سال عجیب فوتبال ایران؛ سه رئیس بر مسند ریاست فدراسیون فوتبال

به گزارش فوتبال 360، در دهه 1370 تغییر و تحولات زیادی در رأس هرم مدیریت فدراسیون فوتبال انجام می‌شد و عمر ریاست فدراسیون گاهی تنها به چند ماه می‌رسید. تا پیش از دهه 1380، رئیس فدراسیون فوتبال توسط ریاست سازمان تربیت بدنی منصوب می‌شد و به همین دلیل تغییرات در این مسند تا حد زیادی تابع تصمیمات شخصی ریاست سازمان تربیت بدنی بود و فرآیند کنار گذاشتن رئیس قبلی و انتصاب رئیس جدید فدراسیون فوتبال، تنها با یک امضا از سوی رئیس سازمان تربیت بدنی انجام می‌شد و نیازی به برگزاری مجمع و رأی‌گیری نبود. 

سال 1373 یکی از سال‌های پررفت‌و‌آمد در فدراسیون فوتبال بوده و مسند ریاست فدراسیون فوتبال سه بار دستخوش تغییر شد. سال با ریاست محمد صفی‌زاده آغاز شد و در ادامه امیر عابدینی جانشین او شد. سرانجام در میانه‌های پاییز سال 1373 داریوش مصطفوی به عنوان سومین رئیس فدراسیون در این سال انتخاب شد. 

محمد صفی‌زاده

با حکم حسن غفوری‌فرد، در تابستان 1372 صفی‌زاده به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال مشغول به کار شد. مهم‌ترین مأموریت رئیس جدید فدراسیون فوتبال، برنامه‌ریزی و تدارکات مناسب برای حضور پرقدرت تیم ملی فوتبال در مرحله دوم مقدماتی جام جهانی 1994 بود که در این زمینه عملکرد قابل قبولی داشت و تیم‌های مطرح باشگاهی فوتبال جهان را برای انجام بازی‌های دوستانه به ایران دعوت کرد.

تاریک‌ترین نقطه در کارنامه کاری صفی‌زاده، نتایج بسیار ضعیف تیم ملی در مقدماتی جام جهانی در قطر بود. عملکرد فاجعه‌بار تیم ملی و عدم صعود به رقابت‌های جام جهانی باعث شد تا رئیس فدراسیون، مهم‌ترین تصمیم خود در این سمت را اتخاذ نماید و علی پروین را از سمت مربیگری تیم ملی برکنار کرد. با روی کار آمدن مصطفی هاشمی‌طبا به عنوان رئیس جدید سازمان تربیت بدنی، تصمیم به تغییر رئیس فدراسیون گرفته شد و محمد صفی‌زاده از این سمت کنار گذاشته شد و امیر عابدینی جای او را گرفت.

امیر عابدینی

اول اردیبهشت روز شروع کار امیر عابدینی به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال بود. او که با حکم مصطفی هاشمی‌طبا به این سمت منصوب شده بود، دوران ریاستش در فدراسیون فوتبال بسیار کوتاه‌تر از چیزی بود که تصورش را می‌کرد. اولین و مهم‌ترین مأموریت عابدینی، انتخاب سرمربی تیم ملی و احیا آن به حضور در بازی‌های آسیایی 1994 هیروشیما بود. عابدینی اولین مربی خارجی پس از انقلاب را برای تیم ملی انتخاب کرد. رفتار فدراسیون فوتبال و تا اندازه‌ای سازمان تربیت بدنی به گونه‌ای بود که کاملاً در خدمت استانکو پوکله‌پوویچ بودند و همه‌جوره از تصمیمات و رفتارهای او حمایت می‌کردند. همین مسئله هم باعث شد تا مربیان ایرانی در مقابل استانکو موضع بگیرند. 

نتایج فاجعه‌بار تیم ملی در هیروشیما و حذف در همان مرحله گروهی سبب شد تا انتقادات و هجمه‌های زیادی از سوی کارشناسان و حتی مسئولان وقت سازمان تربیت بدنی نسبت به عملکرد کادرفنی و حتی رئیس فدراسیون صورت گیرد. عابدینی هم در پاسخ به انتقادات صورت گرفته نسبت به فدراسیون فوتبال، در مقام دفاع از عملکردش برآمد و گفت: «معاون فنی سازمان قصد دخالت در انتخاب مربی تیم ملی داشت و این مسائل اصلاً به او مربوط نمی‌شود. فدراسیونی که شرایط تعیین شده از سوی معاونت فنی را بپذیرد، باید در آن را تخته کرد. نتایج تیم ملی در هیروشیما تنها به خاطر بدشانسی بود. بنده منتظر عزل خود از ریاست فدراسیون هستم اما واقعاً متأسف هستم برای کسانی که از فوتبال و مدیریت شناختی ندارند اما درباره عملکرد من در فدراسیون فوتبال نظر می‌دهند».

داریوش مصطفوی

مصطفوی سومین رئیس فدراسیون فوتبال در سال 1373 بود؛ او که به گفته خودش تمایلی به پذیرفتن این پست نداشت و مایل بود تا عابدینی به کار خود ادامه دهد، در حالی به این سمت انتخاب شد که رئیس سازمان تربیت بدنی اعلام کرده بود که فدراسیون فوتبال با رویه فعلی به جایی نمی‌رسد و باید در آن تجدید نظر کرد؛ به همین دلیل قرعه به نام داریوش مصطفوی افتاد تا سکان ریاست فدراسیون را برعهده بگیرد. تغییرات در فدراسیون فوتبال در شرایطی صورت گرفت که تیم ملی تا حدود 18 ماه بعد هم هیچ برنامه خاصی نداشت و عملاً تعطیل بود. با این انتخاب، برای سومین‌بار در تاریخ فدراسیون فوتبال، این فدراسیون در طول یک‌سال، با 3 رئیس مختلف به کار خود پایان داد.