کار سخت راشفورد برای بازی در ترکیب اصلی؛ پرواز با بال شکسته
به گزارش فوتبال 360، وضعیت او در تیم ملی انگلیس در آخرین روزهایی که به عنوان پای ثابت لیست تیم ملی پیراهن سهشیر را بر تن میکرد به خاطر بیاورید؛ مهاجمی که به خاطر سرعتش و توان بازی در کنارههای زمین به عنوان بال چپ یا حتی بال راست در دقایق پایانی به زمین میآمد تا تیمش فشار را روی حریف حفظ کند. نه درخشش ویژهای و نه چهره برندهای از مارکوس راشفورد نمیدیدیم. حالا در بارسلونا اوضاع متفاوت خواهد بود؟ ترکیب آبی و اناریها میگوید؛ نه! کدام یک از این بازیکنان قرار است نیمکتنشین شوند تا ستاره مطرود منچستریونایتد جای او را در ترکیب اصلی بگیرد؛ لامین یامال، روبرت لواندوفسکی یا رافینیا؟ به تمرین بارسا میرسد و میبیند رافینیا در اوج است، یامال از قبل هم بهتر شده و با پیراهن شماره 10 اعتماد به نفس بیشتری دارد و از خودش میپرسد اینجا چه میکنم؟ شاید حرفهای مدیر برنامه را به خاطر میآورد که به او وعده حضور در ترکیب اصلی میداد. از بخت بد ستاره انگلیسی همه پستهای هجومی بارسلونا در اشغال مهرههایی کلیدی است.راشفورد شاید سختترین انتخاب ممکن را برای تیم بعدی داشت. دلیلش واضح است؛ جنگیدن برای رسیدن به پیراهن تیم ملی در جام جهانی 2026! با این حال مطمئن نیستیم پذیرفتن این مبارزه به سود این بازیکن تمام شود و تصمیمش تصمیم درستی بوده باشد.
رقابت با بزرگان
بال این شاهین شکسته اما هنوز هم او را سریعترین پرنده آسمان میشناسند. نه میتواند عذر بال شکستهاش را بهانهای برای کنارهگیری کند و نه قادر است مثل گذشته با خیالی آسوده پر بگیرد و در آسمان، تند و تیز به حرکت در بیاید. چارهای نیست. یک سو خاطره روزهای بزرگی روی ابرها و تاخت و تاز و شکار است که رهایش نمیکند و سوی دیگر دردها و مشکلات امانش نمیدهند. چیزی برای از دست دادن نمیبیند. بال میگشاید و با خودش میگوید؛ شاید این آخرین فرصت باشد و باید بهترین پروازم را رقم بزنم. بنابراین سختترین و شاید مرتفعترین نقطه ممکن را هم برمیگزیند و به پرواز در میآید. او میتوانست در تیمی در لیگ عربستان یا در فنرباغچه ترکیه به میدان برود و به زندگی آرامش بپردازد. با این حال سختترین راه را انتخاب کرد؛ رقابت با لامین یامال و رافینیا! 2 بازیکن مدعی برنده شدن توپ طلا هستند و در بارسلونا حکومتهای خودمختار خودشان را دارند. حتی فلیک هم به سادگی نمیتواند روی نامشان خط بکشد. با این حساب مارکوس راشفورد برای بازی کردن در ترکیب اصلی آبی و اناریها، برای دیده شدن توسط توماس توخل، برای جبران همه روزهایی که هوادارانش از دیدن سیمای بدون رغبت او کسل میشدند و برای زنده کردن برند خودش باید حتی از نسخههای پیشفرض خودش هم بهتر عمل کند. به او باید حق بدهیم در تیم جدیدش امیدوار بماند. دلیل این امید چه میتواند باشد؟ واضح است؛ هانسی فلیک و تبحر مرد آلمانی در بازی گرفتن از مهرههایش! او، رافینیا را به اوج رساند و از نسخههای قبلی هم بهتر کرد، پس راشفورد را هم میتواند به این دستاورد مهم برساند. این پرنده زخمی و بال شکسته روی پرتگاهی بلند بال میگشاید. باید دید او به کدام یک از این سرنوشتها خواهد رسید؛ سقوط و فراموشی یا پرواز بر پهنه آسمان و خواندن دوباره این بیت معروف؛
با بال شکسته پر گشودن هنر است
این را همــه پرنــدگان میداننــد.
*حسین سعیدی نیکو
