم در شرایطی حضور یافتند که برخورداری از امتیاز میزبانی باعث شد تا آن‌ها با پَرِش از روی مرحله انتخابی، خودشان را به جام ملت‌ها برسانند. در شرایطی‌که تصور می‌شد بهره‌مندی از امتیاز میزبانی به کمک‌شان بیاید و بتوانند نتایج بهتری نسبت به دوره قبلی کسب کنند اما چنین نشد بازهم 3 باخت متوالی را متحمل شدند و در همان مرحله گروهی ماجراجویی‌شان به پایان رسید. بعد از غیبت در جام ملت‌های آسیا 2018، حالا اردنی‌ها امیدوارند دوباره به چرخه تیم‌های برتر آسیا بازگردند و سومین حضور در این رقابت‌ها را در سال 2026 تجربه کنند.
جولان ستاره‌های اردنی در فوتبال باشگاهی عربستان
اردن جزو کشورهایی آسیایی محسوب می‌شود که لیگ نسبتاً باکیفیتی دارد و تیم‌هایی چون امان‌کلاب و اتحاد، جزو تیم‌های شاخص فوتبال باشگاهی زنان اردن محسوب می‌شوند. برخلاف لبنانی‌ها که اکثریت فهرست‌شان را بازیکنان لژیونر در کشورهای اروپایی شکل می‌دادند، شرایط در فهرست تیم ملی زنان اردن متفاوت است و 15 بازیکنِ فهرست 23 نفره این تیم در حال حاضر در لیگ کشور خودشان شاغل هستند و در تیم‌های امان‌کلاب، اتحاد، النصر، ارتدکس و استقلال اردن به میدان می‌روند.
فوتبال باشگاهی عربستان، کعبه آمال ستاره‌های فوتبال اردن است؛ چرا که شاخص‌ترین بازیکنان تیم ملی زنان این کشور در حال حاضر در فوتبال باشگاهی عربستان کارشان را پیش می‌برند؛ از میسا جباره، یکی از اساطیر فوتبال زنان که عضو نئوم عربستان است تا چهره‌هایی مثل لانا فراس، مای سویلم، آیه المجالی و راوند کساب که در تیم‌های شاخص عربستانی (الاهلی و الشباب) حضور دارند. ضمن آنکه فرح ابوطائه و سلین اکروش در لیگ آماتور آمریکا حضور دارند و تنها لژیونر اروپایی‌شان هم یاسمین الزوریکات است که به دلیل آسیب‌دیدگی در بازی‌های قبلی فرصت بازی پیدا نکرده و در فوتبال باشگاهی عضو تیم واربین آلمان است.
رقیب رونالدو در انتظار زنان فوتبال ایران!
میسا جباره، فوق‌ستاره 35 ساله اردن که یکی از اساطیر فوتبال زنان محسوب می‌شود، شاخص‌ترین چهره لیست تیم ملی اردن است. ثبت 5 گل از 12 گل اردنی‌ها در این دوره از رقابت‌ها نشان می‌دهد که جباره در 35 سالگی همچنان در اوج آمادگی است. او در لیست برترین گلزنان ملی دنیای فوتبال زنان، بعد از کریستین سینکلر و ابی وامبک، با ثبت آمار خیره‌کننده 143 گل در 148 بازی ملی سومین گلزن برتر تاریخ فوتبال ملی زنان محسوب می‌شود و در حال حاضر، با توجه به خداحافظی 2 رقیب خود که 190 و 184 گل زده ملی دارند، جباره برترین گلزن ملی فعال دنیای فوتبال زنان به شمار می‌آید!
جباره که تا پیش از مرحله انتخابی مسابقات جام ملت‌های آسیا 2026 هم‌اندازه کریستیانو رونالدو تعداد گل ملی داشت، حالا 5 گل از او سبقت گرفته و 143 گل در کارنامه‌اش دارد؛ هر چند نمی‌توان شرایط فوتبال مردان و زنان را در یک کفه ترازو قرار داد. میسا جباره البته در دوره قبلی که زنان ایران و اردن به مصاف هم رفتند، نتوانست برابر سد دفاعی ایران کاری از پیش ببرد و ناکام در گلزنی بود و حالا زخمی از دوره قبلی رقابت‌ها، در سودای جبران‌مافات است.
میسا و حسرتی 14 ساله برای گل زدن به ایران!
فوق‌ستاره فوتبال زنان، 5 گل از 143 گل ملی‌اش را برابر ایران به‌ثمر رسانده و حالا در سودای آن است تا دوباره بدرخشد. اتفاق جالب‌توجه اینکه میسا جباره در 6 رویارویی قبلی زنان ایران و اردن (در مسابقات دوستانه، انتخابی جام ملت‌ها و قهرمانی غرب آسیا) نتوانسته دروازه زنان ایران را باز کند. او آخرین‌بار در در راه انتخابی مسابقات المپیک 2012 لندن و در جریان تساوی 1-1 زنان ایران و اردن، دروازه ایران را باز کرد و حالا بعد از 14 سال و 4 ماه و 9 روز (5245 روز) به دنبال گلزنی دوباره در جدال با زنان ایران است. بنا البیطار و مای سویلم دیگر چهره‌های شاخص تیم ملی زنان اردن به شمار می‌روند که می‌توانند برای خط دفاعی ایران دردسرساز شوند.
