ناتوانی یونایتد در مدیریت محصولات آکادمی؛ رکورد ۸۸ ساله در معرض خطر
به گزارش فوتبال ۳۶۰، آیا یکی از افتخارآمیزترین رکوردهای منچستریونایتد در آستانه پایان است؟
یکی از بزرگترین دستاوردهای تاریخ باشگاه منچستریونایتد رکوردی است که حتی هواداران تیمهای رقیب به ناچار آن را تحسین میکنند؛ حضور حداقل یک بازیکن از آکادمی این باشگاه در ترکیب کلی تمام مسابقات تیم اصلی از اکتبر 1937.
این رکورد شامل ۴ هزار و ۳۲۱ بازی پیاپی است و با کسب 44 جام مهم از جمله ۳ جام اروپایی و 18 عنوان از 20 قهرمانی باشگاه در تاریخ لیگ همراه بوده. اکنون این رکورد به طور غیرمعمولی شکننده به نظر میرسد. آیا فصل آینده، این زنجیره بالاخره قطع میشود؟
مارکوس راشفورد به بارسلونا پیوسته، آلخاندرو گارناچو از برنامههای روبن آموریم، سرمربی تیم کنار گذاشته شده و جانی اوانز، دیگر بازیکن پرورشیافته آکادمی از فوتبال خداحافظی کرده. اسکات مکتامینی و میسون گرینوود هم در شرایط متفاوت از اولدترافورد جدا شدهاند و برای باشگاههای جدید میدرخشند. برندون ویلیامز هم همینطور.
کوبی ماینو تنها محصول باقیمانده آکادمی است که هنوز با قدرت در تیم حضور دارد اما اگر این بازیکن 20 ساله مصدوم یا محروم شود چه؟ او فصل گذشته 17 بازی و فصل پیش از آن 21 بازی را از دست داد. چنانچه دوباره غایب باشد، چه اتفاقی میافتد؟
تونی پارک، هوادار قدیمی باشگاه، مورخ و نویسنده کتاب «فرزندان یونایتد»، در گفتوگو با رسانه اتلتیک میگوید: «فروش مکتامینی اشتباه بود. راشفورد و ویلیامز بهدرستی مدیریت نشدند. گارناچو فقط میخواهد فوتبال تهاجمی بازی کند اما سرمربی رویکردی تدافعی دارد. در حال حاضر هیچکس در آکادمی برجسته نیست و سیستم کلی بسیار معمولی به نظر میرسد.»
پارک در سال 2013 هنگام نگارش کتاب خود این زنجیره بیوقفه را که اکنون نزدیک به 88 سال ادامه دارد، مستند کرد. او میگوید این موضوع برای بسیاری از افراد مرتبط با باشگاه مهم است زیرا سنتهای یونایتد و تعهد مداوم آنها به پرورش بازیکنان را نشان میدهد.
نیک کاکس، مدیر آکادمی یونایتد، سال گذشته گفت: «پرورش جوانان به ما کمک کرد تا از جنگ جهانی دوم جان سالم به در ببریم. این رویکرد در بازسازی تیم پس از فاجعه مونیخ نقش داشت و ما در بهترین روزهای تاریخ خود با هستهای از بازیکنان جوان، جامهای قهرمانی لیگ و اروپا را به دست آوردیم.»
به عنوان مثال، فینال جام حذفی 2024 شاید بهترین لحظه یونایتد از زمان بازنشستگی الکس فرگوسن در 11 سال پیش باشد. گارناچو و ماینو گلهای پیروزی مقابل منچستر سیتی را به ثمر رساندند.
کاکس همچنین گفت: «این هرگز اجباری نبوده و یک ترفند تبلیغاتی نیست. فقط نتیجه روش کار ماست. هواداران انتظار دارند بازیکنان جوان و محلی را در تیم اصلی ببینند چون جوانان بخشی ثابت از تاریخ ما بودهاند؛ حتی در تاریکترین روزها.»
اما حالا گزینهها به شدت کاهش یافتهاند. وضعیت فعلی آکادمی چیست؟ تحلیلها نشان میدهد فصل گذشته میانگین تعداد بازیکنان جوان در هر ترکیب تیم اصلی 4.51 نفر بود.سال قبلتر آمار 6.65 نفر به ثبت رسید و فصل آینده ممکن است کمترین تعداد در ۳ دهه اخیر باشد.
پارک میگوید: «در دهه ۹۰ اغلب اوقات فقط یک بازیکن روی نیمکت این رکورد را زنده نگه میداشت.» او مانند بسیاری از هواداران امیدوار است این رکورد ادامه یابد: «از دست دادن این همه بازیکن جوان از چند جهت کمک نمیکند و نباید برخی بازیکنان را از دست بدهیم. یک چیزی در جایی از باشگاه اشتباه است اما اگر بازیکنانی مثل تایلر فردریکسون، جک فلچر و یکی ۲ نفر دیگر بتوانند به طور منظم روی نیمکت باشند، اوضاع خوب میشود.»
با این حال، این موضوع بسیار شکننده است و سؤالی را مطرح میکند؛ چنین رکوردی در بالاترین سطح باشگاه چقدر جدی گرفته میشود. آیا گلیزرها اهمیت میدهند؟ آیا جیم راتکلیف آن را مایه افتخار میداند؟ آیا اصلاً دربارهاش بحث میشود؟ پارک میگوید: «مطمئن نیستم این موضوع برای باشگاه چقدر مهم است. بسیاری از تصمیمگیرندگان این موضوع را درک نمیکنند.»
این مایه تأسف است؛ بهویژه با توجه به اهمیتی که مدیران قبلی یونایتد به ارتقای بازیکنان خودی دادهاند. پارک میگوید: «استفاده مداوم از بازیکنان جوان و کسب جام در این مسیر، قطعاً مایه افتخار است. از دهه ۳۰ این کار را انجام دادهایم. والتر کریکمر به آن اعتقاد داشت. سپس مت بازبی و الکس فرگوسن آن را به بخشی از DNA یونایتد تبدیل کردند.»
آموریم اما چهطور؟ او پس از کسب رتبه پانزدهم در جدول ردهبندی رقابتهای فصل ۲۵-۲۰۲۴ لیگ برتر انگلیس، ناامید از اثبات تاکتیکهایش در لیگ برتر است. اما آیا میخواهد همان سرمربی باشد که این رکورد افتخارآمیز تاریخی را نابود میکند؟
برخی هواداران به باشگاه پیشنهاد دادهاند این موضوع به یک الزام رسمی تبدیل شود. آیا یونایتد آن را اجباری میکند؟ چنین چیزی را در قرارداد مربیان مینویسند؟ پارک مخالف است: «شخصاً طرفدار این ایده نیستم؛ هرچند انجامش سخت نیست. هر مربی باید به طور طبیعی به جوانان فرصت دهد. اما در نهایت، هر بازیکن موظف میشود جایگاهش را در تیم به دست آورد. این یک شایستهسالاری است. اگر بازیکنان جوان ما به اندازه کافی خوب نیستند، نباید انتخاب شوند. چنانچه به آن نقطه برسیم در جایی به شدت اشتباه کردهایم.»
